Łatwiej byłoby powiedzieć, czym nie jest wolność, niż czym ona jest.
Definicja mówi, że wolność to brak przymusu, sytuacja, w której możemy dokonywać wyborów spośród wszystkich dostępnych opcji.
WOLNOŚĆ. Pisali o niej najwięksi twórcy, była przedmiotem badań i dociekań filozofów, odwołują się do niej politycy i przywódcy. Każdy chce być wolnym człowiekiem. Ale czy każdy jest wolnym?
Wolność leży u podstaw naszego człowieczeństwa. Wolność wiąże się z prawdą i odwagą. Wolność ma wpływ na nasze życie, na to, kim jesteśmy. Warto o niej pisać, warto o niej dyskutować, a nade wszystko warto do niej dążyć.
W czasach pokoju, gdy nie trzeba walczyć zbrojnie o wolność, jej gwarantem jest Konstytucja, która stoi na straży wolności obywatelskiej. Przedmiotem moich rozważań jest jednak wewnętrzna wolność, dotycząca postrzegania rzeczywistości i umiejscawiania siebie w niej. Wolność ściśle wiąże się ze świadomością, im większa świadomość tym lepiej rozpoznawana jest wolność i im więcej wolności tym lepsze są warunki dla wzrastania świadomości. Wolność wewnętrzna kojarzy mi się ze swobodnym oddechem, spokojem, przestrzenią dla myśli, radością poznawania, poczuciem własnej wartości, dokonywaniem właściwych życiowych wyborów, spójnością głowy i serca w rozpoznawaniu życiowych możliwości, właściwą oceną własnych postaw i czynów oraz wynikających z nich konsekwencji. Ale wolność to również prawo do błędów i podążanie własną niepowtarzalną ścieżką rozwoju wewnętrznego.
Ileż pułapek czyha jednak na człowieka na tym świecie. Uleganie różnego rodzaju nałogom, hazardowi, fałszywym przekonaniom, fobiom, lękom, tkwienie w toksycznych związkach... To nie wyczerpuje wszystkich przyczyn odbierających nam naszą wewnętrzną wolność. Być może jednak z wolnością jest jak ze zdrowiem, że docenić ją można w pełni najbardziej wtedy, gdy się ją utraci. Ważne jest, zatem wyciąganie właściwych wniosków z życiowych lekcji, jakie przypadły nam w udziale i podejmowanie odważnych decyzji, by dokonywać zmian na lepsze.
Jak powiedział Seneka „Ciało niewolnika należy do pana, ale jego duch jest wolny.” Idąc za tym stwierdzeniem można zauważyć, że gorszą niewolą jest sytuacja odwrotna, gdy moje ciało należy do mnie, ale mój duch jest więziony. Trzeba wtedy odwagi i prawdy, bo pozbywaniu się złudzeń, które są mocnymi więzami, towarzyszy ból. Wyzwolenie się jednak z iluzji jest warte cierpienia. Jak szukać, bowiem odpowiedzi na pytanie, kim tak naprawdę jestem i jaki jest cel mojego życia, gdy nie jest się wolnym człowiekiem? Moja wolność, która jest nieocenionym dobrem nie może też zagrażać drugiemu człowiekowi. Prawdziwie wolny i świadomy człowiek nie będzie nikomu odbierał jego wewnętrznej wolności (np. przy pomocy kłamstw i manipulacji). Wolności też nie ma się raz na zawsze, trzeba, zatem o nią dbać, pielęgnować i rozumieć. Po prostu dążyć do niej.
Oto tylko kilka słów, bo o wolności, która jest wielowymiarowa i dotyczy różnych sfer życia, można by pisać i pisać...
I jeszcze jedno, bardzo trudno jest manipulować wolnym człowiekiem.