Herbata

Dokładnie nie wiadomo skąd pochodzi herbata. Za jej ojczyznę podaje się Chiny. Według podania Indyjskiego pewien święty dostał od bogów krzew herbaciany i wdzięczny za ten dar wędrował po świecie jako pątnik. W końcu dotarł do Chin i tam zainteresował ludzi nieznaną dotąd rośliną. Z kolei inna legenda Chińskiej prawi, że cesarz Schen-Nong (z japońskiego Boski Rolnik) około 3 tys. l.p.n.e. odpoczywał pod drzewem herbacianym, gdy do czarki z gorącą wodą wpadło mu kilka liści herbaty. Zachwycił się smakiem i aromatem naparu, przekonał się, że ma cudowny wręcz wpływ na przewód pokarmowy, nazwał drzewo cha i podarował je ludziom. W taki sposób zaczęła się historia herbaty w Chinach. 

Początkowo pito herbatę właśnie tak tzn. wrzucano liście do gorącej wody i pito gorzki napar lecząc nim reumatyzm, zmęczenie i choroby oczu. Później z parzonych liści z dodatkiem cebuli, wonnych korzeni i skórki pomarańczy smażono placki.

Z czasem zaczęto rozcieraćliście na proszek i za pomocą bambusowych trzepaczek, ubijano je z wodąna pianę. Dziś właśnie tak pije się herbatę w Chinach.Około V w.n.e. Chińczycy zaczęli ją pić tak powszechnie, że stała sięich napojem narodowym. Do Europy została przywieziona przezholenderskiego kupca w 1610 r. Początkowo była pita jako lekarstwo idopiero w XVIII w. została uznana za napój. W Polsce wzmianki o niejmożna już znaleźć w dziełach XVII w. poetów, a także XVIII w. takichjak np.: I. Krasicki. Herbata rozpowszechniła się na świecie dopiero wXIX w.Aktualne uprawia się ją w gorącej strefie klimatycznej między 42 st.szer. geogr. N, a 33 st. szer. geogr. S.
Herbatajest wiecznie zieloną rośliną, ma skórzaste liście, małe, białe lubróżowe wonne kwiaty i niewielkie brązowe zdrewniałe owoce. Wyróżnia siędwie podstawowe odmiany herbaty: chińską i asamską. Ta pierwsza jestwysokim drzewem osiągającym wys. od 3-4 m. Odmiana asamska jest drzewemdziko rosnącym (w Indiach i Indochinach) osiągającym wys. od 15-20 m.Czas zbierania herbaty zależy od tego gdzie znajduje się plantacja,np.: na Cejlonie herbatę zbiera się co 10 dni!!! Zbieraczka możedziennie zebrać ok. 30 tys. pędów. Najlepszą herbatę wyrabia się znajmłodszych listków. Jest wtedy bardziej aromatyczna.
Jako ciekawostkę mogę napisać, że Tuaregowiepiją zieloną herbatę. Parzą ją nad ogniem, w czajniczku, do któregowkładają liść mięty - żeby herbata nabrała aromatu. Według ichzwyczajów, parzą ją dwa razy. Pierwsze jest dla wroga (fakt jest taki,że dopiero po drugim parzeniu herbaty, neutralizowane są wszystkiegarbniki i jest ona wtedy zdrowsza), a drugie dla rodziny i przyjaciół.

Metody wytwarzania herbaty

Ogólnie stosuje się dwie metody wytwarzania herbaty: tradycyjna i CTC (z ang. crushing, tearing,curling -   miażdżenie,rozrywanie i zwijanie). W metodzietradycyjnej herbatę najpierw suszy się, później zwija, dzięki czemu do tkanek liścia dostaje się więcej tlenu, copowoduje szybszą fermentację.Liść zwija się kilkakrotnie. Czasfermentacji zależy od gatunku i wielkości liścia. W czasie fermentacjiwyostrza się lub łagodnieje aromat herbaty. Ostatecznie liście suszysię co powoduje przerwanie procesu fermentacyjnego.Wysuszone liście mają czarny kolor. Później sortuje się je wedługwielkości, używając do tego sit o większych lub mniejszychotworach. Wczasie całego procesu nie wolno połamać liści. Metoda CTCnie różni się od metody tradycyjnej niczym, aż do momentu zwijania. Wmetodzie CTC liście zwija się tylko raz, a później sortuje

Różne

• Kofeina w herbacie nazywana jest teiną. Jej ilość zawarta w filiżance herbaty dobrze wpływa na nasz organizm, nie obciąża serca ani układu krążenia. Wspomaga koncentrację
• Garbniki , przechodzące podczas parzenia z liści herbacianych do wody działają uspokajająco na układ trawienny.
• Herbata zielona zawiera witaminę B11, która przeciwdziała stresom i ma również działanie antypróchniczne.

• Jakość naparu zależy od rodzaju wody. Im woda twardsza, tym napój gorszy.
• Wody używanej do herbaty nie powinno się gotować zbyt długo
• Herbata zaparzona w wielokrotnie gotowanej wodzie traci swoje korzystne właściwości (jak działanie uspokajające itp.)
• Herbatę należy przechowywać w większych ilościach. W małych papierowych pudełkach szybko traci aromat.
• Najlepsze do przechowywania herbaty są szczelnie zamykane puszki

Źródło: niepal.pl