Odwrócił się plecami do swojego towarzysza, chcąc dać mu choć minimalne poczucie prywatności, może nie było to wiele, ale musiało wystarczyć, wolał też się zbytnio nie oddalać, bo mogło to grozić wpadnięciem w pułapkę i rozdzieleniem, a skoro już połączyli siły i błąkali się p...

Niepewność sytuacji ciążyła mu mocniej, niż się tego spodziewał, zupełnie jakby ktoś zrzucił ogromny ciężar na jego klatkę piersiową, każąc mu walczyć o każdy spokojny oddech i zachowanie trzeźwości umysłu. Było tak wiele opcji, w jakich mogło się to zakończyć, a większość z n...

Gdy Cloud zniknął w portalu, Kimimaro jeszcze na chwilę obejrzał się, obejmując wzrokiem scenę nadciągającej bitwy, przedziwne potwory wciąż, kompletnie niezniechęcone nagłym zniknięciem jednego przeciwnika, napierały w tę stronę, najwyraźniej gotowe pochwycić w swoje szpony k...

Bezgłośnie odliczający czas zegar wydawał mu się odmierzać kolejne sekundy, odbijające się echem w jego głowie. Tik-tak, tik-tak, tik-tak… Bezlitośnie mknące do przodu sekundy przelewały mu się przez palce, choć wcześniej wydawało mu się, że ma ich w nadmiarze, ale im więcej i...

Kimimaro kiwnął w zamyśleniu głową na odpowiedź chłopaka – Clouda, jak mu się przedstawił. Nawet jego imię brzmiało dla niego dość obco, dziwnie, choć nie mógł powiedzieć, że mu się nie podobało, było w tym coś dziwnie interesującego, tak samo zresztą, o ile oczywiście wysunię...

Paraliżująca oczywistość uderzyła go z niehamowaną siłą, dosięgnęła celu, trafiając w sam środek, permanentnie postanawiając tam zostać, zagnieżdżając się, jak gdyby dla chęci przypominania o sobie co jakiś czas. Knuła plany przeciwko niemu, a może właśnie wprost przeciwnie –...

Zawiłość, z jaką błądziły jego myśli, była porównywalna do labiryntu, gdy był pewny, że złapany trop powiedzie go wreszcie do wyjścia, to po przekroczeniu kilku kolejnych metrów natrafiał na ścianę. Miał wrażenie, że krąży w kółko, co chwilę przechodząc tymi samymi drogami, w...

Preludium nieskończenie towarzyszącej mu ciemności miało miejsce już dawno temu, od kiedy tylko pamiętał. Mrok zawsze był obok niego, przylepił się na podobieństwo drugiej skóry, zagnieździł w sercu, zmieszał z duszą, pozostając ukryty, ale obecny. Wybrał go sobie, niczym drap...

Zbyt wiele razy. Ilekroć spokojny sen przeobrażał się w nasączony krwią koszmar, a zielone oczy otwierały się nagle, w popłochu rozglądając się po pokoju w poszukiwaniu czyhającego na jego życie przeciwnika, a na dziecięcej twarzy odmalowywał się niepokój, gdy wśród mroków tań...

Możliwości, zahaczające boleśnie również o ich rzeczywisty brak, często sprowadzały się do mało przyjemnego, a tym samym zwyczajnie męczącego, zastanawiania się, które zbyt często spędzało mu sen z powiek, co by było, gdyby… Doskonale wiedział, że była to zmyślnie zastawiona p...

Nierozłączną, ściśle powiązaną ze światem, w którym przyszło mu żyć, rzeczą, były tajemnice, skryte w kątach, do których nie dochodziło światło, zamiatane pod dywan, zamykane na klucz sekrety, których broniło się wszelkimi sposobami przed tym, by ujrzały światło dzienne. Przek...

Jaki, o ile jakiś, był sens życia? Czy w ogóle mogło mieć jakikolwiek, gdy cały jego świat ograniczony był do niewielkiej celi, przez kraty której widział część tego, co od dawna było dla niego niedostępne? To wszystko, co znajdowało się na zewnątrz, a co zostało mu zakazane,...

Powoli wyciągnął dłoń, a palce ledwie musnęły białego płatka, jakby w obawie, że nawet najlżejszy dotyk sprawi, że ten rozkruszy się, zniszczy, albo nagle zwiędnie, jak gdyby przenosił w ten sposób krążącą w jego organizmie truciznę. Kwiat jednak pozostał niewzruszony, roztacz...

Wewnętrzny, nieskończenie toczący się w nim konflikt, który trwał od najmłodszych lat, przelewał się w jego głowie, niczym niespokojne morze podczas sztormu; ciemne niebo, po którym przetaczały się czarne chmury, niknęło na horyzoncie, stapiając się z równie ciemną wodą, jak g...

Zagadka. Świat składa się z zagadek, które albo próbuje się rozwiązać, albo porzuca się je w kąt, gdzie zbierają kurz i udaje się, że wcale się ich nie dostrzega. Ale nawet jeśli próbuje się o nich zapomnieć, to one prędzej czy później i tak wracają, rzucając swoje tajemnicze...

Wyobcowanie miało to do siebie, że przynosiło ze sobą samotność, która powoli wkradała się w serce, by rozgościć się w nim na tyle, że zaczynała być pompowana przez organ zupełnie tak samo, jak płynąca w żyłach krew, a z czasem również tworzyło napiętnowanie, które jednogłośni...

Ciemność, bezkresna w swojej czerni i nieustępliwa, pragnąc pochłonąć każdy skrawek światła, rozlewała się, niczym farba, niczym smoła, po korytarzu, zatapiając w siebie każdego, kto odważył się wyjść jej naprzeciw. Chwytała w swe szpony, otulając niby opiekuńczo, by zgarnąć w...

Zaledwie jeden, krótki gest, ledwo zauważalne skinięcie głową, choć dopełnione odwzajemnieniem spojrzenia, posłużył za całą odpowiedź, na jaką Kimimaro się zdobył. Nie była to jednak forma ignorancji, a jasny dla Itachi’ego sygnał, który nie potrzebował niczego ponadto, zdradz...

Nierzeczywistość wielbiła się we wkradaniu w wspomnienia, brużdżąc ich prawidłowe odbieranie, dyktując wydarzenia, które tak naprawdę nigdy się nie rozegrały, dźgając w coraz bardziej falującą powierzchnię, zawieszoną gdzieś pomiędzy prawdą, a kłamstwem, między ciemnością, a j...