Lauda Sion Salvatorem to sekwencja ze Mszy na Uroczystość Bozego Ciała.
Lauda Sion Salvatorem to sekwencja ze Mszy na Uroczystość Bozego Ciała. W formie nadzwyczajnej rytu rzymskiego obowiazkowa i śpiewana jest także w casie oktawy, w formie zwyczajnej jest nieobowiązkowa i przeznaczona tylko na sama Uroczystość. Spośród wielu sekwencyj średniowiecznych, jest jedną z czterech, które weszły do Mszału Św. Piusa V (trydenckiego). Autorem tej sekwencji, jak i całego oficjum o Bożym Ciele, którego jest ona częścią jest Św. Tomasz z Akwinu.
Tekst łaciński:
Lauda Sion Salvatórem *Lauda ducem et pastórem *In hymnis et cánticis.
Quantum potes, tantum aude: *Quia major omni laude,*Nec laudáre súfficis.
Laudis thema speciális, *Panis vivus et vitális, *Hódie propónitur.
Quem in sacræ mensa cœnæ, *Turbæ fratrum duodénæ *Datum non ambígitur.
Sit laus plena, sit sonóra, *Sit jucúnda, sit decóra *Mentis jubilátio.
Dies enim solémnis ágitur, *In qua mensæ prima recólitur *Hujus institútio.
In hac mensa novi Regis, *Novum Pascha novæ legis, *Phase vetus términat.
Vetustátem nóvitas, *Umbram fugat véritas, *Noctem lux elíminat.
Quod in cœna Christus gessit, *Faciéndum hoc expréssit *In sui memóriam.
Docti sacris institútis, *Panem, vinum, in salútis *Consecrámus hóstiam.
Dogma datur Christiánis, *Quod in carnem transit panis, *Et vinum in sánguinem.
Quod non capis, quod non vides, *Animósa firmat fides, *Præter rerum ordinem.
Sub divérsis speciébus, *Signis tantum, et non rebus, *Latent res exímiæ.
Caro cibus, sanguis potus: *Manet tamen Christus totus, *Sub utráque spécie.
A suménte non concísus, *Non confráctus, non divísus: *Integer accípitur.
Sumit unus, sumunt mille: *Quantum isti, tantum ille: *Nec sumptus consúmitur.
Sumunt boni, sumunt mali: *Sorte tamen inæquáli, *Vitæ vel intéritus.
Mors est malis, vita bonis: *Vide paris sumptiónis *Quam sit dispar éxitus.
Fracto demum Sacraménto, *Ne vacílles, sed memento, *Tantum esse sub fragménto,
Quantum toto tégitur. *Nulla rei fit scissúra: *Signi tantum fit fractúra:
Qua nec status nec statúra *Signáti minúitur. *Ecce panis Angelórum,
Factus cibus viatórum: *Vere panis fíliórum, *Non mittendus cánibus.
In figúris præsignátur, *Cum Isaac immolátur: *Agnus paschæ deputátur
Datur manna pátribus. *Bone pastor, panis vere, *Jesu, nostri miserére:
Tu nos pasce, nos tuére: *Tu nos bona fac vidére *In terra vivéntium.
Tu, qui cuncta scis et vales: *Qui nos pascis hic mortales: *Tuos ibi commensáles,
Cohærédes et sodales, *Fac sanctórum cívium. Amen. Allelúja.
Przekład na współczesną polszczyznę:
Chwal Syjonie Zbawiciela, *Chwal hymnami wśród wesela *Wodza i Pasterza rzesz!
Ile zdołasz sław Go śmiało, *Bo przewyższa wszystko chwałą, *Co wyśpiewać pieśnią chcesz!
Chwały przedmiot nad podziwy, *Chleb żyjących, pokarm żywy, *Dzisiaj się przedkłada nam.
Za wieczerzy świętym stołem *Pan go łamiąc z braćmi społem, *Iście dał Dwunastu sam.
Z pełnej piersi niech brzmią pienia, *Wdzięcznym hołdem uwielbienia *Sławmy gromko Króla chwał!
Uroczysty dzień się święci, *Co przekazać ma pamięci, *Jak się stół ten prawem stał.
W uczcie tej nowego pana, *Pascha nowym prawem dana *Fazy dawne kończy już.
Przeszłość stara - nowa era, *Cień rozprasza prawda szczera, *Pierzcha noc przed blaskiem zórz.
Co uczynił przy wieczerzy, *Chrystus wskazał, że należy *Spełniać dla pamięci nań.
Pouczeni tą ustawą, *Chleb i wino na bezkrwawą *Odkupienia święcim dań.
Dogmat dan jest do wierzenia, *Że się w Ciało chleb przemienia, *Wino zaś w Najświętszą Krew.
Gdzie zmysł darmo dojść się stara, *Serca żywa krzepi wiara *Porządkowi rzeczy wbrew.
Pod odmiennych szat figurą, *W znakach różnych, nie naturą, *Kryje się tajemnic dziw.
Ciało strawą, Krew napojem, *Cały jednak z Bóstwem swoim *W obu znakach Chrystus żyw.
Przez biorących nie łamany, *Nie pokruszon, bez odmiany, *Cały jest w tej uczcie bran.
Bierze jeden, tysiąc bierze, *Ten, jak tamci, w równej mierze, *Wzięty zaś nie ginie Pan.
Biorą dobrzy i grzesznicy, *Lecz się losów przyjrz różnicy: *Życie tu, zagłada tam.
Złym śmierć niesie, dobrym życie: *Patrz, jak w skutkach rozmaicie *Czyn ujawnia się ten sam.
Kiedy łamie się osłona, *Niech cię wiary głos przekona *że to kryje okruszyna, *Cząstka co i całość wprzód.
Rzecz się sama nie rozrywa: *Znaku łamią się ogniwa, *Przez co stan i postać żywa *Znaczonego nie zna szkód.
Oto chleb Aniołów błogi, *Dan wędrowcom pośród drogi, *Synów chleb prawdziwy mnogi,
rzucać go nie można psom.
Figur głoszą go osłony: *Izaak na stos wiedziony, *Jagniąt Paschy krwawe zgony, *Manna ojcom dana w dom.
Dusz pasterzu, prawy Chlebie, *Dobry Jezu, prosim Ciebie, *Ty nas paś i broń w potrzebie, *Ty nam dobra okaż w niebie, *Kędy jest żyjących raj.
Moc Twa, Panie, wszystko zdoła: *Ty nas karmisz z Twego stoła, *Tam gdzie uczta trwa wesoła, *W gronie niebian nasze czoła *Na Twe łono skłonić daj. Amen
Stara wersja przekładu:
Chwal, Syonie, Zbawiciela, * Pasterza, prowadziciela, * Rytmami i pieniami; *
Ile zdołasz, wielbij śmiały, * Bo większy nad wsze pochwały, * Nie wystarczysz chwałami.
Chwały pochop osobliwy: * Chleb żywiący i sam żywy * Dzisiaj jest do wsławienia,*
Który przy świętéj wieczerze * Za pokarm dwunastu bierze * Uczniów bez powątpienia.,
Bądź zupełna, czci, bądź brzmiąca, * Bądź rozkoszna, bądź zdobiąca, * Myśli uweselenie; *
Bo dzisiaj dzień uroczysty, * W który bierze ten stół czysty * Pierwsze ustanowienie.
Na ten stół nowy Król stawa, * Nowa Pascha, nowe prawa, * Obrząd dawny skończony; *
Przed nowością dawność znika, * Cień się przed prawdą umyka! * Mrok światłem rozpędzony.
Co w wieczerzy Chrystus sprawił, * To czynić rozkaz zostawił * Nam dla Swojéj pamięci; *
Wiedząc święte ustawienie, * Chleb i wino na zbawienie * W Hostyi nam się święci.
U Chrześcian ta nauka: * Iż się w Ciało chleba sztuka, * Wino zaś w Krew przemienia; *
Coć pojąć, widzieć z trudnością, * To stwierdzasz wiary żywością, * Wbrew prawom przyrodzenia.
Pod różnemi postaciami, * Znaki tylko, nie rzeczami, * Wybór rzeczy tajony; *
Ciało karmi, Krew napawa, * Cały Chrystus w nich zostawa, * W dwóch postaciach złączony.
Od biorących nieskrajany, * Nie zdwojony, nie złamany, * W całości pożywany; *
Czy jeden, czy tysiąc bierze, * Ów i tamci w jednéj mierze, * A rozchód nie przebrany.
Biorą dobrzy, ladajacy, * W szczęściu przecie są dwojacy * Życia lub potępienia; *
Śmiercią jest złym, dobrym życiem; * Uważ, choć równém zażyciem, * Jak są różne skończenia.
Więc w złamanym Sakramencie * Niewątpliwe bierz pojęcie, * Iż tyle w cząsteczce bywa, * Ile cały ukrywa;*
Nie ma rzecz złamania szlaku, * Gdyż się tylko dzieje w znaku, * Przez co w istności postaci * Znaczony nic nie traci.
Oto chleb Anielski żywy! * Podróżnym pokarm prawdziwy, * Chleb synom na pokarm dany, * Nie ma być psom miotany; *
W obrazach dawniéj wytknięty, * Gdy Izaak miał być rżnięty, * Baranka jeść kazano, * Mannę ojcom zsyłano.
Cny Pasterzu, Chlebie prawy, * Jezusie bądź nam łaskawy! * Ty nas paś, Ty nas miéj w pieczy, * Ty nas domieść w saméj rzeczy * Dóbr w królestwie żyjących! *
Któryś jest wszystko mogący, * Tu nas śmiertelnych żywiący, * Tu nas u Twojego stołu * Współdziedzicami pospołu * Spraw w niebie królujących! * Amen.
Przekłady polskie za Śpiewnikiem Katolicy.net, gdzie też można tych przekładów znależć więcej.
I na koniec nagrania z Youtube.com:
Lauda Sion Salvatorem w wykonaniu seminarzystów z Econe
Lauda Sion Salvatorem w wykonaniu Osnabrücker Jugendchor i orkiestry „Complesso di ottoni"
Lauda Sion Salvatorem Jana Regisa w wykonaniu „Clerks Group”
Lauda Sion Salvatorem Fryderyka Caudany w wykonaniu nieznanym
Lauda Sion Salvatorem Jana Piotra Ludwika da Palestriny w wykonaniu chóru katedry z Monastyru