JustPaste.it

Rozszerzanie diety – po pierwsze warzywa, po drugie owoce

Warzywa i owoce są dla niemowlęcia cennym źródłem witamin, niezbędnych dla jego prawidłowego rozwoju.

Warzywa i owoce są dla niemowlęcia cennym źródłem witamin, niezbędnych dla jego prawidłowego rozwoju.

 

Kiedy i jak rozpocząć wprowadzanie nowych pokarmów?

Według zaleceń ekspertów rozszerzanie diety powinno nastąpić nie wcześniej niż po ukończeniu
17. tygodniu życia i nie później niż w 26. tygodniu życia niemowlęcia[1].
Nowe pozycje do jadłospisu dziecka należy wprowadzić zaczynając od jednej porcji dziennie[2], a z upływem czasu stopniowo zwiększać ilość oraz różnorodność podawanych produktów. Pomocny w tym będzie schemat żywienia niemowląt. Ponieważ dzieci mają wrodzoną preferencję smaku słodkiego, łatwiej im zaakceptować smak owoców niż warzyw, dlatego owoce warto wprowadzić do diety malucha w drugiej kolejności, po około dwóch tygodniach od podania pierwszych warzyw[3]. Z badań wynika, że niemowlęta, w przypadku których podczas rozszerzania diety stosowano taką kolejność, w przyszłości jadły warzywa chętniej – w przeciwieństwie do dzieci, które swoją przygodę z nowymi smakami zaczęły od owoców[4]. Zaakceptowanie smaku warzyw może być z początku trudne, ale wielokrotne (nawet 10-15 razy) ich podawanie przyspieszy moment, gdy dziecko będzie je z chęcią spożywać[5]. 1000 pierwszych dni życia to kluczowy moment kształtowania się nawyków żywieniowych, przyzwyczajanie dziecka już w 1. roku życia do jedzenia warzyw jest inwestycją na przyszłość.

Cenne i niezastąpione

Zarówno warzywa, jak i owoce są doskonałym źródłem witamin (głównie C, E, K, kwasu foliowego i beta-karotenu), błonnika, przeciwutleniaczy, substancji antyseptycznych oraz składników mineralnych (m.in. potasu, fosforu, magnezu, wapnia, żelaza, cynku, miedzi, manganu). Z tego powodu tak ważna jest ich obecność w menu każdego malucha. Nie tylko na etapie rozszerzania diety warzywa i owoce powinny być nieodłącznym składnikiem codziennego menu. W kolejnych latach życia powinny znaleźć się niemal w każdym posiłku[6]. Są też elementem zbilansowanej diety – kluczowej dla prawidłowego rozwoju, szczególnie w 1000 pierwszych dni życia dziecka. Prawidłowe żywienie na tym etapie ma fundamentalne znaczenie dla zdrowia malucha – teraz i w jego dorosłym życiu. Jeszcze długo po narodzinach, w okresie rozszerzania diety, intensywnie rozwija się mózg, kształtuje układ odpornościowy, dojrzewa układ pokarmowy i programuje się metabolizm. Właśnie dlatego istotne jest nieustanne wspieranie tych procesów poprzez dostarczenie organizmowi potrzebnych mu składników odżywczych.

O czym pamiętać, podając dziecku warzywa i owoce?

W pierwszych latach życia dojrzewający organizm potrzebuje aż od 4 do 8 razy więcej składników pokarmowych niż organizm osoby dorosłej[7]. Dlatego ważne jest, by dziecko nie otrzymywało tych samych produktów, co osoby dorosłe. Potrawy z rodzinnego stołu mogą nie zaspokoić szczególnych potrzeb malucha, m.in. właśnie dlatego, że często są ubogie w warzywa czy owoce. Z badań wynika, że aż 88% dzieci po 1. roku życia nie otrzymuje wystarczająco dużo warzyw w codziennej diecie[8]! Dlatego warto, by dieta obfitowała w to bogate źródło witamin już od początku jej rozszerzania. Jednak podając posiłki uzupełniające dziecku, rodzice powinni pamiętać nie tylko o dostarczeniu mu potrzebnych składników odżywczych, ale także o konsystencji dostosowanej do wieku i umiejętności malucha. Początkowo warzywa i owoce powinny być podawane w postaci gładkiego puree (musów lub przecierów)[9]. Warto też zwrócić uwagę na odpowiedni skład, jakość i bezpieczeństwo tego, co maluch otrzyma do jedzenia po raz pierwszy. Należy unikać produktów pochodzących z niepewnych źródeł i pamiętać, że o tym, czy warzywo lub owoc jest odpowiednie dla małego dziecka nie świadczy wygląd czy smak, ale restrykcyjne normy, jakie te surowce muszą spełniać.

Bezpieczeństwo przede wszystkim

Podając pierwsze warzywa i owoce, należy pamiętać, że wiele z nich może zawierać pozostałości szkodliwych substancji, wynikające z zanieczyszczenia środowiska (m.in. metale szkodliwe dla zdrowia), warunków uprawy roślin (toksyny pleśniowe) czy stosowania nawozów (azotany) i środków ochrony roślin (pestycydy)[10]. Niemowlęta i małe dzieci są w znacznie większym stopniu narażone na obecność tych zanieczyszczeń w żywności. Poziomy zanieczyszczeń, które nie stanowią ryzyka dla osób dorosłych, dla najmłodszych mogą być bardzo niebezpieczne. Dzieje się tak, gdyż maluchy mają znacznie mniejszą masę ciała, większe wchłanianie z przewodu pokarmowego, szybszy metabolizm, nie w pełni rozwinięte procesy usuwania toksyn z organizmu, a także ze względu na niedojrzały układ odpornościowy, który nie zapewnia skutecznej ochrony przed czynnikami szkodliwymi[11]. Dlatego produkty przeznaczone specjalnie dla najmłodszych, czyli żywność dla niemowląt i małych dzieci, spełniają najwyższe standardy jakości, zgodnie z surowymi wymogami. Polskie i unijne normy bezpieczeństwa dla składników posiłków dla najmłodszych są nawet kilka tysięcy razy bardziej rygorystyczne niż w przypadku żywności przeznaczonej dla dorosłych. Jeżeli rodzice chcą mieć pewność, że podają bezpieczne posiłki odpowiedniej jakości, zawierające różnorodne warzywa i owoce, powinni wybierać żywność przeznaczoną specjalnie dla niemowląt i małych dzieci[12]. Produkty te posiadają oznaczenie wieku na opakowaniu, spełniają surowe normy jakości i bezpieczeństwa, a ponadto ich konsystencja jest dopasowana do potrzeb i umiejętności malucha. Podając je dziecku, rodzic ma pewność, że są w pełni bezpieczne i odpowiednie do wieku ich malucha oraz pochodzą z kontrolowanych upraw czy hodowli[13].

Więcej informacji na temat prawidłowego żywienia kobiet w ciąży, kobiet karmiących piersią oraz najmłodszych dzieci znaleźć można na stronie edukacyjnego programu 1000 pierwszych dni dla zdrowia www.1000dni.pl.

 

[1] Szajewska, Hanna, et al. Zasady żywienia zdrowych niemowląt. Zalecenia Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci. Pediatria, 2014, 11.3: 321-338.

[2] H. Szajewska, et al., „Zasady żywienia zdrowych niemowląt. Zalecenia Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci”, Pediatria 11.3, 2014 r., s. 321-338.

[3] Poradnik żywienia niemowląt, Medycyna Praktyczna, Kraków 2016.

[4] Barends C. i in., Effects of repeated exposure to either vegetables or fruits on infant’s vegetable and fruit acceptance at the beginning of weaning, Food Quality and Preference , 2013; 29:157-165.

[5] Poradnik żywienia niemowląt, Medycyna Praktyczna, Kraków 2016.

[6] Poradnik żywienia dziecka w wieku od 1. do 3. roku życia, Instytut Matki i Dziecka, Warszawa 2013.

[7] Jarosz M. i wsp.: Normy żywienia dla populacji polskiej – nowelizacja, Instytut Żywności i Żywienia, 2012.

[8] Weker H. i wsp.: „Kompleksowa ocena sposobu żywienia dzieci w wieku od 5. do 36. miesiąca życia – badanie ogólnopolskie 2016 rok”, przeprowadzone przez Instytut Matki i Dziecka we współpracy z Fundacją NUTRICIA, 2017.

[9] Szajewska, Hanna, et al. Zasady żywienia zdrowych niemowląt. Zalecenia Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci. Pediatria, 2014, 11.3: 321-338.

[10] P. Socha, H. Mojska, K. Stoś, B. Przygoda, Raport „Bezpieczeństwo żywności a potrzeby żywieniowe niemowląt i małych dzieci, „Zdrowe Pokolenia” Stowarzyszenie Promocji Zdrowego Żywienia Dzieci, Warszawa 2015.

[11] Tamże.

[12] Poradnik żywienia niemowląt, Medycyna Praktyczna, Kraków 2016.

[13] Tamże.