Nawróceni do Jezusa i nowonarodzeni są zapieczętowani Duchem Świętym. Ef.1:13 “W nim i wy jesteście, po usłyszeniu słowa prawdy, Ewangelii waszego zbawienia. Przez niego też uwierzyliście oraz zostaliście zapieczętowani Świętym Duchem obietnicy.” Niektórzy nauczyciele twierdzą, że to zapieczętowanie to gwarancja zbawienia. Ef.1:14 “On jest poręką naszego dziedzictwa względem odkupienia własności, dla chwały Jego wspaniałości.” Zmierzmy się z tym.
W dzisiejszym opracowaniu będę korzystać z przekładu Nowej Biblii Gdańskiej.
Wszystkie fragmenty o zapieczętowaniu Duchem Bożym
- Ef.1:
13 W nim i wy jesteście, po usłyszeniu słowa prawdy, Ewangelii waszego zbawienia. Przez niego też uwierzyliście oraz zostaliście zapieczętowani Świętym Duchem obietnicy.
14 On jest poręką naszego dziedzictwa względem odkupienia własności, dla chwały Jego wspaniałości. - Ef.4:
27 Nie dawajcie także okazji temu oszczerczemu.
28 Kto kradnie niech już nie kradnie, ale niechaj więcej pracuje, zarabiając rękami dobro; aby miał co odstąpić temu, co ma biedę.
29 Niech nie wychodzi z waszych ust żadne wstrętne słowo; tylko jeśli ktoś ma odpowiednie do budowania sprawy, aby dało przysługę słuchającym.
30 Także nie smućcie Świętego Ducha Boga, w którym zostaliście uwierzytelnieni pieczęcią na dzień odkupienia.
31 Wszelka gorzkość, gniew, zapalczywość, wrzask i oszczerstwo niech od was zostanie wzięte, razem z każdą złością. - 2Kor.1:
21 Tym zaś, który nas utwierdza wraz z wami w Chrystusie, który nas namaścił, jest Bóg,
22 który też wycisnął na nas pieczęć i dał zadatek Ducha do serc naszych. - 2Kor.5:
5 Zaś Tym, co nas do tego sam sobie zjednał jest Bóg, który daje nam też zadatek Ducha.
Pieczęć Boża nie jest gwarantem nieutracalności
- Rz.4:
10 Zatem jakiemu Abrahamowi została policzona? Temu, który był w obrzezaniu, czy w nieobrzezaniu? Otóż, nie w obrzezaniu ale w nieobrzezaniu.
11 I otrzymał dany przez Boga znak obrzezania pieczęć sprawiedliwości z owej wiary, tej w nieobrzezaniu, aby stał się on ojcem wszystkich wierzących pośród nieobrzezanych, aż do zaliczeniu i im sprawiedliwości.
Tak samo Żydzi, jak i my jesteśmy dziećmi Abrahama, właśnie poprzez wiarę. Zobaczmy szerszy kontekst:
- Potomkowie Abrahama
- Rz.4:
9 Więc to bogactwo jest tylko dla obrzezanych, czy i dla nieobrzezanych? Bo mówimy, że wiara została policzona Abrahamowi ku sprawiedliwości.
10 Zatem jakiemu Abrahamowi została policzona? Temu, który był w obrzezaniu, czy w nieobrzezaniu? Otóż, nie w obrzezaniu ale w nieobrzezaniu.
11 I otrzymał dany przez Boga znak obrzezania pieczęć sprawiedliwości z owej wiary, tej w nieobrzezaniu, aby stał się on ojcem wszystkich wierzących pośród nieobrzezanych, aż do zaliczeniu i im sprawiedliwości.
12 Ale też ojcem obrzezanych, nie tylko z powodu obrzezania; ale tych, co posuwają się śladami wiary naszego ojca Abrahama, tej w nieobrzezaniu.
13 Bo Abrahamowi, czy też jego potomstwu, nie przez Prawo została dana obietnica, że jest on dziedzicem porządku ale przez sprawiedliwość wiary.
…
22 I dlatego zostało mu to policzone ku sprawiedliwości.
23 Ale, że zostało mu policzone nie jest napisane z powodu jego samego;
24 ale także z powodu nas, którym ma to być policzone. Owym wierzącym w Tego, co wskrzesił z martwych Jezusa, naszego Pana.
Rz.5:
1 Zatem będąc uznani za sprawiedliwych z wiary, mamy pokój od Boga przez naszego Pana Jezusa Chrystusa;
2 poprzez którego wiarą, posiedliśmy też dostęp do tej łaski, na której stanęliśmy oraz chlubimy się z powodu nadziei chwały Boga.
- Obrzezani Duchem Świętym / w Duchu Świętym, czyli zapieczętowani Duchem Świętym
- Rz.2:
28 Bo nie jest to Żyd na jawie; ani nie to w jawności, na cielesnej naturze obrzezanie;
29 ale to Żyd w skrytości, i obrzezanie serca w Duchu a nie w literze. Jego pochwała nie pochodzi od ludzi ale od Boga. - Fil.3:
3 Bo to my jesteśmy obrzezaniem, służąc Duchowi Boga oraz chlubiąc się w Chrystusie Jezusie; a nie będąc zjednani w cielesnej naturze. - Kol.2:
11 W nim zostaliście obrzezani, obrzezką nie uczynioną rękami lecz w obrzezce Chrystusa, przez wyzucie się ciała z ciała wewnętrznego grzechów.
Przykład potępienia mimo posiadania Bożej pieczęci
- 1Moj.(Rodz.)38:
1 Owego czasu także się stało, że Jehuda odszedł od swoich braci oraz poszedł do Adullamity, imieniem Chira.
2 I Jehuda ujrzał tam córkę pewnego Kananejczyka, imieniem Szua; więc poszedł do niej, pojął ją,
3 a poczęła i urodziła syna. A jego imię nazwała Er.
4 I znowu poczęła, i urodziła syna; i jego imię nazwała Onan.
5 Nadto jeszcze urodziła syna i nazwała jego imię Szela. Zaś on był w Kezybie, kiedy go urodziła.
6 Więc Jehuda wziął dla swego pierworodnego żonę, imieniem Thamar.
7 Ale pierworodny Jehudy Er, był zły w oczach WIEKUISTEGO, więc WIEKUISTY go uśmiercił.
8 Zatem Jehuda powiedział do Onana: Idź do żony twojego brata oraz się z nią spowinować, i ustanów potomstwo twojemu bratu.
9 Lecz Onan wiedział, że nie będzie to jego nasienie; i bywało, że ile razy wchodził do żony swojego brata, marnował je na ziemię, by nie dać potomstwu swojemu bratu.
10 A to, co czynił, było złem w oczach WIEKUISTEGO; więc także go uśmiercił.
Zbawienie można stracić, bo Ducha Bożego można odrzucić
Grzech przeciwko Duchowi opisany w paru miejscach: Mat.12:31, Mar.3:29, Łuk.12:10. Opisy są podobne, dlatego skupię się na jednym z nich:
- Mat.12:
31 Dlatego powiadam wam: Każdy grzech oraz zniesławianie zostanie ludziom odpuszczone, ale zniesławianie Ducha Świętego nie zostanie ludziom odpuszczone.
32 I gdyby ktoś powiedział słowo przeciwko Synowi Człowieka, zostanie mu odpuszczone; ale kto by powiedział przeciwko Duchowi Świętemu, nie zostanie mu odpuszczone, ani w tym życiu, ani w przyszłym.
Niektórzy nauczyciele wmawiają, że to dotyczy tylko faryzeuszy, którzy odrzucili Jezusa i Ducha Świętego. Po pierwsze faryzeusze nie otrzymali Ducha Bożego. Po drugie w tym fragmencie wyraźnie jest napisane “nie zostanie ludziom odpuszczone“. Nie Izraelitom, nie Żydom, nie faryzeuszom, a LUDZIOM.
Kolejny fragment:
- 1J.5:
16 Jeśli ktoś ujrzy swojego brata, że grzeszy winą nie na śmierć, niech poprosi, a Bóg podaruje mu życie; to jest tym, co grzeszą nie na śmierć. Istnieje grzech na śmierć; nie względem tego mówię, aby prosił.
17 Wszelkie bezprawie jest grzechem; istnieje też wina nie na śmierć.
Jeszcze goprzej skończą Ci co po przyjęciu Go następnie odrzucili Go
- 2P.2:
19 Obiecują im wolność, a sami są niewolnikami klęski; bo przez co ktoś jest pokonany, tego dał się uczynić niewolnikiem.
20 Gdyż jeśli przez znajomość naszego Pana i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa, uciekli od skalań tego świata, ale znowu zostali w nie wplątani są pokonani; ostatnie rzeczy stały się im gorszymi od pierwszych.
Co w takim razie daje nam ta pieczęć w Duchu Bożym?
- Gal.5:
24 Bo ci, Chrystusa, ukrzyżowali ciało wewnętrzne razem z jego właściwościami i pragnieniami.
25 Jeżeli żyjemy Duchem Duchem też posuwajmy się w rzędzie. - 1J.2:
27 Lecz wy macie namaszczenie, które otrzymaliście od niego; ono w was pozostaje, więc nie macie potrzeby, aby was ktoś nauczał. Ale jakby to jego namaszczenie naucza was względem wszystkich spraw, jest prawdziwe i nie jest kłamstwem; a jak was nauczyło, tak w nim trwajcie.
28 Zatem teraz, dzieci, pozostawajcie w nim, abyśmy mieli też wolność w jego przyjściu, oraz nie doznali od niego zawstydzenia, kiedy zostanie ukazany.
29 Jeśli wiecie, że on jest sprawiedliwy, dowiedzcie się także, że każdy, kto czyni sprawiedliwość jest z niego narodzony.
Daje możliwość ciągłego obmywania z naszych upadków, których nie chcemu czynić:
- Rz.7:
14 Bo wiemy, że Prawo jest duchowe, zaś ja jestem wewnętrznie cielesny, sprzedany na skutek grzechu.
15 Gdyż nie rozumiem, któremu czynię; bo nie czynię Temu, któremu sobie życzę, ale czynię temu, którego nienawidzę.
16 Zaś jeśli czynię temu, któremu nie chcę, przyznaję Prawu, że jest szlachetne.
17 Zatem teraz już nie ja mu czynię ale grzech, który we mnie mieszka.
Fragment powyższy jest nieco zagmatwany, dlatego dodatkowo posilę się innym przekładem (BW):
- Rz.7:
14 Wiemy bowiem, że zakon jest duchowy, ja zaś jestem cielesny, zaprzedany grzechowi.
15 Albowiem nie rozeznaję się w tym, co czynię; gdyż nie to czynię, co chcę, ale czego nienawidzę, to czynię.
16 A jeśli to czynię, czego nie chcę, zgadzam się z tym, że zakon jest dobry.
17 Ale wtedy czynię to już nie ja, lecz grzech, który mieszka we mnie. - Gal.5:
17 Bo ciało wewnętrzne pożąda przeciwko Duchowi a Duch przeciw ciału wewnętrznemu; gdyż te są nawzajem przeciwne, abyście nie czynili to, co chcecie.
Widać wyraźnie, że jeśli Duch Boży w nas mieszka to nie chcemy grzeszyć. Zdarza nam się to, ale to już nie jest z nas, bo jesteśmy z tego usprawiedliwiani.
- Rz.3:
25 Jego, z powodu wiary, Bóg ustanowił sobie ofiarą przebłagalną w jego krwi w celu pokazania Jego sprawiedliwości przez darowanie uprzednio, w czasie cierpliwości Boga, zaistniałych grzechów.
Czym dokładnie jest ta obecność Ducha Bożego?
- Rz.8:
14 Bo ci są dziećmi Boga, którzy są prowadzeni Duchem Boga.
15 Jako że nie otrzymaliście ducha niewoli znowu ku bojaźni; ale otrzymaliście Ducha usynowienia, w którym wołamy: Abba, Ojcze.
16 Ten Duch poświadcza naszemu duchowi, że jesteśmy dziećmi Boga.
17 Zaś jeśli dziećmi, to także dziedzicami, skoro tego samego doznajemy; dziedzicami zaiste Boga, a współdziedzicami Chrystusa, byśmy wspólnie zostali w chwale. - Hebr.8:
10 Gdyż po tych dniach, takim będzie przymierze, które ustalę sobie z domem Israela mówi Pan, podaruję Moje ustawy dla ich umysłu oraz napiszę je na ich sercach; i będę dla nich ku Bogu, a oni Mi będą za lud.
11 Nikt nie będzie też przekonywał swego bliskiego, czy swego brata, mówiąc: Poznaj Pana; gdyż wszyscy mnie poznają; od małego z nich, aż do dużego z nich.
12 Bowiem będę łaskawy dla ich niesprawiedliwości, a ich grzechów oraz bezprawia nie będę nadto wspominał.
Rezultat przyjęcia Ducha i trwania w Nim:
- Gal.5:
22 Zaś owocem Ducha jest miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobrotliwość, ufność, łagodność, panowanie nad sobą;
23 w stosunku do takich nie istnieje Prawo. - Rz.15:
13 Zaś Bóg nadziei, oby wam użyczył całkowitej radości oraz pokoju w wierzeniu, ku waszemu obfitowaniu w nadziei, poprzez moc Ducha Świętego.
Zakończenie
Pieczęć Boża nie jest gwarantem nieutracalności, jest poświadczeniem posiadania, ale posiadacz może się zmienić.
- 2P.2:
19 Obiecują im wolność, a sami są niewolnikami klęski; bo przez co ktoś jest pokonany, tego dał się uczynić niewolnikiem. - 1Kor.7:
23 Drogoście kupieni; nie stawajcie się niewolnikami ludzi.
Właściciel zmienia się np. poprzez grzech przeciwko Duchowi Świętemu. Duch Boży w człowieku, to łaska możliwości osobistego poznania Boga i przyjęcia zbawienia. Jednak to można odrzucić, bo ofiara Jezusa nie zniosła wolnej woli człowieka. Zniosła jedynie kapłaństwo lewickie.
- 2P.2:
20 Gdyż jeśli przez znajomość naszego Pana i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa, uciekli od skalań tego świata, ale znowu zostali w nie wplątani są pokonani; ostatnie rzeczy stały się im gorszymi od pierwszych.