Powietrze pachniało latem. Czarne włosy potargał podmuch wiatru, unosząc je wysoko na tyle, że przysłoniły bladą, jasną twarz Lwicy, każąc zgadywać kolor jej oczu. Nie był to zwykły wiatr - towarzyszyło mu zawołanie drapieżnego ptaka, szelest długich, srebrzystych skrzydeł i o...

Delikatna jest dłoń, która dzierży czasem miecz. Ojcowska stal nieodmiennie ciąży w palcach, kurczowo zaciśniętych tak samo, jak i ściskowi ulega gardło. Padły słowa, których lwica nie nauczyła się wciąż przebaczać. Bywa spokojna. W otoczeniu komnat, w cieple zaciągniętych zas...

Roegner był wysoki i barczysty, jego twarz zdobiły wygolone boki i finezyjny, gruby jasny warkocz, luźno sunący wzdłuż kręgosłupa. Był wspaniały w oczach swoich ludzi, kochali go i obawiali się jego gniewu. Calanthe dobrze wiedziała, że niełatwo będzie go usadzić pod pantofel,...

Zakosztowała powietrza z wysp i skąpała się w zimowej zamieci mroźnego oddechu, a wtedy nie było już odwrotu; Skellige stało się jej przywiązaniem. Na szczytach fiordów szmaragdowe trawy zawierały mariaż z ametystowymi pękami lawendy i polami strzelistych, ostrych wrzosów, bo...

Rytmiczne, powracające symetrią tętna, dudnienie w uszach otumaniało zmysły, przynosząc im złudne ukojenie; złudzenie bezpieczeństwa, które popychało nieustannie do przodu, powolnym, sennym krokiem w akompaniamencie ochrypłego głosu kruków i gawronów. Opary srebrzystego dymu o...

Wolność pachniała ciszą przed burzą. Lwica musnęła czerwone łuski. Uległa wrażeniu tysięcy kolców rozsianych po muskularnym, atletycznym cielsku i zamknęła oczy, poddając się zachwytowi nad nieznaną dotąd frakturą. Uśmiechnęła się, słysząc słowa Daemona, a krzywizna jej ust pi...

Mawiano o niej, iż jest równie pełna zawziętości, co jej ojciec, król Dagorad z Cintry. Mylili się; Calanthe była po stokroć gorsza. Pamiętliwa i milcząca, trudniła się obserwacją tych, którzy nieszczęście mieli przynieść jej uchybienie; zawodząc pokładaną przez lwicę nadzieję...

Oczekiwanie przychodziło z trudem; czas zdawał się trwać w letargu wieczności. Burgund sukni królowej odbijał się w wysokich kielichach, niebawem zapełnianych ochoczo przez odświętnie odziane dwórki, szlachetnością i głębią czerwonego wina. Stoły przystrojone barwami Cintry, j...

Głos Calanthe jest ostry, jak miecz i musi on taki właśnie być, ażeby utrzymać w stalowych ryzach Cintrę. Dostała to, o czym śniła przez wszystkie lata swojego życia - niepodzielną władzę, nawet jeśli nader często oznacza ona dotkliwą samotność. Na szczycie nie wieje przychyln...

Roegner był wysoki i barczysty, jego twarz zdobiły wygolone boki i finezyjny, gruby jasny warkocz, luźno sunący wzdłuż kręgosłupa. Był wspaniały w oczach swoich ludzi, kochali go i obawiali się jego gniewu. Calanthe dobrze wiedziała, że niełatwo będzie go usadzić pod pantofel,...

Cytrynowy kwarc wilczych oczu wpatrywał się z uporem w szczelnie zamknięte, drewniane drzwi głównej komnaty sypialnej; orzechowe drewno wyciosane w półokrągły kształt. Płomień świecy w wysokim kandelabrze był niezachwiany, długi i spokojny, jak obrońca Calanthe i podobnie jak...

Szmaragdowe wejrzenie pieściło nadobną czułością pałacowe zwierciadło, gdy korona lśniących, płynnych włosów mieniła się szlachetną, popielatą barwą. Calanthe wsunęła kryształowy grzebyk we włosy Pavetty i wolną ręką pogładziła głowę księżniczki, szepcząc jej w ucho tysiące pi...