𝕮𝖔𝖑𝖉 𝖍𝖆𝖓𝖉𝖘 𝖕𝖆𝖗𝖙 XLI Owen czuł, jakby wszystko w jego środku wrzało. Był w stanie opanować się na tyle, by zakończyć tę serię bezowocnych ataków, ale nie potrafił się uspokoić. Nie chciał. Nie umiał chcieć. Jakby ktoś zabrał mu ze świadomości tę ludzką blokadę, jakby spuścił ze...

𝕮𝖔𝖑𝖉 𝖍𝖆𝖓𝖉𝖘 𝖕𝖆𝖗𝖙 XXXIX Doktor Harper niezmordowanie okładał przeciwnika, coraz bardziej pożerany przez dziwny, irracjonalny, niemal niemożliwy do opanowania gniew. A im bardziej drugi mężczyzna zdawał się ignorować te uderzenia, tym bardziej stawały się one mocniejsze i bardzie...

𝕮𝖔𝖑𝖉 𝖍𝖆𝖓𝖉𝖘 𝖕𝖆𝖗𝖙 ⅩXXVII Na pierwsze słowa mężczyzny, coś w nim zawrzało. Najgorsze w tym wszystkim było dla Owena to, że James miał po prostu rację. Lekarzowi powinno być wszystko jedno za kogo kochanek się podawał. Wielokrotnie nie znał nawet imienia osoby, z którą szedł do łó...

𝕮𝖔𝖑𝖉 𝖍𝖆𝖓𝖉𝖘 𝖕𝖆𝖗𝖙 ⅩXXV Owen powiódł wzrokiem po zebranych, kiedy w towarzystwie agenta O niemal prześcigali się w dotarciu przed oblicze swoich niecierpliwych przełożonych. W normalnych okolicznościach wcale by się nie przejął, ale nie potrafił powstrzymać irracjonalnego gniewu,...

𝕿𝖍𝖊 𝖂𝖆𝖑𝖐𝖎𝖓𝖌 𝖀𝖓𝖉𝖊𝖆𝖉 𝖕𝖆𝖗𝖙 V Słysząc pytanie młodej kobiety, czuł jak jeden kącik jego ust próbuje drgnąć w półuśmieszku, ale ostatecznie wyglądało to na subtelny tik nerwowy, a nie rozbawienie. Owen wciąż odczuwał emocje, właściwie zwykle czuł ich zbyt wiele na raz. Te pytania z...

𝕿𝖍𝖊 𝕮𝖔𝖓𝖈𝖊𝖗𝖙 Przytłumione światła pozwalały jego oczom odpocząć. Całymi dniami wpatrywał się w pracy w jasny ekran komputera i chociaż ludzi zwykle to męczyło, on teraz odpoczywał. Doktor Owen Harper musiał nawet relaksować się inaczej niż przeciętny obywatel. Czuł jak muzyka p...

𝕿𝖍𝖊 𝖂𝖆𝖑𝖐𝖎𝖓𝖌 𝖀𝖓𝖉𝖊𝖆𝖉 𝖕𝖆𝖗𝖙 III Przez chwilę rozważał, czy wygląda na wystarczająco żywego. Jak go pomylą teraz z jakimś świeżym Szwendaczem, to nie zdąży się schować, a z raną postrzałową na czole przestanie wiarygodnie udawać człowieka. Chociaż może akurat to byłoby go w stanie...

𝕿𝖍𝖊 𝖂𝖆𝖑𝖐𝖎𝖓𝖌 𝖀𝖓𝖉𝖊𝖆𝖉 𝖕𝖆𝖗𝖙 I Nigdy nie przypuszczał, że coś takiego go spotka. Widział w swoim życiu wiele rzeczy. Kosmici, inwazje obcych, zmiennokształtne istoty, nawet jego szef ━ nieśmiertelny, niezniszczalny człowiek urodzony w przyszłości. Widział stworzenia o różnym kształ...

𝔗𝔥𝔢 𝔣𝔦𝔢𝔩𝔡𝔰 𝔬𝔣 𝔯𝔢𝔡 𝖔𝖓𝖊 𝖘𝖍𝖔𝖙 Czerwień. Kiedy tylko zamykał oczy, widział czerwień. Szczupłe, blade palce wsunęły się w długie, rude włosy. Dwa krzyki zmieszały się ze sobą. Jeden chłopiec był wyższy i lepiej zbudowany od drugiego, ale to ten drobniejszy był teraz górą. Wykorzyst...

𝕮𝖔𝖑𝖉 𝖍𝖆𝖓𝖉𝖘 𝖕𝖆𝖗𝖙 ⅩXXIII Owen doświadczał tej sytuacji inaczej niż jego partner. Kiedy Harper się do kogoś zbliżał fizycznie, rzadko był całkiem delikatny, jakby nie miał dość przemocy w pracy. Lubił doświadczać bólu prawie tak samo mocno jak lubił go zadawać. Potrzebował brutal...

𝕮𝖔𝖑𝖉 𝖍𝖆𝖓𝖉𝖘 𝖕𝖆𝖗𝖙 ⅩXXI Pchnięcia Owena były mocne i gwałtowne. Pożądliwie przesunął dłońmi po ciele kochanka, od jego bioder, wzdłuż boków ciała. Na aksamitnej, karmelowej skórze plamami odznaczały się blade, zimne ręce lekarza. Już nie drżał. Im brutalniejszy się stawał, tym le...

𝕮𝖔𝖑𝖉 𝖍𝖆𝖓𝖉𝖘 𝖕𝖆𝖗𝖙 ⅩXIX Resztę dnia Owen spędził przyklejony do swojego krzesła, ze wzrokiem wbitym w jeden z trzech monitorów, jakie były zawieszone nad blatem biurka, na wysokości twarzy. Praca w Torchwood nie zawsze była porywająca. Właściwie często była nudna i monotonna. Odd...

𝕮𝖔𝖑𝖉 𝖍𝖆𝖓𝖉𝖘 𝖕𝖆𝖗𝖙 ⅩXVII W sposobie, w jaki agent O odwzajemnił jego dotyk, było coś wyjątkowego. Owen z trudem powstrzymał ochotę zabrania ręki, kiedy poczuł delikatny dreszcz na karku, ale jednocześnie chciał zareagować myśląc, że to mężczyzna się wycofuje. Stało się jednak coś...

𝕮𝖔𝖑𝖉 𝖍𝖆𝖓𝖉𝖘 𝖕𝖆𝖗𝖙 ⅩXV ━━━ A co to jest za różnica, czy ktoś ma doświadczenie czy nie? ━━ wzruszył ramionami, nie podnosząc wzroku znad talerza. Owen miał za złe mężczyźnie kłamstwo. Harper doskonale zdawał sobie sprawę z układu, jaki między sobą wytworzyli, ale dobrze się z nim...

PERFECT DARK ⁄⁄ 002 ━━━ No, całkiem niedawno miałeś takie hobby, żeby wpadać do Trochwood ━━━ przypomniał mu, wzruszając ramionami ━━━ ostatnio ciekawiła cię Ziemia, a teraz widzę cię w barze na drugim końcu galaktyki ━━━ wyjaśnił, opierając dłoń o bar. Kwadratowa szklanka wyp...

PERFECT DARK ⁄⁄ 000 Często wspominał tamten dzień. To był czwartek. Było zimno i padało, a on nie miał parasola. Początkowo towarzyszyła mu Gwen Cooper ze swoim narzeczonym, kobieta delikatnie napierała na jego ramię, usiłując osłonić go swoim rozłożystym, czarnym parasolem. T...

𝕮𝖔𝖑𝖉 𝖍𝖆𝖓𝖉𝖘 𝖕𝖆𝖗𝖙 ⅩXIII Na wspomnienie o tym, że Harkness nie jest w typie mężczyzny, Owen parsknął krótko. ━━━ Poważnie, jak zechcesz mu o tym kiedyś powiedzieć, to mi to nagraj ━━ zacisnął usta, tłumiąc rozbawienie. Nie przypuszczał, żeby ktokolwiek wcześniej odrzucił jego zai...

𝕮𝖔𝖑𝖉 𝖍𝖆𝖓𝖉𝖘 𝖕𝖆𝖗𝖙 ⅩXI ━━━ No i co tam? ━━ zagadnął, opierając się dłonią o biurko, przy którym siedziała Toshiko. Owen niby podejrzewał, że kobieta jest nim przynajmniej zauroczona i to odkąd tylko zaczęli razem pracować, ale często zachowywał się tak, jakby kompletnie niczego n...

ℭ𝔥𝔞𝔭𝔱𝔢𝔯 XX 𝕿𝖍𝖊 𝕸𝖆𝖘𝖙𝖊𝖗 & 𝕿𝖍𝖊 𝕯𝖔𝖈𝖙𝖔𝖗 Powinien czuć się gorzej. Nie rozumiał, dlaczego nie czuł się gorzej. To nie miało żadnego sensu. Właśnie istniał w swoim ostatnim wcieleniu, nie powinien wcale mieć na zbyciu wystarczająco dużo energii, by goić cudze rany, a Doktor zrobi...

𝕸𝖎𝖘𝖘𝖎𝖔𝖓 𝒥𝒶𝒸𝓀, Kiedy człowiek jest w zamknięciu zaczyna myśleć i dochodzić do wniosków. A czuję, że jest coś, co koniecznie muszę Ci powiedzieć: 𝒯𝒶 𝓅𝒾𝑒𝓅𝓇𝓏𝑜𝓃𝒶 𝓂𝒾𝓈𝒿𝒶 𝓉𝑜 𝓉𝓌𝑜𝒿𝒶 𝒸𝒽𝑜𝓁𝑒𝓇𝓃𝒶 𝓌𝒾𝓃𝒶. Siedzę już trzeci tydzień w zamknięciu i kompletnie nie mam co robić. Gorzej niż na odwyku...

𝕮𝖔𝖑𝖉 𝖍𝖆𝖓𝖉𝖘 𝖕𝖆𝖗𝖙 ⅩIX Owen wiedział, że Jack wie. Nie musiał na niego patrzeć, żeby być tego całkowicie pewnym. Jeśli ktokolwiek przy tym stole mógł zauważyć delikatnie poruszające się ramię lekarza, które przez resztę zostało całkiem zignorowane z powodu zupełnie niespodziewane...

𝕮𝖔𝖑𝖉 𝖍𝖆𝖓𝖉𝖘 𝖕𝖆𝖗𝖙 ⅩVII Owen nie miał zbyt wiele czasu na sen. Ale jego organizm póki co był przyzwyczajony do podobnego trybu życia. Harper lubił krzyczeć na swoich współpracowników, kiedy przez własne rozkojarzenie coś sobie robili i potem musiał ich zszywać, ale sam był przeci...

𝕮𝖔𝖑𝖉 𝖍𝖆𝖓𝖉𝖘 𝖕𝖆𝖗𝖙 ⅩV Słysząc swoje nazwisko z ust mężczyzny, delikatnie się uśmiechnął, zanim połączył łapczywie ich usta. Odkąd zaczął pracę w Torchwood, Owen wdawał się w niezobowiązujące romanse z każdym, kto wydawał mu się wystarczająco atrakcyjny. Sypiał z niektórymi współp...

ℭ𝔥𝔞𝔭𝔱𝔢𝔯 IV 𝕾𝖆𝖇𝖗𝖎𝖓𝖆 𝕾𝖕𝖊𝖑𝖑𝖒𝖆𝖓 & 𝕿𝖍𝖊 𝕯𝖔𝖈𝖙𝖔𝖗 Doktor niezauważalnie odetchnął, kiedy został utwierdzony w przekonaniu, że pytania okazały się trafne. – Nikt nie powiedział, że to seryjny morderca – zauważył spokojnie. Nie zajmował się morderstwami, nie podróżował po to, by wyrę...

ℭ𝔥𝔞𝔭𝔱𝔢𝔯 VI 𝕾𝖙𝖊𝖕𝖍𝖊𝖓 𝕾𝖙𝖗𝖆𝖓𝖌𝖊 & 𝕿𝖍𝖊 𝕯𝖔𝖈𝖙𝖔𝖗 Doktor prosił swoją towarzyszkę, żeby była ostrożna. Może nie powinien był jej zostawiać samej? Może to był błąd, że znów wziął kogoś do TARDIS? Może powinien był odstawić ją do Londynu, kiedy miał okazję, zwłaszcza po tym jaki mu os...

𝔗𝔥𝔢 𝔰𝔨𝔶 𝔣𝔲𝔩𝔩 𝔬𝔣 𝔰𝔱𝔞𝔯𝔰 𝖔𝖓𝖊 𝖘𝖍𝖔𝖙 𝕬 𝖉𝖊𝖆𝖙𝖍 𝖔𝖋 𝖘𝖙𝖆𝖗𝖘 Wojna Czasu. Wojna Czasu nigdy się nie skończy, słyszał Doktora w swojej głowie, musisz coś z tym zrobić. Nie ja, nie oni. Ty. Tylko ty możesz coś z tym robić. Decyduj. Zacisnął dłonie w pięści, zwracając twarz do okna. W brudnej...

𝔓𝔯𝔬𝔩𝔬𝔤𝔲𝔢 𝕿𝖍𝖊 𝕸𝖆𝖘𝖙𝖊𝖗 & 𝕿𝖍𝖊 𝕯𝖔𝖈𝖙𝖔𝖗 Czasem myślał, że Władcy Czasu żyją zbyt długo. Czas powoli przemieniał ich w potwory. Zimne i obojętne, jak kamienne posągi, patrzące na nieskończone cierpienie wszechświata. Doktor nie był taki jak oni. Nie był bez winy, już przestał udaw...

ℭ𝔥𝔞𝔭𝔱𝔢𝔯 XVIII 𝕿𝖍𝖊 𝕸𝖆𝖘𝖙𝖊𝖗 & 𝕿𝖍𝖊 𝕯𝖔𝖈𝖙𝖔𝖗 Doktor kochał podróżować. Tak naprawdę to on i jego TARDIS stanowili nierozłączną parę od kilkuset pięknych lat, odkąd ukradł ją z powierzchni Gallifrey rozpoczynając tę niekończącą się wędrówkę. Przez pokład przewinęło się wiele osób....

ℭ𝔥𝔞𝔭𝔱𝔢𝔯 XVI 𝕿𝖍𝖊 𝕸𝖆𝖘𝖙𝖊𝖗 & 𝕿𝖍𝖊 𝕯𝖔𝖈𝖙𝖔𝖗 W tej regeneracji Doktor świetnie sobie radził z ignorowaniem doświadczeń swojego własnego ciała, ale wyjątkowa odporność na ból była bardzo złym połączeniem z gwałtowną naturą tego wcielenia. Dlatego Władca Czasu nie bacząc na własne os...

ℭ𝔥𝔞𝔭𝔱𝔢𝔯 VI 𝕸𝖎𝖘𝖘𝖞 & 𝕿𝖍𝖊 𝕯𝖔𝖈𝖙𝖔𝖗 Kalejdoskop zapachów i barw uderzył w niego jak powiew wiatru w letnie popołudnie – a może to był właśnie powiew wiatru w to konkretne letnie popołudnie – pozwalając, by wciągnął w płuca słodki aromat kwiatów w akompaniamencie niskich delikatn...