Kesinlikle ben değilim!
Son üç Pop Yılı keşiflerle, ilklerle doluydu ve buraya gelmemi sağlayan pek çok yardım eli olmasa başaramazdım. Öncelikle, tüm gösterilerimde yanımda olan ve programın çılgınlığına rağmen hiç şikayet etmeyen teknik ekibime teşekkür ederim!
Aneta Guidi, beni kulüplerinde çalmaya hep davet ettiği için; Jeff, grubuma ilk inanan ve yatırım yapan kişi olduğu için; Johnny, tüm prodüksiyon ve besteleri için; ve Denise, albümün şarkılarında bana yardımcı olduğu için.
Sevgili Elis’im, hiçbir partiyi kaçırmayan ve bütün kalbiyle beni destekleyen, ve sevgili arkadaşlarım—çoğunuzun adını burada anmam, birini unutma korkusundan—süreç çok daha kolay ve keyifli hale geliyor. Bu albümü çıkarmak delice, eğlenceli ve zaman zaman umutsuz bir koşu gibiydi, ama sonunda şekil aldığını gördüğümde kalbimin doğru yerde olduğunu anladım—hiçbir zaman rakamlar veya listeler peşinde değildim, ama yoğun ve dürüst bir şekilde yaşamaya odaklandım. Bunu siz olmadan yapamazdım.
Son olarak ama en önemlisi: sevgilim Ali ve minik bir insan formunda özel sonsuzluğumuz, Ateş. Her şey kaybolmuş gibi göründüğünde bana anlam kattın, günlerimi aydınlattın ve beni hiç olmadığı kadar mutlu ediyorsun. Günlük karmaşamı kabul ettiğin ve birlikte geçirdiğimiz zamanın değerli olduğunu gösterdiğin için teşekkür ederim. Gözlerinizde sonsuzluğu ve ebediyeti görmek en büyük ödül.
Ve şimdi, meraklı ruhlara, yeni gökyüzümden küçük bir parça. Sadece küçük bir parça—hala yakın çekimlere çok küçük. Fazla bakmayın! ;)