Tybet - środowisko

"Niestety, w ostatnich latach dzikie zwierzęta zostały niemal całkowicie wytępione, a w wielu regionach dokonano nie dających się naprawić zniszczeń, na przykład wycinając lasy. W kruchym środowisku naturalnym Tybetu dokonano straszliwych spustoszeń. Należy przy tym pamiętać, że z powodu wysokości i suchego klimatu kraju proces rekonstrukcji będzie przebiegał znacznie wolniej niż w położonych niżej, wilgotnych regionach. Dlatego też to, co jeszcze zostało, musi być chronione; trzeba też podjąć odpowiednie kroki, by naprawić skutki barbarzyńskich i bezmyślnych zniszczeń, dokonanych przez Chiny w środowisku naturalnym Tybetu."

---

W Tybecie znajdują się źródła największych rzek Azji, najwyższe góry świata, największy i najwyżej położony płaskowyż, wiekowe lasy i wiele głębokich dolin, nie tkniętych niszczycielską działalnością człowieka.

Tradycyjna gospodarka Tybetu i wartości religijne wykształciły skuteczny system ochrony środowiska. Buddyjskie nauki dotyczące prawego postępowania uczą "zadowolenia z tego, co się ma" i od- wodzą od nadmiernej konsumpcji i większej niż konieczna eksploatacji bogactw naturalnych Ziemi, gdyż szkodzi to zamieszkującym ją istotom. Już w 1642 roku V Dalajlama wydał dekret o ochronie zwierząt i środowiska. Od tego czasu podobne dekrety wydawano rokrocznie.

Wraz ze skolonizowaniem Tybetu przez komunistyczne Chiny tradycyjny system ochrony środowiska ustąpił miejsca gospodarce rabunkowej na zatrważającą skalę. Dotknęła ona najbardziej obszar pastwisk, ziem uprawnych i lasów oraz zasoby wodne i dzikie zwierzęta.

Złożonych problemów środowiska naturalnego Tybetu nie da się rozwiązać kosmetycznymi zabiegami w rodzaju nazywania skrawków ziemi rezerwatami przyrody czy wydawania przepisów dla obywateli, kiedy prawdziwym niszczycielem środowiska jest rząd. Chińscy przywódcy powinni po prostu przywrócić Tybetańczykom prawo do ich środowiska i pozwolić im na ochranianie go w tradycyjny sposób.

Zgodnie z projektem Dalajlamy, Tybet powinien zostać przekształcony w strefę pokoju, w której ludzie będą żyć w harmonii z naturą. Tybet powinien również zostać całkowicie zdemilitaryzowany, posiadać demokratyczny rząd i system gospodarczy, który zapewni właściwe wykorzystanie bogactw naturalnych kraju, pozwalające jego rdzennym mieszkańcom prowadzić dostatnie życie.

Leży to w interesie wszystkich państw regionu, gdyż stan środowiska naturalnego Tybetu wywiera wielki wpływ na Indie, Chiny, Bangladesz i Pakistan. Byt niemal połowy ludzkości, a przede wszystkim mieszkańców wymienionych państw, uzależniony jest od rzek Tybetu. Największe powodzie, jakie nawiedziły w ciągu ostatnich dziesięciu lat owe kraje, przypisuje się zaszlamieniu rzek, którego przyczyną jest karczowanie lasów tybetańskich. Dalsze wycinanie lasów i kontynuowanie prac związanych z wydobywaniem uranu czyni owe rzeki coraz bardziej niebezpiecznymi.

za: Tybet - Fakty mówią za siebie, Tibet Information Office, Dharamsala 1993

>ZAGROŻONE GATUNKI

 

Źródło: PSPT