PLC ها و PAC ها مشابه هستند زیرا هر دو عملکرد اساسی یکسانی را انجام می دهند. با تکنولوژی مدرن ، اختلافات آنها بیشتر تار می شود. قابل توجه ترین تفاوت بین PLC ها و PAC ها رابط برنامه نویسی آنهاست. PAC ها پیچیده تر هستند و از C یا C ++ استفاده می کنند. از طرف دیگر PLC ها با استفاده از منطق نردبان برنامه ریزی می شوند. این تفاوت های برنامه نویسی باعث ایجاد تمایز در معماری و قابلیت بین دو کامپیوتر می شود.
PLC ها و PAC ها شباهت زیادی به یکدیگر دارند زیرا هر دو عملکرد اساسی یکسانی را انجام می دهند و با فناوری مدرن ، اختلافات آنها تارتر می شود. تمام سیستم های خودکار با استفاده از PLC یا PAC ساخته می شوند تا ماشین ها یا ایستگاه ها را کنترل کنند. علاوه بر این ، کامپیوترها همچنین می توانند برای کنترل گروهی از ماشین ها یا ایستگاه ها برنامه ریزی شوند.
بنابراین اگر PLC ها و PAC ها عملکرد یکسانی را انجام دهند ، چه چیزی آنها را متفاوت می کند؟
قابل توجه ترین تفاوت بین PLC ها و PAC ها رابط برنامه نویسی آنهاست. PAC ها پیچیده تر هستند و از C یا C ++ استفاده می کنند. از طرف دیگر ، PLC ها با استفاده از منطق نردبان ، یک زبان برنامه نویسی که از نمادهایی که شماتیک الکتریکی رله ها را نشان می دهند استفاده می شود. این تفاوت های برنامه نویسی باعث ایجاد تمایز در معماری و قابلیت بین دو کامپیوتر می شود.
PLC ها اسکن اجرای برنامه ساده ای دارند اما با حافظه محدود و ورودی / خروجی گسسته (I / O). PLC های مدرن علاوه بر ورودی و خروجی دیجیتال و آنالوگ ، قادر به سرعت ورودی / خروجی ، تعیین توالی و کنترل مشتق متناسب-انتگرالی هستند. بسیاری از PLC ها شبکه هایی را ایجاد کرده اند که امکان برقراری ارتباط بین PLC های متعدد ، توزیع I / Os و ارتباط بین رابط های ماشین انسان (HMI) و سیستم های کنترل نظارت و کسب اطلاعات (SCADA) را فراهم می کند. PLC به ویژه برای فرآیندهای ساده تر و پروژه های اتوماسیون کوچکتر بدون نیاز به مقیاس پذیری سریع بسیار مفید است.
PAC ها معماری باز دارند و از طراحی مدولار استفاده می کنند. این به چندین دستگاه ، شبکه و سیستم کمک می کند تا با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و کار کنند. PAC ها برای برقراری ارتباط ، نظارت و کنترل تجهیزات در چندین شبکه و دستگاه استفاده می شوند. این امکان وجود دارد زیرا آنها از پروتکل های استاندارد و فن آوری های شبکه مانند اترنت ، OLE برای کنترل فرآیند (OPC) و زبان ساختاری پرس و جو (SQL) استفاده می کنند.
با استفاده از طراحی مدولار ، PAC فرایندهای گسترش سیستم را ساده می کند. افزودن یا حذف م componentsلفه ها به راحتی قابل اجرا است. PAC ها علاوه بر ارائه برنامه نویسی مبتنی بر برچسب ، توانایی نظارت و کنترل هزاران نقطه ورودی / خروجی را نیز دارند. با برنامه نویسی مبتنی بر برچسب ، از یک پایگاه داده با نام تگ برای توسعه استفاده می شود و این برچسب ها را می توان قبل از اینکه به یک ورودی و خروجی خاص متصل شوند ، به انواع توابع اختصاص دهید.
PAC ها انعطاف پذیری بیشتری در برنامه نویسی ، ظرفیت حافظه بیشتر و مقیاس پذیری بهتر برای گسترش آینده فراهم می کنند. به ویژه برای سیستم هایی که درصد بالایی از ورودی و خروجی آنالوگ دارند بسیار مفید هستند. آنها اغلب در سیستم هایی با نیازهای گسترده رابط شبکه و در سیستم هایی با نیاز مستقیم به تعامل کاربر استفاده می شوند.
همه ی اینها چه معنایی میدهد؟
بر اساس تفاوت های آنها ، به نظر می رسد PACs انتخاب منطقی برای هر سیستم خودکار است ، اما به سادگی چنین نیست. همه چیز به آنچه در حال حاضر و در آینده مورد نیاز است برمی گردد. برای آویزان کردن قاب عکس ، نیازی به استفاده از چکش سورتمه نیست. به همین ترتیب ، برای راه اندازی ماشین آلاتی که به برنامه نویسی ساده نیاز دارند نیازی به سرمایه گذاری در PAC با قدرت بالا نیست. همه اینها به پیچیدگی های عملیات برمی گردد.
PLC ها برای کنترل ماشین ساده و سرعت بالا ایده آل هستند. PLC ها یک گزینه مقرون به صرفه تر برای کنترل اتوماسیون استاندارد هستند. یک PLC توانمند به بسیاری از پروژه های اتوماسیون کمک می کند تا در حد توانایی خود عمل کنند. PLC ها ماشینهای بسیار متنوعی مانند: تجهیزات اسپری خودکار ، سیستمهای توزیع ، کنترل حرکت و تجهیزات مونتاژ را کار می کنند.
این پروژه های اتوماسیون منحصر به فرد و در مقیاس بزرگ با پیچیدگی های پیچیده ای است که به PAC نیاز دارند. به همین دلیل PAC ها برای معماری پیچیده سیستم اتوماسیون متشکل از چندین برنامه نرم افزاری مبتنی بر رایانه عالی هستند. سیستم های ذکر شده قبلی را در یک فرایند خودکار ترکیب کنید و PAC همه آنها را کنترل خواهد کرد.
با پیشرفت تکنولوژی ، PAC ها و PLC های سطح بالا از اتصالات اینترنتی برای ارسال و دریافت داده استفاده می کنند. افزودن این دستگاه های اینترنت اشیا (IoT) به عملیات تولید ، اطلاعات جمع آوری شده و به اشتراک گذاشته شده برای علاقه مندان در هر نقطه از جهان را در زمان واقعی افزایش می دهد. اتصال آنها به اینترنت همچنین کاربران را قادر می سازد تا از راه دور PLC یا PAC را کنترل کرده و عملکردهای آن را برای کنترل تجهیزات اتوماسیون به روشی دیگر تغییر دهند ، از چیزی مانند افزایش یا کاهش سرعت گرفته تا تغییر در پارامترهای حرکت و موقعیت. این سطح از سفارشی سازی ، مشاغل را قادر می سازد تا عملیات تولید را با زمان کمتری تطبیق دهند.
PLC ها و PAC ها هر دو در یک فرآیند خودکار ماشین ها را کنترل می کنند. تعیین نهایی که برای استفاده از آن به پیچیدگی ها و مقیاس پذیری فرآیند مربوط می شود
برای آینده. کار با یک متخصص اتوماسیون می تواند به تعیین میزان نیازهای شما در حال حاضر و آینده کمک کند.
درباره نویسنده:
زاک آرنولد در سال 1994 Arnold Machine را به عنوان یک مغازه کوچک ماشین سازی و ساخت تاسیس کرد. از آن زمان ، آرنولد ماشین به منبع اصلی تجهیزات اتوماتیک در صنایع مختلف تبدیل شده است.
کنترل کننده های منطقی قابل برنامه ریزی (PLC) و کنترل کننده های اتوماسیون قابل برنامه ریزی (PAC) رایانه های صنعتی هستند که برای محیط های تولیدی ساخته و سازگار شده اند. این رایانه ها مغز یک کار تولیدی هستند زیرا تجهیزات اتوماسیون را با قابلیت اطمینان بالا کنترل می کنند.