„Czy dzieci mogą chorować na depresję?” - takie pytania zadają sobie niektórzy rodzice widząc niepokojące objawy u swojego dziecka. Tak, mogą!
Depresja u dzieci nie jest chorobą często diagnozowaną, choć niektórzy specjaliści diagnozują ją już nawet u niemowląt. Trudności w postawieniu diagnozy mogą wynikać z kilku faktów:
- często osoby z najbliższego otoczenia dziecka nie wiedzą, że takie zaburzenie może występować u dzieci i nie szukają diagnozy,
- niekiedy objawy depresji u dzieci nie są identyczne z objawami depresji u dorosłych i rodzice poszukują odpowiedzi na zachowanie dziecka w innych obszarach,
- dzieciom trudno mówić o swoich emocjach i przeżywanych stanach, np. „jest mi smutno…”, „mam gorszy nastrój, potrzebuję pomocy…”,
- czasami zdarza się, że w codziennym zapracowaniu i zabieganiu trudno nam zauważyć zmieniający się nastrój i zachowanie dziecka.
Do najczęściej występujących objawów depresji u dzieci należą:
- pogorszenie nastroju, apatia, wycofanie, izolowanie się,
- zmiany w zachowaniu (np. : spokojne dotąd dzieci coraz częściej zaczynają sprawiać kłopoty wychowawcze, aktywne dzieci stają się wycofane, lękowe),
- nieśmiałość, bojaźliwość,
- pogorszenie wyników w nauce, trudności w koncentracji uwagi,
- objawy somatyczne typu: bóle brzucha, bóle głowy, kłopoty ze snem i jedzeniem,
- trudności w kontaktach z rówieśnikami,
- niechęć do angażowania się w ulubione dotąd zabawy i zajęcia.
Jak pomóc?
Warto uważnie obserwować dziecko. Jeśli coś nas niepokoi w zachowaniu dziecka istotne jest znalezienie źródła tych zachowań. W takich momentach warto poświęcić dziecku więcej czasu: na zabawę, na wspólne aktywności, na rozmowę. Nawet małe dziecko swoim zachowaniem będzie mogło „pokazać” nam co czuje.
Dodatkowo, w każdej sytuacji, kiedy mamy wątpliwości dotyczące rozwoju dziecka warto jest zasięgnąć opinii specjalisty. Jest to okazja do porozmawiania o niepokojących nas zachowaniach czy objawach. W ten sposób możemy ustalić czego dotyczą trudności i jak najlepiej pomóc dziecku. Możemy wspólnie zastanowić się nad przyczynami obserwowanych zmian. Niekiedy wystarczy kilka spotkań w celu znalezienia przyczyn i wprowadzenia zmian, czasami warto podjąć terapię.
Autorka tekstu, Marta Bogusławska-Michniak, jest psychologiem dziecięcym w Pracowni Psychorozwoju w Warszawie.
Autor: Marta Bogusławska-Michniak