Zrozumieć pamięć Flash
logika = tranzystor
bramka logiczna to kilka tranzystorow to pamięć FLASH
Bramka logiczna
https://mikrokontroler.pl/2018/01/26/zrozumiec-pamiec-flash/
Pamięć Flash jest obecnie najczęściej używanym rodzajem pamięci nieulotnej. Pamięć Flash typu NAND została zoptymalizowana pod kątem przechowywania plików, mając na celu zastąpienie tradycyjnych dysków twardych. Niniejszy artykuł omawia zasadę działania pamięci Flash oraz wpływ kontrolera na optymalizację wydajności i czasu życia takiej pamięci.
Czym jest pamięć Flash?
Podstawowym elementem pamiętającym wykorzystywanym w pamięci Flash jest zmodyfikowany tranzystor. W standardowym tranzystorze przepływ prądu w kanale między dwoma kontaktami jest włączony napięciem przyłożonym do trzeciego kontaktu – metalowej bramki znajdującej się nad kanałem, która jest oddzielona od niego izolującą warstwą tlenku. W komórce pamięci Flash obecna jest ponadto dodatkowo bramka izolowana elektrycznie. Tzw. „pływająca”. Znajduje się ona między bramką sterującą i kanałem, co widać na rys. 1.
Programowanie komórki Flash
Komórka pamięci Flash jest programowana za pomocą wysokiego napięcia przyłożonego do bramki sterującej. To sprawia, że elektrony przepływają przez warstwę tlenku pływającej bramki – jest to tzw. proces tunelowania. Obecność elektronów w pływającej bramce zmienia napięcie sterujące potrzebne do włączenia tranzystora. Wyzerowana komórka (bez ładunku pływającej bramce) włączy się i będzie przedstawiać wartość logiczną 1, natomiast zaprogramowania komórka nie włączy się i będzie przedstawiać logiczne 0.
Ponieważ pływająca bramka jest otoczona warstwami izolującymi, utrzyma ładunek elektryczny również po odłączeniu zasilania. Dzięki temu pamięć jest nieulotna.
Zerowanie komórki polega na odwróceniu tego procesu – przyłożenie wysokiego napięcia ujemnego do bramki sterującej, co zmusza elektrony do tunelowania poza pływającą bramkę.
Struktura matrycy Flash
Komórki pamięci Flash są zorganizowane w hierarchii pokazanej na rys. 2, która zapewnia efektywny dostęp do wielu bitów. Pewna liczba komórek, typowo od 32 do 128, jest połączona w łańcuch. Łańcuchy są natomiast zorganizowane w bloki. Każdy łańcuch w bloku jest połączony z osobną linią bitów, a bramka każdej komórki w łańcuchu jest połączona z linią słowa. Linia słowa jest połączona z każdą komórką umieszczoną na tej samej pozycji w różnych łańcuchach i określa „stronę” w obrębie bloku. Strona jest minimalnym rozmiarem dostępnym dla operacji zapisu i odczytu. Blok jest najmniejszym rozmiarem dla operacji zerowania.
Wiele bloków można połączyć przy użyciu buforów danych i układów sterujących, tworząc warstwę (plane). Kompletne kości pamięci Flash zawierają jedną lub wiele warstw. W przypadku kości wielowarstwowych zazwyczaj można wykonywać operacje zapisu i odczytu na wielu warstwach jednocześnie, zwiększając sumaryczną wydajność.
Dane są odczytywane poprzez przyłożenie niskiego napięcia na linii słowa strony, która ma zostać odczytana. Wówczas dane te pojawią się na liniach bitów.
Aby zaprogramować komórki w bloku, dane są wprowadzane na linie bitów, a następnie wysokie napięcie zostaje przyłożone do linii słowa odpowiedniej strony. Ponieważ programowanie może jedynie zmienić stan komórki z 1 na 0, przy próbie zaprogramowania 1 komórki pozostaną w dotychczasowym stanie, jakikolwiek on by nie był. Z tego powodu wszystkie komórki muszą być wyzerowane przed zapisem. Takie postępowanie zapewnia, że wszystkie komórki, które nie zostaną zaprogramowane, już zawierają 1.
Jeśli komórki zawierają już dane, wówczas dane te trzeba odczytać z bloku, połączyć z nowymi danymi i następnie zaprogramować w nowym, wyzerowanym bloku. Blok, z którego dane zostały skopiowane, jest wówczas gotowy do powtórnego użycia po wyzerowaniu.
Komórki wielowartościowe
Powyższy opis dotyczy komórek przechowujących pojedyncze wartości binarne, 0 lub 1. Możliwe jest jednak wprowadzenie różnej ilości ładunku do pływającej bramki, przez co pojedyncza komórka reprezentuje wiele wartości. Komórka dwuwartościowa (multi-level cell, MLC) wykorzystuje cztery różne wartości, aby przechowywać dwa bity. Z kolei komórka trójwartościowa (TLC) wykorzystuje 8 różnych poziomów do przechowywania 3 bitów naraz. To pozwala zmieścić więcej danych w macierzy, obniżając koszt pojedynczego bitu. Jednak powoduje to spadek wydajności, ponieważ napięcia podczas programowania i odczytu muszą być dokładniej kontrolowane. Z tego samego poziomu pamięć Flash MLC jest bardziej podatna na błędy.
Pamięć Flash 3D
Pamięć 3D jest nowym rozwiązaniem, które pozwala w dalszym stopniu zwiększyć gęstość opakowania i obniżyć koszt w stosunku do pojemności pamięci Flash. Polega ono na wykorzystaniu trójwymiarowej struktury układu zamiast struktury powierzchniowej. Rzędy komórek pamięci są rozmieszczone pionowo w krzemie, co pozwala zmieścić wielokrotnie więcej bitów na tej samej powierzchni. Tworzenie pamięci Flash 3D wiąże się z kilkoma trudnościami technicznymi, jednak rozwiązania ta są już wykorzystywane do tworzenia układów o bardzo wysokiej pojemności.
Kontroler Flash
Kontroler pamięci Flash stanowi interfejs między systemem hosta a układami pamięci. Pełni liczne funkcje, w tym mapowanie adresu dostarczonego przez hosta na konkretne komórki w pamięci Flash. Ponadto musi przeciwdziałać naturalnym wadom tej technologii.
Detekcja i korekcja błędów
Z powodu możliwości wystąpienia błędów podczas odczytu danych z matrycy Flash, kontroler podczas zapisu dodaje kilka bitów, które stanowią sumę kontrolną (ECC). Suma kontrolna jest odczytywana razem z danymi. Zastosowanie kodów korekcyjnych pozwala na korekcję pojedynczych nieprawidłowych bitów oraz detekcję błędu występującego na wielu bitach.
Naturalne wady technologii Flash
Jedną z wad pamięci Flash jest ograniczona liczba cykli zapisu i zerowania. Stosowanie wysokich napięć prowadzi do stopniowego uszkodzenia komórek, które z czasem są coraz trudniejsze do zaprogramowania i wyzerowania. Uszkodzenie warstw izolujących wokół pływającej bramki skraca również czas, przez jaki dane mogą zostać utrzymane. To ogranicza żywotność pamięci Flash do około 100.000 cykli, lub mniej w przypadku komórek MLC.
Czas życia pamięci Flash można zmaksymalizować zapewniając, że liczba cykli zapisu i zerowania dla wszystkich bloków jest taka sama – dzięki temu zużycie pamięci jest rozłożone równomiernie. Aby to zrealizować, kontroler pamięci musi przechowywać informacje o zużyciu bloków i wybierać najlepszy blok na zapisanie nowych danych.
Napięcia potrzebne do zapisu i odczytu komórek mogą powodować niewielkie zmiany ładunku z sąsiednich komórkach, w końcu doprowadzając do wystąpienia błędów przy odczycie. Jest to efekt chwilowy, który zostaje naprawiony przy kolejnym zapisie danych do komórki. Kontroler pamięci może odświeżyć zawartość komórki, aby zapobiec utracie danych. Może to robić regularnie lub w przypadku wykrycia zbyt wielu błędów.
Podobnie jak w każdym układzie pamięci, może pojawić się pewna liczba bloków, które nie będą działały poprawnie z powodu defektów czy rozrzutu procesu produkcji. Pewne bloki ulegną też awarii z biegiem czasu – można je wykryć, jeśli kody korekcyjne nie wykażą poprawy po zapisaniu nowych danych. Kontroler musi zapamiętywać te bloki i zmienić sposób zapisu danych w matrycy, aby uniknąć użycia wadliwych bloków.
Kontroler zarządza przechowywaniem danych i maskuje nieuniknione wady technologii NAND Flash z punktu widzenia hosta. Tym samym maksymalizuje wydajność i czas życia pamięci Flash. Jest to dobre rozwiązanie do masowych systemów magazynowania danych, które wymagają wysokiej niezawodności.
=======================
wiki
Rodzaje bramek
[edytuj | edytuj kod]- bramka NOT
- bramka AND
- bramka NAND (-AND)
- bramka OR
- bramka NOR
- bramka XOR (NEQ)
- bramka XNOR
- bramka trójstanowa
https://pl.wikipedia.org/wiki/Bramka_logiczna
--
podstawa Flash:
Bramki NAND wytwarzane są w technologii CMOS i TTL.
-
schemat bramki NAND CMOS
-
schemat bramki NAND TTL
-
budowa bramki NAND CMOS
https://pl.wikipedia.org/wiki/Bramka_NAND
========================
https://drgoralski.pl/lectures/wsm/ask/4/Flash/PamieciFlash.pdf
Pamięć flash i dyski SSD Pamięci ROM 2 ROM (Read-Only Memory) EPROM (Erasable Programmable Read-Only Memory) PROM (Programmable ReadOnly Memory) EEPROM (Electrically-Erasable Programmable Read-Only Memory) • Programowalna pamięć trwała kasowalna światłem ultrafioletowym • Programowalna pamięć trwała kasowalna sygnałem elektrycznym Budowa komórki pamięci FLASH 3 4 Zasada działania pamięci FLASH • Komórka pamięci Flash składa się z tranzystora, który pomiędzy podłożem, a bramką sterującą (Control Gate - CG) posiada odizolowaną bramkę pływającą (Floating Gate - FG). – Zasada działania opiera się na przechowywaniu informacji w tranzystorach polowych MOSFET. • Zwykły tranzystor składa się ze źródła i drenu - półprzewodnika typu N+ (P+) oddzielonego półprzewodnikiem typu P (N) nad którym umieszczona jest elektroda - bramka. – Jeśli napięcie bramki jest równe napięciu podłoża - nie występuje pole elektryczne w półprzewodniku typu P (N) i nie będzie płynął prąd od rdzenia do drenu - tranzystor jest wyłączony. – Przyłożenie napięci do bramki wywołuje pole elektryczne w półprzewodniku typu P (N) i wytworzenie w nim obszaru o tym samym typie co źródło i dren. Tranzystor jest włączony. • Tranzystor tego typu pobiera prąd tylko w momencie przełączania stanu. – Raz umieszczone elektrony na FG mogą pozostać tam przez wiele lat, pamiętając zaprogramowany stan. 5 Odczyt/zapis komórki FLASH • Zmiana jedynki na zero – Czysta komórka pamięci Flash posiada nienaładowaną FG, co odpowiadabinarnej jedynce. – Przykładając wysokie napięcie (12 V) elektrony "wskoczą" na FG i zostanie zaprogramowane binarne zero. • W celu poprawy szybkości zapisu przykłada się krótkie impulsy, anastępnie sprawdza czy wartość została poprawnie zapisana. – Udało się dzięki temu skrócić czas zapisu komórki do kilkudziesięciu nanosekund,czas ten nie jest jednak deterministyczny. • Odczyt – Odczyt polega na przyłożeniu napięcia do bramki sterującej CG i w zależność od stanu naładowania FG tranzystor będzie przewodził lub nie. • Czyszczenie pamięci – Przyłożenie wysokiego napięcia o odwrotnej polaryzacji powoduje wyczyszczenie zawartości komórki, – Impuls prądu o natężeniu blisko 200 A przypomina ten przepływający przez lampę błyskową i stąd nazwa pamięci. – Kasowanie jest możliwe tylko blokami po kilka tysięcy bitów. • Cykl programowania-zapisywanie (Program/Erase - P/E) może zostać powtórzony maksymalnie od 10 000 do 1 000 000 razy. Po tym czasie zużyta pamięć ulega uszkodzeniu. 6 PAMIĘĆ NOR I NAND NOR • Komórki pamięci typu NOR są połączone równolegle (bit line – linia bitu, linia pionowa). Dzięki temu możliwy jest dostęp do pojedynczej komórki. • Wadą jest złożona struktura układu pamięci oraz zajmowanie dużego miejsca. Jest też kosztowna. 8 NAND • Komórki pamięci typu NAND są połączone szeregowo (Word Line - Linia słowa lub linia pozioma). Dzięki temu możliwy jest tylko dostęp do całego bloku danych. 8 9 Pamięć FLASH EEPROM Właściwości Pamięć na bramkach NOR Pamięć na bramkach NAND Dostęp do pamięci Bezpośredni Sekwencyjny Czas zapisu Długi Krótszy Czas kasowania Długi Krótszy Trwałość 10 000 – 100 000 cykli zapisu/odczytu 100 000 – 1 000 000 cykli zapisu/odczytu Stosunek ceny do wielkości Gorszy Korzystniejszy Zastosowanie Firmware różnych urządzeń Pamięć masowa 10 Organizacja bloków • Oprócz pamięci na dane współczesne układy posiadają oddzielne kilka bajtów na każdy blok do przechowywania sum kontrolnych (Error Correction Code - ECC). Typowe rozmiary stron i bloków współczesnych pamięci NAND wynoszą: – 32 strony x 512 B + 16 B na ECC = blok 16 kB – 64 strony x 2048 B + 64 B na ECC = blok 128 kB – 64 strony x 4096 B + 128 B na ECC = blok 256 kB – 128 stron x 4096 B + 128 B na ECC = blok 512 kB Stany napięć w komórce Pamięć FLASH SLC Single-Level Cell (1 bit – 2 stany) MLC Multi-Level Cell MLC (2 bity – 4 stany) MLC (3 bity – 8 stanów) MLC (4 bity– 16 stanów) 11 12 SLC a MLC • SLC • Single-Level Cell (pojedynczy bit w kilku komórkach) • SLC zapewnia wysoką niezawodność i odporność na błędy. • Ma niższą gęstość zapisu, szybszy czas odczytu i dłuższą żywotność. Jest też odporny na szerszy zakres temperatur. • MLC • Multi-Level Cell (wiele bitów w jednej komórce) • MLC wykorzystuje naładowanie bramki pływającej FG do poziomów pośrednich. – 4 poziomy - 0, 1/3, 2/3 i 1 umożliwiają zapisanie 2 bitów w jednej komórce. – 8 poziomy - 0, 1/7, 2/7, 3/7, 4/7, 5/7, 6/7 i 1 umożliwiają zapisanie 3 bitów w jednej komórce. • Pamięci MLC mają 2-3 krotnie wyższą gęstość zapisu, wolniejszy czas odczytu o kilkadziesiąt procent i 10-krotnie mniejszą żywotność w porównaniu do SLC. MLC są też podatne na błędy i gubienie informacji przy zmianach temperatur. SLC i MLC 13 Skala miniaturyzacji pamięci Flash 14 15 Problemy • Komórka do zapisu danych musi być pusta – nie może zawierać żadnych danych. • Trzeba skasować jej zawartość – Skasować można tylko cały blok komórek. – Kasowanie trwa dłużej niż zapis/odczyt • Zapis trzeba skoordynować z kasowaniem. – Plik aktualizowany i nadpisywany trzeba zaznaczyć jako usunięty, a nowy umieścić w innym miejscu. – Niekiedy konieczna defragmentacja wewnętrzna, by mieć odpowiednio duży blok do zapisu. – Ograniczona ilość skasowań komórki. 16 Rozwiązania • Kontroler rozdziela równomiernie operacje zapisu na całą przestrzeń nośnika. – Równoważenie zużycia (wear levelling) • Nośnik dysponuje obszernym buforem, gdzie dane są układane w odpowiednie struktury przed zapisem. • Nie ma sensu defragmentowanie nośnika Flash. Rodzaje pamięci FLASH Karty pamięci Pendrive Dysk SSD 17 18 Karta pamięci • Pamięć Flash w postaci niewielkiej karty zawierającej do kilkudziesięciu/kilkuset GB pamięci. • Stosowana w aparatach fotograficznych, telefonach komórkowych, smartfonach, tabletach i innych urządzeniach audiowizualnych. 21 Karty pamięci MMC MultiMedia Card SD Secure Digital SM SmartMedia miniSD CF CompactFlash SDHC Secure Digital High Capability SDXC Secure Digital Extended Capability microSD xD MS xD Picture Card Memory Stick Memory Stick PRO Duo Memory Stick Micro Memory Stick Duo Przykładowe karty 20 Dyski SSD 21 Budowa dysku SSD 22 23 Dysk SSD • Dysk SSD to twardy dysk wykorzystujący pamięć typu FLASH do zapisu danych. • Fizycznie wygląda i zachowuje się jak twardy dysk, ale wewnątrz jest pełen komórek EEPROM. 24 Porównanie SSD i HDD • Dyski SSD są całkowicie pozbawione ruchomych części – Jako nośnik wykorzystują układy pamięci flash. – Są odporne na uszkodzenia mechaniczne. – Działa bezszelestnie – Oferują krótki czas dostępu, <1ms (max. kilku ms). – Stała prędkość odczytu w większości przypadków. Kontroler dysku SSD 25 Zalety i wady dysków SSD • Niska pojemność przy relatywnie dużym koszcie gigabajta. • Rzadko wykorzystywane do archiwizowania danych. • Pamięci zewnętrzne wykorzystujące nośnik SSD. – Szybki interfejs USB 3.# (>650 MB/s). • Główny nośnik z systemem i kilkoma najważniejszymi aplikacjami. – Często pojemności 1TB, 2TB i 4TB – Czasem drugi dysk tradycyjny na dane – Płyta główna z interfejsem SATA II lub nowszym • Laptopy • Największa różnica w prędkości pracy przy zmianie dysku HDD na SSD. – Dyski HDD laptopów są bardzo wolne (5400 obr./min i transfer 60-80 MB/s). – Odporność na uszkodzenia powstałe w trakcieruchu – Szeroki zakres temperatur pracy • Desktopy – W desktopach dysk wymaga szybkiej i nowoczesnej płyty głównej. • Wady – Jak się psuje to bywa że gwałtownie, dyski HDD zazwyczaj powoli. 31 27 Dyski hybrydowe • HHD (Hybrid Hard Disk) • Dysk hybrydowy to połączenie w jednej obudowie dysku SSD i tradycyjnego HDD. • Dane często odczytywane i rzadko zapisywane (np. pliki wykonywalne, biblioteki) są umieszczone na SSD a dokumenty i pliki często edytowalne są lokowane na HDD. • HHD posiada system samouczący się, który analizuje wykorzystanie plików i odpowiednie sam kopiuje do SSD. – MS Windows startuje z dysku. Pliki systemowe kopiowane są na SSD i przy powtórnym użyciu ich są dużo szybciej wysyłane. Były stosowane takie rozwiązania 28 Dyski HHD 29 30 Współpraca dysków HDD i SSD • Najlepszą opcją jest posiadanie różnych rozwiązań np. 2 dysków: po jednym z każdego typu. • Na dysku SSD najlepiej zainstalować system operacyjny i najważniejsze aplikacje – SSD umożliwi szybki rozruch i dostęp do danych • Na dodatkowych dyskach HDD np. >10TB można trzymać duże zbiory danych (filmy, zdjęcia) i rzadziej używane aplikacje.
====================
https://picockpit.com/raspberry-pi/pl/czesc-2-jak-pracuje-pamiec-flash/
Część 2 - Jak działa pamięć flash?

Sercem każdej karty SD jest układ pamięci flash. Dlatego, aby zrozumieć, dlaczego jakość kart SD nie zawsze jest taka sama, musimy wiedzieć, jak produkowana jest pamięć flash i jak ona działa.
Ten post jest częścią trzyczęściowej mini-serii o kartach SD i zawiera kilka szczegółowych informacji.
- Część 1 - Jak sklasyfikować karty SD i wybrać właściwą kartę do danego zastosowania
- Część 2 - Jak działa pamięć flash
- Część 3 - Czym są oceny kart i dlaczego są ważne?
Treść
- Dlaczego krzem jest używany do tworzenia pamięci flash
- Produkcja płytek krzemowych
- Produkcja matryc
- Struktura pamięci flash
- Odczyt i zapis danych
Jeśli potrzebujesz przeglądu lub szybkiego przypomnienia tego tematu, ta grafika informacyjna powinna Ci dobrze służyć.

Dlaczego krzem jest używany do tworzenia pamięci flash
Pamięć flash i inne mikroukłady są wykonane z krzemu, ponieważ jest on półprzewodnikiem. Oznacza to, że przewodzi on prąd elektryczny tylko w określonych warunkach. Ponadto krzem jest drugim pod względem liczebności pierwiastkiem występującym w skorupie ziemskiej.

Półprzewodnikowość krzemu umożliwia producentom pełną kontrolę nad właściwościami elektrycznymi materiałów krzemowych poprzez dodawanie niewielkich ilości zanieczyszczeń. Są to głównie bor, fosfor, arsen i antymon.
Produkcja płytek krzemowych
Pierwszym krokiem w produkcji pamięci flash jest wytworzenie wlewka krzemowego. Istnieje kilka metod uzyskiwania wlewka cylindrycznego. Przyjrzyjmy się powszechnie stosowanej metodzie Czochralskiego.
Metoda Czochralskiego
Polski chemik Jan Czochralski wynalazł metodę produkcji monokrystalicznych wlewek krzemu o wysokiej czystości.

Krzem topi się w tyglu. Następnie do stopionego krzemu wprowadza się kryształ nasienny. Jest on powoli wyciągany do góry, podczas gdy tygiel i kryształ obracają się w przeciwnych kierunkach. W ten sposób powstaje bardzo jednorodny, cylindryczny wlewek krzemu, nazywany również bulą.
Krojenie
Piła waflowa tnie bulle na wafle, które są bardzo cienkimi dyskami (o grubości około 100-500 μm). Wafle są polerowane fizycznie i chemicznie w celu usunięcia wszelkich defektów i zanieczyszczeń do skali atomowej.
Produkcja matryc
Oczywiście płytki nie mają jeszcze żadnych super mocy. Najpierw trzeba je zamienić w matryce. Matryca to po prostu kawałek krzemu zawierający układ scalony.
Najczęściej stosowanym procesem drukowania układu scalonego na płytce jest fotolitografia.
Proces ten jest prosty do zrozumienia, ale bardzo trudny do wykonania z zachowaniem stałej jakości ze względu na niewiarygodnie małą skalę układów scalonych.
Fotolitografia
Spójrz na poniższą grafikę, która przedstawia konfigurację Fotolitografii.

Po wysyłce płytka jest ponownie czyszczona w celu usunięcia wszelkich zanieczyszczeń pochodzących z opakowania. Następnie jest gruntowana mikroskopijnie cienką i idealnie równą warstwą krzemu i fotorezystu. Apertura składająca się ze źródła światła i soczewek rzutuje fotomaskę na płytkę. Większość firm stosuje światło UV o wysokiej energii. Po wykonaniu kilku dodatkowych czynności wzór z fotomaski jest przenoszony na warstwę krzemu znajdującą się na płytce.
Następnie pierwsza warstwa musi zostać oczyszczona, aby można było rozpocząć pracę z następną warstwą. Maszyna fotolitograficzna powtarza te czynności dla każdej warstwy, aż do uzyskania określonej struktury 3D pamięci flash.
Na tym etapie wafel wygląda jak dysk z dużą liczbą komórek na wierzchu. Te w większości kwadratowe komórki to poszczególne matryce, które w tym przypadku są pojedynczymi jednostkami pamięci flash.
Zanim płytki będą mogły być dalej przetwarzane, należy określić jakość każdej matrycy. W rezultacie powstaje tak zwana mapa płytki (ang. wafer map), która wskazuje klasę każdej matrycy na płytce. Ze względu na specyfikę procesu produkcyjnego istnieje tendencja, że matryce znajdujące się w centrum mają lepsze parametry niż matryce znajdujące się blisko krawędzi.
Matryce, które spełniają wymagane standardy jakościowe, są wycinane z płytki i wbudowywane w urządzenia pamięci flash.
Teraz już wiesz, jak produkowana jest pamięć flash. Oczywiście uzyskanie idealnie spójnych wyników za każdym razem jest prawie niemożliwe ze względu na ogromną liczbę parametrów, które wpływają na proces produkcji.
Wszystkie elementy, od materiałów po maszyny, muszą być doskonałej jakości, aby zmaksymalizować liczbę funkcjonujących matryc na każdej płytce.
Struktura pamięci flash
W jednej komórce pamięci flash można zapisać 1 bit. Komórka składa się ze źródła i drenu, a także bramki pływającej i bramki sterującej, umieszczonych na podłożu krzemowym.

Pomiędzy bramką sterującą, bramką pływającą i podłożem krzemowym znajdują się warstwy tlenków. Zapobiegają one swobodnemu przemieszczaniu się elektronów, ale w pewnych okolicznościach elektrony mogą tunelować przez te warstwy.
Odczyt i zapis danych
Operacje zapisu i odczytu są kontrolowane przez przyłożenie napięcia do komórki pamięci flash.
Czytanie
Aby odczytać zapisany Bit, źródło jest podciągane do masy lub 0V, a do drenu i bramki sterującej przykładane jest napięcie około 3V. Zmusza to elektrony do poziomego ruchu od źródła do drenu, jeśli bramka pływająca jest pusta. Przepływ prądu jest interpretowany jako logiczna 1.
Jeśli jednak elektrony zostaną uwięzione w pływającej bramce, uniemożliwiają przepływ prądu od źródła do drenu, co jest interpretowane jako logiczne 0.
Pisanie
Aby zapisać logiczne 0 w komórce pamięci flash, elektrony muszą zostać uwięzione w bramce pływającej. Osiąga się to przez podanie napięcia 0 V na źródło, około 7 V na dren i jeszcze wyższego napięcia około 10 V na bramkę sterującą.
Elektrony są zmuszone do ponownego przemieszczania się w poziomie od źródła do drenu, ale niektóre z nich tunelują do pływającej bramki z powodu wyższego napięcia. Po zdjęciu napięcia elektrony te są uwięzione między dwiema warstwami tlenku nawet przez 10 lat! W końcu jednak tunelują poza bramkę pływającą i dane zostają utracone. Dlatego należy regularnie wykonywać kopie zapasowe ważnych plików znajdujących się na dyskach flash.
Aby usunąć elektrony z bramki pływającej i zapisać logiczną 1, bramka sterująca jest podciągana do masy lub do napięcia 0 V, a źródło, podłoże krzemowe i dren są obciążane napięciem około 10 V. W ten sposób elektrony są wypychane z bramki pływającej. W ten sposób elektrony są wypychane z bramki pływającej.
Oczywiście każda komórka pamięci flash ma ograniczoną liczbę operacji odczytu i zapisu, dopóki się nie zużyje. Dlatego większość nowoczesnych systemów stara się tak rozdzielać dane, aby żadna komórka nie była używana częściej niż inne, co zapewnia maksymalną żywotność pamięci flash.
https://picockpit.com/raspberry-pi/pl/czesc-2-jak-pracuje-pamiec-flash/