Nadeem Akhter
Ar-Raya Magazine, wrzesień 1992
Ttłumaczyła: Asia Janczyk
Wpływ zachodniej myśli politycznej, na przekonania niektórych muzułmanów, doprowadził do zmian punktu widzenia, w wielu kwestiach, dotyczących ich sposobu życia.
Zachodnia filozofia i instytucje stały się wzorcowymi dla niektórych muzułmanów.
Definicja i rola polityki była i wciąż jest rozumiana przez niektórych muzułmanów w odniesieniu do europejskiej teorii i praktyki.
Muzułmańscy uczeni chcąc położyć kres rozkładowi myśli politycznej pośród muzułmanów, stwierdzili że polityka jest złem i nie powinna stać się polem działalności prawdziwie wierzących. Jednakże, przez takie stwierdzenie, uznali zachodnią perspektywę patrzenia na politykę i padli ofiarą sekularyzmu.
To oznaczało, że muzułmanie nie powinni uciekać się do polityki, gdyż w religii nie ma na nią miejsca.
Prowadziło to także do tego, iż wielu pobożnych muzułmanów nauczało islamu, jako istotnego dla jednostki, lecz będącego jedynie jej prywatną sprawą.
Wynikające stąd wyodrębnienie, stało się dla wielu przeszkodą, by aktywnie uczestniczyć w zmianach społecznych, zgodnie z naukami islamu. W rzeczywistości wielu z nich nie potrafiło zrozumieć potrzeby zmian. Naszą intencją jest pokazanie ogólnego poglądu na politykę, jej rolę i instytucje zgodnie z prawem muzułmańskim.
Chcąc dogłębnie wyjaśnić wiele mylnych przekonań dotyczących aktywności politycznej, wybraliśmy podejście porównawcze, powołując się także na zachodni sposób pojmowania polityki.
Definicja
Słowo ”sijasah” może być rozumiane jako tłumaczenie słowa „polityka”. Sijasah wywodzi się od słowa „sasa”, które dosłownie znaczy opiekować się. Arabskie słowo ”sa’is” także pochodzi od tego samego wyrazu i określa kogoś, kto wypasa (opiekuje się) zwierzęta. Jednak „sijasah” oznacza zajmowanie się sprawami narodu.
W ten sposób Szari’a definiuje sijasah jako ”zajmowanie się sprawami narodu, zgodnie z islamem”. Ten punkt widzenia opiera sie na tym, co powiedział Prorok Mohammad (sal allahu alejhi wa salaam):”Kogo nie obchodzą sprawy muzułmanów, ten nie jest muzułmaninem”(Muslim).
W tym momencie warto zauważyć, jak różne od tego, jest pojęcie polityki na Zachodzie.
Zostało ono podsumowane przez Machiavellego, który został uznany za twórcę nowoczesnej zachodniej teorii polityki, jako „umiejętność silnych, która służy wykorzystywaniu słabych”. Myśliciel ten twierdził też, iż dobry polityk nie powinien kierować się moralnością, lecz powinien dążyć do realizacji swoich celów w wyrachowany i przebiegły sposób.
Krótkie streszczenie
Podczas gdy kapitalizm dopuszcza i zachęca grupy interesu do partycypacji w polityce pod płaszczykiem jasnych i uczciwych procesów demokratycznych, islam pozwala politykowi jedynie na działania dozwolone przez prawa Allaha (subhana wa teala).
Istnieje uderzający kontrast, pomiędzy tymi dwoma definicjami polityki, które zostały przedstawione powyżej.
W islamie polityka jest regulowana przez prawa ustanowione przez Allaha (subhana wa teala), a cele polityczne są formułowane w oparciu o Szari’a.
W polityce, według islamu, nie należy kierować się własnym interesem, jak sugerował Machaivelli.
Władza posiadana przez władcę, nie pochodzi od zamożnych elit, chcących zabezpieczyć swoje interesy - tak jak ma to miejsce na Zachodzie.
W islamie, polityce towarzyszy odpowiedzialność, a także obowiązek rozliczenia się z danej władzy. Polityka nie jest też rodzajem oszustwa, mającego zapewnić przetrwanie najsilniejszym. Jej odwrotnością jest polityka praktykowana na Zachodzie i w reszcie świata, gdzie oskarżenia i odpowiednia propaganda, mają za zadanie zapewnić wygraną w bataliach politycznych. Taka polityka powstaje dzięki skorumpowanym ludziom, którzy sprawując władzę kierują się jedynie wizją własnych zysków. Stąd współczesna polityka, zarówno na poziomie wewnętrznym, jak i zewnętrznym, nie powinna być dla nas zaskoczeniem, ponieważ cele i środki, jakich używa, wywodzą się z kapitalizmu i są utrwalane przez jego „demokratyczne” instytucje.
Kapitalizm mocno wpłynął na kształtowanie się polityki na Zachodzie. Dobro społeczne jest uznawane tam za zmienną, która polega prawie całkowicie na tym, co jest korzystne dla zgromadzenia. W rzeczywistości polityka na Zachodzie dokładnie zgadza się z opisem, który przedstawił Machiavelli.
Polityka… trudny wybór
Polityka wymaga taktu, zdolności przewidywania i umiejętnego planowania, jednak opiera się ona na pewnych podstawach ideologicznych. I tak kapitalizm pod pozorem sprawiedliwych procesów demokratycznych zachęca grupy interesu do aktywności politycznej w swym interesie, podczas gdy islam ściśle reguluje tą dziedzinę życia, jako poddaną prawom Allaha (subhana wa teala). To właśnie sposób rozumienia i uprawiania polityki na Zachodzie zmusił niektórych uczonych muzułmańskich do uznania, że polityka nie jest częścią islamu i stanowi źródło zepsucia.
Po tym jak precedens ustanowiony przez Zachód zaczął być źródłem inspiracji i typową praktyką wśród muzułmanów, uczeni muzułmańscy zdecydowali się na izolacje od polityki, zamiast śmiało przeciwstawić się istniejącej sytuacji.
W rezultacie, jednym z kilku czynników, które przyczyniły się do niepowodzenia ruchów muzułmańskich, w niektórych częściach świata muzułmańskiego, była szybka akceptacja przywództwa świeckiego. Z takim stosunkiem do polityki, coraz trudniejsze było dla muzułmanów, zrozumienie islamu w jego kontekście socjo-politycznym.
Polityka i partie polityczne wciąż uznawane są przez niektórych muzułmanów, za świeckie z natury rzeczy. Nie zdając sobie sprawy z daleko idących konsekwencji funkcji politycznych i niezbędności polityki w zmieniającym się społeczeństwie, wielu muzułmanów zdecydowało się pokazywać islam jako wiarę, która dotyczy jedynie sfery prywatnej. Niestety wielu z nas nie zdołało zrozumieć, że obowiązkiem naszej wspólnoty jest ciągłe zaangażowanie polityczne i tylko w ten sposób możemy wpłynąć na zmianę naszej sytuacji.
Teraz w skrócie przedstawimy, w jakie główne funkcje polityczne powinni angażować się muzułmanie.
Główne funkcje polityczne
Allah (subhana wa teala) Mówi w Qur’anie, co oznacza w języku polskim:
...Sądź więc między nimi
według tego, co zesłał Bóg,
i nie idź za ich namiętnościami,
odstępując od tego, co otrzymałeś z prawdy.
Dla każdego z was uczyniliśmy prawo (Szari’a) i drogę.
[TZQ Sura Maidah 5:48]
To w jasny sposób wskazało Prorokowi Mohammadowi (sal allahu alejhi wa salaam), by władzę sprawować zgodnie z islamem.
Jest to jednocześnie nakaz dla wszystkich muzułmanów, by ustanowić władzę Allaha (subhana wa teala).
Sprawowanie władzy to funkcja polityczna uznana za obowiązek we wspomnianym wyżej ajacie z Qur’anu, więc nie może ona być lekceważona. Jest to jedna z najważniejszych funkcji, która została powierzona wspólnocie muzułmańskiej. Kalifat jest instytucją odpowiedzialną za doprowadzenie do wcielania w życie reguł islamu i głoszenie go reszcie ludzkości.
Allah (subhana wa teala) Mówi i Nakazuje, co w języku polskim oznacza:
Pozwólcie powstać wśród was grupie ludzi, którzy będą nawoływać do tego co dobre, cieszyć się tym co dobre i zakazywać tego co złe; oni są tymi którzy osiągną szczęście.
[TZQ Sura Al - Imran 3:104]
To zobowiązuje nas do stworzenia ugrupowania, które zachęca do islamu i zakazuje tego, co niewłaściwe.
Radość z tego, co dobre, wymaga by grupa ta głosiła islam jako nierozerwalną całość i zabraniała zła, włączając w to kontrolę wprowadzenia w życie islamu we wszystkich jego aspektach.
W rezultacie w Państwie Muzułmańskim, zarówno jako jednostki, jak i grupy, muszą być aktywni także w życiu politycznym. Jednakże w obecnej sytuacji grupa ta powinna zaangażować się w polityczny i intelektualny wysiłek budowania autorytetu islamu w społeczeństwie. Stworzenie władzy islamu w społeczeństwie jest obowiązkiem wszystkich muzułmanów, zgodnie z wieloma nakazami Allaha (subhana wa teala), który Nakazał nam rządzić zgodnie z islamem. Ten cel powinien stać się dla nas najważniejszy, bo tylko wtedy uda się nam wykonać najistotniejszą funkcje polityczną, czyli władzę islamu.
Polityczny wysiłek nie zakłada, ani udziału w systemie politycznym niemuzułmanów, ani wyrzekania się zasad islamu dla doraźnych celów. Wysiłek ten wymaga by władcy, którzy wprowadzają zasady niemuzułmanów i chronią ich interesy, byli przyjmowani niechętnie. Wskazuje także na konieczność głoszenia islamu (Dała), zarówno tym, którzy sprawują władzę, lub posiadają wpływy w społeczeństwie, jak i wszystkim muzułmanom.
Źródło: Nadeem Akhter