Jest tu napisanych 183 wierszy i poematów poszczególnych i i inspirujących dni.Rodzaj poezji: różnorodna poezja nowoczesna o różnej tematyce.Autor: Ireneusz Łukasz Dzitkowski.
Cykl wierszy i poematów pt.: Księga gości
Copyright © by Magister inżynier Ireneusz Łukasz Dzitkowski
© All Rights Reserved
© Wszystkie prawa zastrzeżone
Autor: Magister inżynier Ireneusz Łukasz Dzitkowski
e-mail: dzidek1977@interia.eu
miejsce : Wałcz 2004 - 2015r.
Tajemniczy blask
Blask kulisty owinął kwiat złocisty i sypnął gwiezdnym pyłem z przestrzeni na niebie,
fantazji obrazy stanęły jak wieża co ramiona swe wyciąga do księżyca i słońca, w półkolistym terenie
gdzie jest zachwytu westchnienie
realnie piękne do celu dążenie jak snu tło i senne widzenie
powoli dźwięczy muzyka i poezja się tworzy, nad dynamicznie płynną krainą
drzewo pochyla się łaskawie nad jeziora głębiną
radości oraz smutki łączą się i żyją w garści ściśniętej z energią prawdziwą i słabością zwykłą
przeplatają się sieci fioletową nitką,
ciepło wnet ogarnia w ciemności chwilowe odczucie stabilności rytm jest i takt
poznania bije wraz jak kolor i znak.
22 lipca 2010
Ten czas
Jest pośród fal jakoby dalej transfer swój miał,
cudowny ekranów blask ogarnął gier komputerowych czas,
pochłonął wnet spokojny
system tronowe opowieści układa w czas logiczny,
układa w melodjne dźwięki pieśni,
na skale wiatr wyrzeźbił kształt graficznej animacji, cyfrowej opowieści,
samotny ptak i skrzydeł rozpostartych blask odbija cień
światłem jest, ten salon gier,
emulatorów układ i śpiew rozciesza palce,
oczy i sprites dance - tańce migają na matrycy w walce,
gdzie przygód tych bez końca w mig w tym labiryncie i fantastycznym czasie
jest przesłanie i doznanie wspaniałe granie.
21 lipca 2010
Kiedy rzeki prąd
Wijący się ku brzegom i skałom plażowym kłaniający łódź płynącą wnet ogarnął swym ramieniem,
wtedy wzrok podążył w dal i ogarnął rzekę szerokim spojrzeniem
w oddaniu poruszony powiewu westchnieniem
konar drzewny przyjemnym wita w słońcu cieniem
i świetlika iskierka jest wśród krzewów niewielka,
blisko wzgórza figura jest żywa i piękna,
oczy szeroko otwarte i kwiat serca jest ciepły
gdy porusza się jabłoń w ogrodzie delikatnym, dźwięczny śpiew w medytacji
biegnie drogą wirtualną w mp3 zapisany jest melodi śpiew magiczny, dźwięk ekstazy,
z trudem drogi i w spokoju swobody rozłożone są ręce
Panu Bogu i ziemi w podzięce.
21 lipca 2010
grafika - źródło: (http://merlin.pl/Fantazja-morski-brzeg-puzzle_Ravensburger,images_big,11,RAP157372.jpg)
Najciekawszym okiem
Spojrzał człowiek skromnie,
zamyślony nad widokiem objął kształy powstające,
nieruchome skały słońcu nieco sie poddały i radośnie nawet kamienie zaśpiewały
w wielkim swym poruszeniu konar drzewny z wiatrem zatańczył w bramie fantazji i w chłodnym cieniu,
w krzyształowym spojrzeniu
diamentowym błyskiem rubinowym rozpalił serce czyste
wzniósł spojrzenie ogniste
smok jak ogrom, lasu skraj rozpostarł skrzydła jak rajski ptak ,
tak jak raj
poprowadził nawigatorem
w snu krainę powolnym krokiem.
20 lipca 2010
grafika -źródło (http://www.daktik.rubikon.pl/images/pieniekwmorzu.JPG)
Gdyby było w olimpiadzie
Na ekranie wręcz kinowym i otwartym boisku sportowym
turniej gry komputerowej Tekken wystrzałowym w widowisku międzynarodowym,
widowisko tak wspaniałe
mogło by pokryć się z wielkim systemem rozgrywek i biznesplanem
olimpijsko bogatym, ciekawym i kasowym,
na boiska wielkim blacie mistrzowie gier grali by sportowo ze sobą widowiskowo
zwyciężył by najlepszy wtedy sport wzbogacił by się,
humor kibiców byłby radośniejszy ale czy być tak może?
Czy marzenie zamienić można w prawdziwą scenerię?
Gdzie dążenie i zręczność objawić się może trzem najlepszym graczom na futurystycznej olimpijskiej drodze.
20 lipca 2010
Tunel
Mieni się torem, za zielonym drzewem i starym wagonem
gdzie nasypu dźwięk tajemniczy woła i prowadzi do słodyczy,
pośród gwiazd na niebie rozproszonych i w zodiaku swym ułożonych,
przeszedł widok nocnym księżycem zmęczony i nieuzasadniony,
kiosk przygarnał na chwilę wędrowca nim ze wzgórza zeszła burza w tańcu z piorunami radosna, deszczowa i głośna,
tylko kamień wspomnienia i głos ducha żołnierza jeszcze w uszach dźwięczy, jeszcze się zwierza,
obraz ogrodowy cichą nocą swe okno otworzył ku nocnym wiśni ramionom,
pogrążony modlitwą
w altanie sen obrócił twarz ku małej madonnie na ścianie,
gdziei spojrzenie przenikliwe tkwi w ciszy cudowne i ciągle żywe,
przeszedł pociąg świetlisty , dostojny,
słońce wzeszło nad świtem jescze chłodnym,
przeszedł zegar wybiciem godziny jakby krokiem swobodnym nocny spacer już we wieży się skończył.
20 lipca 2010
Historycznym bieży wspomnieniem w podróży
Nowoczesnym rowerem jest duch widokowy
rozpostarty jak pejzaż szeroki kolorowy i oparty o kolumnę widok drogi,
latorośle ku niebu się pnące sięga dalej aby dotknąć letnie słońce,
mignie łąka i las przeplatany w oddali położonymi miastami, niebezpiecznie i pięknie
zarazem w samotności jest obraz przyrody z wachlarzem,
pośród pracy i wszelkich zajęć idzie pielgrzym - absolwent studiów, kreator spełnionych natchnień
w odpoczynku owym sportowym wiersz powstaje,
poezja się rodzi aby wyraz dać wszelkim odczuciom i napełnić księgę gości
ku myślom w radości ,
niezmierzone rozwinąć głębiny
najskromniejsze ukazać płaszczyzny uczuć życia i celu przebycia
przez poziomy wzgórza i morza dalekiego odkrycia.
20 lipca 2010
Gdy pasja nadchodzi
Powoli, serce bije w rytm przyrody i rozjaśnia sie kolor jaskrawy
kołyszą się drzewa i falują fioletowych fjiołków - niebieskie dywany,
skwerem wrażeń,
drogą dążeń i marzeń biegną myśli w widokach skojarzeń
przesuwa słoneczny zegar porę nad błękitnym,
leśnym jeziorem gdzie labirynt jest wzgórzem,
a skały trwają pókolistym murem,
oczy miłe i śliczne wpatrzone,
sercem w tę ziemię i las zanurzone
pytają w westchnieniu usta czy to cisza tak miła ?
Czy przyrody melodia piękna jak wiosna ?
19 lipca 2010
Wieczorny błysk
Wspaniały flesz ogarnął plac muzyką wnet,
rockowy zew w przesłaniu w słoneczny deszcz podążył do celu więc,
łamane cienie na zielonych drzewach
wirowały i tańczyły, cieszyły się, że to cudny zespół gra i śpiewa,
rokwitły nocne krzewy i róże,
zatańczyły postacie różne,
pocieszył się człek i odprężył przy melodiach i utworach tak rockowo pięknych jak skalnej rewelacji błysk
wśród strojnych kreacji, pieśń za pieśnią szła jak najmocniej delikatna pajęczyna rozległa się muzyka
rozbłysła grafika,
wnet dusza się roztańczyła i skała ożyła cała w ekspresji gry wykąpana
noc już gwiazdami witała i sztuka była
orginalnie wspaniała, strunami i nutami,
ekspresją i magicznymi słowami rozkwitły rokowe przygody
jak aksamit na satrun się udały,
a uszy wybawione i inspiracje poruszone dla miłej wałeckiej krainy gdzie klimat jest jedyny,
im tylko róża w trawie kołysze się łaskawie.
18 lipca 2010
grafika - źródło (http://www.ii.pw.edu.pl/wsz/win320a.jpg)
Otwartej drogi mnogość bram
Ornamentowy wita ogród i ozdobionej białym żaglem pod wiatr nadbrzeżnej rafy wybrzeża kwiat,
wiekowy pałac w oddali rożę namiętności rozpalił,
jeziora falami lustrzany czas do bram pejzażu zaprowadził,
gdzie rozmów melodyjny dźwięczny utwór, gdzie piękna utworzony okrąg, zapada wirtulany zmierzch multimedialny
w kinie dążeń i marzeń,
w pokazie i przesłaniu idei i zdarzeń
jest spojrzenie i zamyślenie,
jest wartościowe obejrzenie,
ciche spokojne nieporuszenie delikatnych uczuć radości,
w wszelkim przypływie dobroci,
podążenie jak wieczorne westchnienie w półkolu księżyca promienna scena życia,
spacerem życzliwym
przebiega rytm serca nad oceanem już nocnym.
17 lipca 2010
Różnobarwne kwiaty
Są radością łąki, kwitną róże i lecą biedronki nad morzami opowieści,
nad falami morza i ziemi, kosmicznymi fantazjami sen o gwiazdach poruszanych przez centra mitycznej energii,
gdzie jeszcze ostatni nieba niknie błękit zimny tunel nocy ogarnia wnet szybko
i zamienia dzień w noc i odwraca wszystko,
lustro sieci wirtualnej webparkowej tarantuli skrzypi w kącie monitora i do snu kołysze,
oczy tuli jak blasku westchnieniemjak najcenniejsze wspomnienie i najdalsze widoczne wrażenie,
galerią poezji zadziwia i nęci oczy zmęczone,oczy rozpalone.
16 lipca 2010
Jasny słońca promień
Rozgrzał serca błogie, swym niebieskim kolorem owiał czasy różne,
z dali pieśń płynie wnet jakby rzeźby kształt, ona tak jak nifma jest radością życia,
sztuką istnienia w głębi zapomnienia horyzonty wąskie pryzmatycznie kolorowe,
przechodzą marzenia i drogi przyrod, jak westchnienia,
jak wrażenia w tańcu oczy przyrody,
cudowne monumenty natury i wytwory ludzi i wytwory wody
w swym logicznym układzie płyną na pokładzie.
16 lipca 2010
grafika - źródło(http://www.poeci.net/img/liryka.gif)
Żywy czas
Poruszył poranny wiatr, odcień jak kwiat na sennej twarzy jest jak łzy brat i smutku cichego błysk małej i błogiej,
miłej i gorzkiej rozpaczy w naturze i informatyce zatopiony skalny jest posąg na ziemi
utwierdzony we wiezy kryształowej przytłumionej mrokiem melodi w nutach pokornych skruszonej,
magnetycznym uśmiechem w swej mocy
jest normalny odźwięk,
taki miły i taki uroczy,
że w swej apoteozie zupełnie spokojny i wiecznie wolny jak anioł i duch w harmoni.
16 lipca 2010
Zwyciężył
W lipcu król waleczny i uratował Polskę od krzyżowców będąc lepszy,
na polu bitewnym pokonał zakonu złego pancerz czarny,
wiktoria sławę ziemi uwiecznił grunwaldzkiej bitwy średniowiecza, najbardziej żywy bój waleczny
wolnościa w histrori zapisał wspaniałe w tańcu swym zwycięstwo na kartach Polski zaznaczył
i w sercach utwierdził, z prawdziwym życiem świecę jasności zapalił,
vivat Jagiełło król, wiwat wspaniały rycerski bój !
15 lipca 2010
Delikatny wiatr
Dreszczowy spłynął ze wzgórza cudowny, taki letni nieco chłodny
w tym upale gorącym
niebo tańczy pięknym słońcem,
dom się mieni ładnym błyskiem,
droga wije się gościńcem
nad chmurami błękit w kształtów bieli,
przejrzystością przejaśnienia świeżą myśl jest pełna,
letnia jak nowa nadzieja
prowadzi do światów i w krainę oczyszczenia,
szerszej panoramy widok otwiera radością wszelkie żniwo,
wirtualnie uraczony żyje człowiek dobry i wygląda przeznaczenia i szuka życia westchnienia żywo.
15 lipca 2010
Rozmyty dzban
Ochłodą swą mrożoną jest ostoją, kolorem barw i akcentem realnej szarości
uraczy puchar napojem czystym radości ,
gdy tylko cicha pustka gości w komnacie fantazji i błogości jest fragment boskości
i dzieła ludzkości ozdobione ornamentem sztuki i dżwiękiem muzycznej melodi
wije się też mglisty chodnik do bram nieznanych wyśnionych, by wzór dać natchnieniom
i pięknym dążeniom
w odczuciach do życia miłości.
13 lipca 2010
Jeszcze tli się iskra
Wśród widoków błyska eleganckiej podróży umysłu,
statkiem na morzu dobrze ona służy sercu i ciału spokojnemu gdy w chłodnym cieniu ostoja błogości jest w odpocznieniu
wyrazem zabawy i pracowistości na kierunku do celu dążacym tam jeszcze w oddali latarnia wirtualna wita
spokojnym swym światłem na wybrzeżu skalnym gdzie wiatr ze słońcem i powietrzem parnym wita
skałę spokojną
i twardą, wstążką owija srebrzystą wyobrażnię i natury budowlę tę monumentalną,
równowagi krzemieniem jest serca biciem i odpocznieniem, tajemnicą skrytą i sztuką wyjawioną na wieży trwającą
i różności niosącą melodią tenorową ładną.
11 lipca 2010
Wędrówka
Przez gór szczyty powoli, w oddali ukoji wiatr bór leśny i nie ukryty, zabytków tysiące oświetla letnie słońce
w otoczceprzygody, w opiece przyrody są miejsca kolorem zdobione
jak tęcza, tudzież wieże i baszty, tam kościółek romański, a dalej ogrody i dwory,
strzegące polskości dziedzictwa ludzkości i natury skanseny w cudowności, drży w eku aparat cyfrowy
gdy tak zdjęcia ujmują panoramy, jak serce bijące
układa na spokojnej skałce kredowe albumy książkowe,
tu był tam odwiedził, a tego nie widział pielgrzym czasu co łaskawy żył,
podróżnik co dodał w wędrówce sił,
gdy cel ustalony wnet przyjemność drogi napełnia wrażeniem i kształci umysł mądry, jeśli byłeś i widziałeś,
to zwiedziłeś i zapamiętałeś i zawsze owe tajemnice surferze drogi poznałeś,
gdy czas już powracać do życia ostoji
choć słońce i gwiazda zachodzi
to pomnij na wszystek i weź marzenia fragment
mały jak kryształowy diament,
przypomni on zawsze wędrówkę tą bracie i zamknie w pamiątce czas tamten.
10 lipca 2010
grafika - źródło: (http://kaplan.cba.pl/kaplan/jezus/d/Jezus2.jpg)
Wspaniały dzień
Ten dzisiejszy cudowny jak sen,
falą sukcesu owinięty wnet,
jest wiedzy moc i licencjat uzyskany tak piękny
niczym delikatny aksamit, kolorów dzień jak święto ogarneło
cudów wartościowe piętno,
koronę i edukację przyozdobił absolwent właśnie,
wiwat wiedza, wiwat radości i zwycięstwa blask,
mądrości wielki kaganek niósł będzie na wieki przesłanie
pamieć nie zginie
i nie ustanie wartości tej wytrwanie,
niech płynie gratulowanie,
w pożytek przemieni teorię i zaznaczy informatyki historię.
09 lipca 2010
Wspaniały kolor
Rozjaśnił cisze stabilną swoją powolną pancerną dymaniką na falach i przestworzach
pancernik przemknał skutecznie i bezpiecznie, powoli i do celu zbliżyły się światła dla rozjaśnienia i poznania
jest nowa przestrzeń i nowa brama,
wędrowiec moc zapalił i czerń oświetlił latarnią niezmierzoną
stałą i nieporuszoną
gdzie serce lampą i sygnałem bitowym bije drogę ciągle wskazuje
harmonię źródłem krystalicznym stabilizuje,
rozwija natchnienia i westchnienia symbolem nadania
jest polem życia.
08 lipca 2010
Okrągły łuk podróży
Przekreślił gwiazdą jakoby piersi oddech kształtny i duży skierowany ku niezmiernym krainom i dążeniom
pulsujący dotyk zapomnianej patriotycznej radości,
w bogactwie swej falistości oddaje morze chłodności
dla uciszenia emocji pośród łez szczęścia w błogiej samotności i spokojności
wynurza się myśl wieczności,
w tej mocy skruszonej i w tym splendorze, w drodze i skale, na monitorze wiruję i krąży
dreszcz istnienia i życia tęczowa nić tworzenia,
duch tchnienia
na nieboskłonie chmur kształty formują powoli rzeźbami swymi w nocny czas zatarty
kolorami szarymi dzban nieba ozdobiony i otwarty.
07 lipca 2010
Przelotnym wrażeniem
Przyjemnym w ogrodzie kolorów spojrzeniem nadmiernym ogarnął przestrzeń śliczności różę namiętności,
w przygodzie chwilowej
wskazówką na tarczy zegarowej
godzina wycieczki wybiła i ciekawośc marzeń zaspokojiła
nad horyzontem łuk opatrzony słońcem wykreślił promieniem dnia przebieg i odnowił remake - wspomnienie
chwil szczęścia i deszczu odrobinę szumem jeziora ogarnął zatoczkę i dolinę,
przemógł wiatrem ciszę i tańczy życiem,śpiewa sercem i milczy w rozmyśle,
rozterce gdzie jest oczekiwanie przyjemne
bicie serca, zegara tykanie wspaniałe
kojące przy wirtualnym ekranie światłem gotowe kojące.
06 lipca 2010
Niech żyje
Polska piękna i wolna jest jak wspaniała matka cudowna,
Bogiem i wiarą wsparta ojczyzna
niech będzie spokojna i dobra Polska kraina gdzie widoków piękna harmonia,
nieśmiertelna Polska piękna honorowa i różna jak Europa w niej róża błękitna kwitnie ciągle cudna
i serca biciem oddaje rytm życia jak wytrwanie.
05 lipca 2010
Spojrzenie
Jest nowe, westchnienie jest inne w słonecznym czasie letnim są prawdy wieczyste,
uśmiechy roześmiane wciąż gonią swą melodię jak ptaki szybują po niebie,
śliczności kraina to błyszczy, to znika
sprzed oczu widokiem wzórz rzeka
zakryta płynąca do północnych mórz.
05 lipca 2010
Drogi cel
Jest jak biel gdzie prowadzi ślad jej? Ku niezmiernym fantazjom i wirtualnym wyobraźniom wije przez olszynkę leśną
się trakt przygody z traktem spokoju równolegle sięga bram, otwiera wrota tajemne i żródła budzi czyste niezmierne,
rozwiewa wątpliwości wszelkie
drogowskaz pewny jasny,
znak ważny i żelazny w swej mysli pogrążony
jedzie pociąg
w nim podróżnik zamyślony spogląda gdzieś ku górze jak astronom
widzi gwiazdy różne,
a one wirują, tańczą i układają,
nocą wszystko uspakajają,
za dnia słońcem rozbawiają plaże nad morzem ożywiają.
04 lipca 2010
Polska
To piekny kraj, cudny niczym anielski raj,
wolny to kraj i przyjemny jak wiosenny maj,
mądrości wielki gaj,
ojczyzna miła w dobrej nadzieji żyje swym sercem i istnieniem
przez wieki w Europie i z Europą nową, bezpieczną, wspaniałą i bogatą,
nowoczesną i wirtualną z tradycją patriotyczną
przeplata się myśl za myślą i honor za ojczyzną
gdzie Bóg jest razem zawsze w tej ziemi polskiej właśnie,
kwitnący język słowa tę Polskę umiłował.
04 lipca 2010
grafika - źródło: (http://www.solidnafirma.pl/img/fotkigmin/gmina745wiz.jpg)
Letni dzień
Zblizył się tak jak wiatr witał obraz,
witał kwiat
jarmarkowy wiatrak
kolorowy zakręcił koło w słońcu wesoło,
ulica w takt schodziła
w doliny dal, gdzie ozdób wachlarz różnorodny, gdzie kramów wiele łańcuch jarmarkowy,
pieczę prawił król Batory
i jarmark owy ustanowił, wiele radości pozostało przez wieki tradycję z zabawą wiązało,
tam muzyk i melodi wszelkich i kupców oraz gości wielkich,
trwał już radosny serdeczny przyjaciel jak nauczyciel
patrzył wcale na zjawisko to wspaniałe,
na życie ciekawe,
przy tym zdarzeniu byłem słonika, krzyżyka na rzemieniu
i długopis kupiłem radośnie wnet zwiedziłem
i poezyją opisałem wycieczkę z letnim upałem,
więc warto było radośnie uśmiechnąć się w tym lecie i krasie
i w przyozdobieniu
wyzwolić poezję ku zadowoleniu.
03 lipca 2010
Przeszedł czas
Jowisza nocny blask i cisza jak postać kreowała,
przebieg falą rozhuśtała wahadło życia,
niebieskomleczne białe zadowolenie spokojem oplatało ziemię
i wszystek wybawienie i nastąpiło zwyciężenie,
uwieczniłsię broniący zamek w swej krasie został skałą dalej i w swym dostojnym rozbawieniu
radością dał początek nowemu istnieniu,
bramą zachował wielki dar dobrej godziny dzwon
i ptak znaczyli przygodę i wielką sprawę wszak,
trzynastu wielkich i wspaniałych,
uczonych i wytrwałych
objęło słońce letnie świetliste i gorące
w radości serca bijące.
02 lipca 2010
To wspaniały dzień, to cudowny sen
Mieć skarb cenny i drogi, klucz wiedzy dostojny,
życie obronione wiedzą napełnione wita nowy świat cudownośći blask, w ten pożytek dobry
w ten teori ognik i praktyki czas empiri niechaj żyją profesorzy i rozkwitną wszelkie studia i szkoły,
niech zaprasza wraz pięknej uroczystości kolorowy blask wesoły.
02 lipca 2010
Niech wszystek dobro żyje
Jako się słońce okazuje nad dworcem łukiem biegnie powietrze gorące i letnie
przypomina melodi wsponień czar i owija nimbem okazałości gier galaxian, pociąg jedzie torem i kemem,
smakują słodkie ciastka z dżemem
widok w oknie różowej zorzy do wieczora układa i broni, i czuwa jak koloru delikata purpura,
leśnej ściany drzew otwiera bramę istnienia.
01 lipca 2010
Wspaniałości pierścień
Rzuca światło mądrości ku krainom niepewności i bieży,
i kroczy jak niebiański poświaty odblask księżyca nowiu
jasny i uroczy, wzrok oczu jak kolor widoczny
niczym gwiazda silnym światłem mocny,
płomieniem radości,
Jezusa Chrystusa symbol zwycięstwa i zmartwychwstania w mocy
krucyfiks mały orginalny - biały pierścień wieńczy,
cytrynów kryształków w kręgu pięć sztuk w nim się mieści,
dobrymi siłami opatrzony, wymodlony,
energią doświadczony i zdobiony runą <> - jery;
płomieniem nadzieji tli się słońce sieci i płynie morze fali w dostojności,
w honorze ojczyzny jest melodia dźwięku
gdzie dom dobrego wieku,
kremowa ostoja oddechu i prawdziwe istnienie
gdzie Polskie tchnienie leśne.
29 czerwca 2010
Gdzie kamienicy labirynt
Tajemniczy jest tam Golden Axe
bohater mieszka i wnet ku niebu oczy zwrócone życiem drzwi w cieniu krasnali
witają eleganckim napisem jak scrollem upiększone,
smutny król, którego czasem nie ma
w niebie jest w swej wieży i czuwa dzielnie
w sferze,
jak skorpion na pustyni pomaga fantazji
milczący brat wyprawy.
29 czerwca 2010
Pośród małych wzgórz
Jest błękitny myślowy marynarz mórz i niedźwiadek biały,
tańczą postacie w letnie upały,
ten jednego lata zapach, ten blask życia i postura pomnika przypomina chwile różne i przekłada
w przyszłość otwiera bramę romantic future gdzie splatają się marzenia i drogi bez ukończenia
w swojej letniej wspaniałości plaże użyczają słoneczności,
cienia dają krzewy i drzewa, melodią ptak zaśpiewa, ziemia widokiem uraczy i serce odczuciem czuje różne żywotności
wśród kołaczy,przesadą obdarzony jest w obraz barokowy w odpoczynku chwile
pożytek się wije.
29 czerwca 2010
Kiedy tańczy
Imię w porę, odczuć kiść jest soczystym owocem co pragnienia zaspokaja
marzenia uspokaja
wirtualnym światem mkną krainy różne takie,
sen odkrył sztorę w oknie i poniósł w relane życie cudowne,
zaspokoił wątpliwości żelazny znak ostateczności
wychylony nad tarasem melodią w religię popłynął z wiatrem w powietrznej szybkości.
28 czerwca 2010
Delikatny smak
Jest jak piękny trzeźwy trans
ogarnia wtedy bardzo tak jak przyjemnego życia blask
i wędruje,
po cudach świata i fantazji podrużuje, jest w swym istnieniu
w piórkowym lekkim westchnieniu
tej nieznanej siły ścisk,
serca mężnego i strachliwego oddechu łyk,
wita wspaniale dywany natury życia układa również wytrwale w pieśń niosącą wieść,
w pieśń kwitnącą jak kwiat wrzos czy bez,
w skałę zmierzenia
i punkt odniesienia
przechodzi więc
jak powietrze dalego gdzieś w sieć.
26 czerwca 2010
grafika - źródło: (http://i.ytimg.com/vi/9WhMpHTv91I/0.jpg)
Wybija wspomnieniem
Letnia godzina i dźwięcznym dzwonem jasnym jak słońce wieczór tajemny rozpoczyna
w półkolistym biegu gwieździstym błyskami napawa
nieba nocnego płaszcz cienisty, studia są zdane i mądrości wzmocnione układają myśli i pożytki nieskończone
i wszechmocne serce pieśń wspaniałą ku życiu niesie
rozpromienia obrazy informatycznej trakcji, eleganckie wizaże i skromne pejzaże
kwitną kwiaty płonące na ognistej wirtualnej webparkowej łące,
przyprawione fantazji obłokiem
do snu układają takim wieczorem,
do życia rano motywują,
pożytki wszelkie w ogrodach wydają i hodują,
energicznej życia właściwości inteligentne nadają własności,
ta wskazówka na zegarze w tym poziomie ukazuje magnetycznym czasem wieżę
jak ostoję.
25 czerwca 2010
Kobietom.
Fantastycznym kobietom
niezmierne ślę życzenia,
zdrowia ślicznym istotką;
w tym marzeń spełnienia.
Należne wam ukłony
w ósmym dniu marcowym,
niech tęczowej radości sny
owiną was tulipanem miłym.
Wiwat kobieta !
Wszystkiego innego i dobrego,
Viva Women and La Dame,
Super Milady uno Bravo Seniora
niech wam brzmi marcowe innuendo,
dla was ten Dzień jak hołd i Święto.
Jeszcze gra ostatni wiatr
Na konarach drzew gdzie śpiewa słowik ptak jest ostatni rycerz w twierdzy,
broni wieży - wiedzy,
bram cudownych niesie sztandar wirtualnym krokiem niczym wielki dar
w przestrzeni czystej i niebieskiej przepuścił jedynie słońce,
odblask na mieczu promieniem serce
rycerza westchnieniem,
uwieczniona chwila ta
w grafice komputerowej pixelami trwa.
25 czerwca 2010
Wyjście z wieży
Na słoneczną ziemię bardzo cieszy, z cieniów wypływa ciemności
pojazd średniej prędkości,
przez klucz bramy otwarcia
jest wspaniała widoków szeroka gama, miasto mija letnie i żywe
gdzie domy i kamienice,
gdzie bloki i chaty stałe i miłe, ówdzie wiatrak i wieża roztacza promienisty
orient świetlisty,
tamże mignie kościół z krzyżem i symbolem,
również place witają z fontanną przestrzeni widokiem,
melodia i myśl się układa
w widoku jak emocja i wspomnienie na uczucia przekłada,
wzgórze i las
oraz jeziora niebieskich fal szum i blask
kroplą serce napawa
jak słońce energię roztacza, biją żródła i generatory
mijane spokojnie we właściwej wolności,
perspektywy i cele łączą się jak wirujących dążeń wiele,
krąg skał nieruchomo kręgiem stoi
wskazuje drogę wśród drzew ostoji, w tej widoków pogoni pojazd jedzie powoli
w ogrodzie honoru klęczy nimfa i śpiewa w zatoce syrena,
plaża piaszczysta mignie wesoła i przeczyta się książka
od liter mądrości wypełniona,
horyzont wypełnił polem przestrzeni brzeg jeziora co się zieleni,
i ruszył fantazji pojazd jakoby przez polskie rozdroża i wrócił w świat wirtualny
podróżnik samotny i jasny.
24 czerwca 2010
Zamrożony
Niczym lód skalnej bryły wodnej chłód,
przemkną cieniem miłym jak po słonecznym upale
odetchnięcia czas, róże w tym ogrodzie
ubarwiają się na kolor codzień,
co krok widoczny jest fantastycznej chmury obłok wiatrem napędzany
cieszy oko jak aksamit,
odważnie wkracza przez wyobraźnię tak jak w bramę
świetlistego zamku kryształowy sznur perłowy,
ozdabia szyję bardzo ładnie
i cudowny
niesie pełen kosz w mocy pozdrowień,
wspaniałą życia ostoję i melodie łuny.
23 czerwca 2010
Niepweności dziwna chwila
Jest dążeniem do poznania w złości rodzi się więc siła do wskrzeszenia iskry ognistej,
iskry eletkronicznej,
gdzie fioletem wrzosy żyją tam jest zieleń z błogą ciszą
krzew na płaszczyżnie cieszy oczy swoją naturalną kształtną niszą
blask słoneczny tuż przy wieży rozpromienia myśli wszędy
tam gdzie człowiek dróżką bieży ku fragmentom uroków świata,
których nikt nie zmierzy,
tajemnicze płyną nimfy nad tym morzem zieloności
dwie księżniczki przemykają
i się wszystkiemu przyglądają,
czują lato i świat poznają,
jasna jedna ,
druga ciemna
gdzieś w oddali
płomień rzadki się pali,
oczekując świętojańskiej nocnej fali,
lecz człek dziwne ma widzenie
w tym spokoju łąk i lasów gdzie gadżety informacji,
gdzie komputer jest wszechczasów i telefon komórkowy swą melodią wakacji
cicho dzwoni,
cicho pendrive tańczy
w tym ogrodzie słodkich owoców co dla serca wystarczy,
ówdzie strumień, pieńiek i drzewo,
skałka i świeże niebo w swej dobroci zachwycone
idzie życie ja marzenie zrodzone.
22 czerwca 2010
grafika - źródło: (http://www.gameongrafix.com/sc_images/products/galaxian%20sideart%20left.ai.jpg)
Uczuć wachlarz
Wita żywo nad wypoczynku krainą,
gdzie wspaniale pyszne ciasto jest ucztą wręcz niebiańską
jest łza szczęśliwa i błękitna
uśmiech życia i lekka droga pielgrzyma,
dom skałą się okazuje wspaniały w swej kraśie pokolenia
wychowuje, przygody delikatne sa rozamitością w swej krasie przy tych wieżach
tych bramach, mostach, dolinach, wąwozach
horyzontem łuk otwiera
widok wspaniałego dążenia.
21 czerwca 2010
Taki cudny piękny kraj
Gdzie zielonych lasów raj i wspaniałych czasów dzieje,
niechaj Polska kwitnie i w dobrobycie rośnie patriotycznie,
nowocześnie i radośnie, niech budzi się brama w lecie oraz w każedej porze roku ojczyzne wspaniałą i Europę
na skałach ziemi niesie, ludzkimi myślami i dziełami natchniona niech wolna będzie Polska
droga zawsze i bogato ozdobiona,
wszelcy goście wspaniali nich zaznają gościny w polskim cieniu jarzębiny,
tam marzeń spełnienie i zwycięstwo niesie właściwy król i orzeł w słońcu na niebie, wybrany
spośród jagód owoc najsmaczniejszy niech w koronę się zamieni co kolor ma niebieski-królewski,
wszędy pieśnią płynący i wirtualną drogą surfujący smok nadzieji amigowy i komputerowy wybór drogi,
za zwycięscą pójdą legiony w swym marszu niezwyciężonym, pancerniki i ślimaki za zwycięscą fantastycznej galaxi.
21 czerwca 2010
Ten sen wspaniały życia bieg
Ten kwiat cudowny jego kolorowy odblask,
pojawia się na horyzoncie, przebiega pośród łąk jakoby przez morze,
otwiera się przestworze
gdy wieczorne zmierzchy i poranne zorze zlewają
się i rozdzielają, logicznie się układają,
melodią dobrej pory żyją zamkowe istoty,
na demo czekają
i tam się poruszają,
a teraz jest czas,
czas leczy rany w nas,
nasz świat informatyczny,
relany i fantastyczny,
niech róża kwitnie dalej, a moc tchnie dobro wytrwale,
magnetyczny trans wykwitnięty promień, daje więcej szans i wspaniałych marzeń.
04 stycznia 2009
Podziękowanie.
Chciałbym Bogu podziękować i światu miłemu
lecz nie mogę ciągle gratulować ku mniemaniu swemu,
multimedialna przestrzeń woła impulsami aby informacje
płynęły kilobitami, dla online i amiga nie zginie,
atari nie upłynie, a PC i Klony nie zostanie strącony, choć nostalgię czasem widać
to trzeba z technologią się rozwijać można jednak odpoczywać i pochwalać i doznawać,
zarabiać,kochać i odkrywać, w cudownym naszym polskim i europejskim kraju muzyczne słychać melodie,
pięciolinią płynące i trackerem swobodnie,
gdy ugodzi się z naturą, Bogiem i kulturą, snadnie tedy radość pęcznieje składnie,
na klawiaturze powstają utwory nieduże,
miły czuły jest magiczny
Wnet biały w sercu jest nam śnieg,
lód przymroził zimy bieg,
płatki i gwiazdki tańczą w chmurze takie małe i nieduże,
zimny, zimny kraj.
04 października 2008
Poranek.
w od życia trzeba brać korzystać z głowa od świtu.
Jakże pięknie jest w południe gdy słońce wszędzie i ludzie,
kochasz świat to wtedy jest życie.
Wieczorem jest gwiazda i księżyc nad zmęczonym miastem
wtedy chce się wierzyć, że noc całuje cię czasem.
Ciemne ciche wrzosy falują nocną porą,
na pustym stepie kłącza roślin do góry się podnoszą,
zakreśła się świetlisty łuk zaklęcia magicznego,
już tylko chyba księżyc w przygodę dobrą świeci.
04 października 2008
Chwile.
Chwile strachu serce drży
w głowie zamęt duży
gdzie jesteś matko mórz proszę Boże pomóż.
Na tej drodze co przez okno postać widac słodką są wawrzyny .
sto lamp mruzy swe oczy leniwie
,pora zamykać nad soba retrospekcje,
mrucząc piesni ciche,
przyciskając głowę do poduszki chciwie w głebinach nocy
ku najpiękniejszym marzeniom
ku najwspanialszym westchnieniom
dobranoc dniu piękny i żywy.
<img src="https://jpcdn.it/img/630bdfb026ae51ce9642e2c37267fff3.jpg" border="0" />
grafika źródło: https://jpcdn.it/img/630bdfb026ae51ce9642e2c37267fff3.jpg
4 pażdziernika 2008r.
Ognisko.
Przy ognisku spędzałem czas
gdy tlił się ciepły domowy ognik,
jedzmy więc kiełbaski póki czas
niech iskrzy się jak krzemień chłodnik.
Żyjemy przecież tylko raz głód panuje zewsząd wszelki
dalej więcej chleba dać nie żałować mleka kropelki
u ha u ha u ha!
04 października 2008
Nad jeziorem.
Nad jeziorem zapomnianym
chyżo przemknął łabędż biały
za kościołem bardzo starym pławił się wiatrak mały .
Szary dym juz ustala wiedzy poziom
ty człowieku w szczęściu żyj i wesoło .
04 października 2008
Marcowa droga.
Tuż w samotnym gaiku krzewy się zielenią,
idzie piękna wiosna w kraju,
czas juz skończyć z zimą.
Tam kwiatuszek się wychyla spośród gałązek szarych
zielenią dobrą się przykrywa pierwiosnek mały.
Droga marcowa - droga życiowa
na drodze e - mouse co pod górę się pnie
słuchał astor mnie ogonem merdał sobie
wilka udając
głęboko ziewając i mrucząc.
Lecz jak zębami błyszczał,
a jednak przeszczekał, ogonem wesoło przemerdał,
umysłem przetrawił
do domu już czas,
zabawa skończona choć chęć zostania przemożna
jest sen, widziadła i smoki i białe obłoki i dobroć i miłość dookoła.
04 października 2008
Historyjka.
Był człowiek zbierający muszle,
Był szczęśliwy nad szumiącym dniem,
bawił się radował z Pane hucznie,
a pełne były spiżarnie ze zbożem.
Gdy nawet potem przyszło zbierać ośmiornice
on w wierze pozostał z Bogiem szczęśliwy nadal jest.
04 października 2008
Niedziela.
Świat niedzielny dzień przyjemny
w myśli ogarnia tajemnicami,
rozbłysła eureka gwiazd tysiącami.
Ostatni leży już biały śnieg płatkami rozjaśnia ziemię.
pa spragnione drzewa i oczy nasyca w oddali słyszę zimowy wiatr
co roku ten sam ostatni chłód odchodzi nam i topi się lód
za horyzontem wiosna puka miarowym stuk puk.
Okiem patrze a serce zywiej bije podczas zimowej przystani lodowej roztapia się pokój
.
04 października 2008
Nadzieje.
Nie są próżne nadzieje
gdy wiosenny wiatr wieje
serce się śmieje
słońce kwietniem cię ogarnie,
oczarują leśne knieje;wciągną majówki czasu złodzieje
warto dać się im porwać zdrowie wygrać i nastrój .
04 października 2008
Ten Berlin.
Ten BERLIN cudowny w swej krasie wspaniały
przybrany był we włosy prześlicznej KAMILI brzmiał głosem Natali,
powiewał szumem waitru, witał wiatrakiem,
widokiem rzeki gościł i statkiem.
Był zegar bijący bożym czasem i powietrzny dywan chmur,
a oddział zielonych ogrodowych drzew w zmierzchu majowym pogrążał się przy rzece tuż, tuż
otula ziemię przykrywa
w widoku się rozpływa
jak majowy zmierzch nadchodzi powolnym krokiem
już jest z a horyzontem.
W katedrze na Muster-miastem
i w drodze za czasem kręciły się oczy
Szukając dynamiki istotki tak miłej sercu ślicznejmemu żywej.
Lecz dziś już tylko ona grała
melodią swe emocje do uszy mych przekazała
najlepszą tajemnicę sercu memu dała.
Szlachetna, piękna orgilalna Kama cudownego pejzażu szukała.
04 października 2008
We mgle.
We mgle ukryte zielenią nas witasz delikatnie w ten wiosenny czas
rozświetlasz swym blaskiem las,
nadajesz natchnienia i spełniasz marzenia
o wyobrażnio wiosenna fantazjo i filozofio westchnienia
bądż z nami prze długi czas.
04 października 2008
zdjęcie-źródło: (https://justpaste.it/img/d18a0815c60c02a6aef9157dc2f0fd78.jpg)
Wierzby.
Wierzby płaczące dostojnie
w radosnym orszaku żołnierz powiewa sztandarem z czarną wstęgą nad zmiażdżoną mogiłą hojnie
struchlałe serce czarne
i płaczem sie śmiejące,
Dziś odchodzi smutne serce tam przez lato
gorące pośród parków i borków miłych,
kamienny krąg strzelił w niebo garść radości licznych.
04 października 2008
Zimowa apatia.
Głucha apatia zimowa istnieje dlatego,
eby wiosną móc odżyć,
aby dusza zdrowa była radosna kolego!
Serdeczny przyjacielu
pocieszycielu smutny widoku o zmroku.
04 października 2008
Belletrix.
Belletrix odezwij się,
gwiazdo Oriona strzelającego w niebo
świetlistym promieniem
nocnym tchnieniem
otoczony pośród godzin ciemności
ty rozswietlasz mrok, ty dajesz wiele radości.
04 października 2008
Tory.
Mkną pociągi życia ku zmęczonym krainą
zakreślają losy bycia jaksmoki żelazne płyną,
żeby ludzi dostrzegali,
aby matki nie płakały
na tym jednym życia torze,
bez fali mój Boże!
Li ,li laj rajski przemknął w oknie kraj.
04 października 2008
Pomarańczowy.
Blok pomarańczowy w nim pokój na piętrze,
Spojrzeniem wszechstronnym
Pomyka w krainę wzrok szeroki,
ekranem kolorów jaskrawych jawią się czasy wspomnień sentymentalnych,
w całej nowoczesności błyszczy sentymantalny serca ognik,
ten uśmiech pamiętam te usta,
tamte oczy i wydarzenia,odbicia postaci lustra,
tańczące pozimy i przestrzenie
owijają nautrę i materię prowadzą sztukę i idee
w drogi i spokojności wieże perspektywicznie w dali stojące dostojnie.
11 maja 2010
Ciekawy czas
Nadleciał jak z gwiazd ptak, spłynął sobotą w dolinę leśną
i wirtualną przeciał wzgórze multimedialną pieśnią,
ten jasny bit w naturze w mig zamienił się w informatycznej melodi bieg beep,
piłeczka tak odbija się jak kulka gra w piłeczki takt,
za horyzontem w oddali gdzieś słoneczna tarcza
jak pomarańcza
ku ziemi już chyli się graficznym jpg odmierza obraz cyfrowego aparatu lampy flashowy blask,
w ujęciu tym przebiegu rytm ogarnia serce,otwiera oczy więcej i tylko twarz,
promień, wzrok i gwiazda
otwiera się wieczorna wyobraźnia,
animacją swą prowadzi w sen
gdy już zmęczone powieki w krainy nieskończenie różne wiedzie w dziwny świat ten.
08 maja 2010
Błękitno-białym
Orszakiem słońce przegląda się w jeziorze,
tam lustrzanym fali odbiciem toczy sie życie,
płyną szumiące myśli jak drzewa wśród krętych ścieżek,
jednostajnością się przyśni czas pośród łąk i i idei,
marzenia z góry widoczne,
pieśni sercowe alegorie,
widziały oczy swobodne,
kolorem kreśliły tonie,
wieczornym niebieskim sklepieniem
lasy spotkały się z tchnieniem.
05 maja 2010
Nowoczesny sen
Wirtualną drogą przebiegł bitem szybko,
naturalną drogą znikł w oddali gdzieś na pulpicie jpg,
meldyjnie zabrzmiał mp3
kojący łzy,
zatńczyły gry online
i programy różne miłe,
na użytek na amigę online
poetycko i emulatorem wiersze
w owej księdze płyną,
cuda różne opisują swą tekstową układanką
sa jak źródła z tryskającą fantazji przeplatanką,
widnokręgiem tam gdzie linia
ziemi ze słońcem się przecina jedna łąka
wzgórzem garb swój rozpościera.
Baran i Byk tliły na sklepieniu się skąd są razem?
Nikt nie wie, jak tylko wiatr
co w konarach krzewów przewiew ma.
05 maja 2010
Piękny jest dzień
Ten, gdy marzeń moc w mądrościach otwiera klucz niebiańskich przestworzy
i błękitnych zorzy
rozgrzewających miłości łuki,
rytmy nauki
moc powodują,
dobrze się dzieje
i wszyscy wielkie mają spełnienie w nadzieję,
melodia płynie wspaniale w dzień taki wtorkowy właśnie,
kryształy jaśniej świecą i majowe
kwitną bzy nad Arystotelesa rzeką, serca kołaczą,
wirują myśli i ręce się spieszą do dobrego żródła przestworzy słowa płyną poezją,
cisza wspaniała i cisza błoga w swej spokojności uroda dobra,
wielkie spełnienie,
cudne westchnienie
w dojrzałym człowieku nadejdzie,
informatyczny skarb prawdziwy wiedzy wyraz,
to w ogrodzie galaktycznym kwiat.
04 maja 2010
Niechaj w maj
Ten wspaniały żyje Ojczyzna w blasku chwały,sztandarami podniesiona wstaje z Maryją cudowna Polska,
szumiącym lasem,błyszczącym słońcem,tradycją i konstytucją mienie się jak matka czysta - ziemia ojczysta,
jak śnieżobiała chmura lekka unosi orła i koronę Rzeczpospolita ,
której na imię jest Polska, której siostrą Europa,
patriota pamięta i piersią,i poezją żyje jak istota sprzężona z ziemią sercem połączona.
03 maja 2010
Piękny dzień
Barwy cudne dwie biała i czerwona spotkały się,
gdy falowała w lekkim powiewie flaga serca odżyły i Polska piękna cała,
delikatnie sztandarem powiała krew i czystość nowe życie dała, kraina i ziemia wspaniała,
wiatr wiele niesie i w słońce i w wiosenną przestrzeń,różnorodne i spokojne biało-czerwone
tańczą z wiatrem chorągwie,
szacunek i chwała niech będzie flaga Polska cudowna.
02 maja 2010
zdjęcie - źródło: (www.eioba.org/files/user20182/a129964/zdj_cie.jpg)
Teraz
Jest czas,
teraz gra promienny jednostajny laserowy blask,
otacza słoneczny czas,zielonej majówki w cieniu snu,
w odpoczynku wirze iskrzą się chwile piekne niedługie,
czytelnik głowę pochyla nad książką,
cudowny skraj,
szumiący las poziomów nieskończonych przeszedł pracowity jeziora brzeg niczym odblask,
churzaste białe obłoki wołały w podróż pociąg dostojny,
miarwym oddechem myśli wyznaczał tkliwy łzy kropel kielich złotawy,
tańczyły pieśni i zabawy,
głowy pochylone przy kocu nad majówkowym
w plenerze obrazem i przysłowiowym pomidorem majowym,
smacznym i informatycznie komputerowym,
idea w kierunku gwiazdy połączyła,
przepłyneła ziemią dziewczyna miła,
tu i ówdzie wrażenia przemijały różnie,
a wszystko pracowite w dni majowe nad głowami ,
w chwile należne i uszanowane,
dynamiką swą opatrzane,<br />
w koszyku owoce czystego smaku i bzu swą pieśnią oddają chwałe miesiącu maju,
raj i gaj w duecie i parze witają dymamikę, odpoczynek, filozofię i zabawę,
krzewią wielkią nadzieję i wiarę i czasem kłamliwe złudzenia rozwiewają bohaterzy czasu istnienia-wzgórza,
skały i rzeki, tajniki komputerowej sieci fuzją odetchnione muzyka majową przyjaciółkę chwalą amigową,
czy online lub w emulatorze warto w grę zagrać sobie,
gęste powietrze
i piękna w słońcu fala jeziora taflą mrugają okiem do gwiazdozbioru Byka i Oriona,
dalekiej drogi w spokojności nie widać końca w wiosennej boskości,
w tej realności,
w wyobrażni, w fantazji i w mądrości,
okazałością mienią się przyrody artystów wytworzy,
łukiem słońce oświetla pory dnia dla cienia,
rozjaśniająć szlaki zapomnienia i ołtarze istnienia.
01 maja 2010
Różne są dni
Wielkie jak sny realizują się marzenia,
słoneczny blask ukoji w mig wszelkie ciemności i westchnienia,
pomknie horyzont gdzieś rzeką virtualną spenią się wiedzy odkrycia,
w wirze istnienia i zapomnienia
jest Prometeusz dążenia.
30 kwietnia 2010
Cień snu
Przemknął gdzieś bezwiednie nad krainą fantazji rozpostarł marzenie piękne,
w leśnej zielonej gęstwinie pieśń wirtualna i naturalna drogą ku przestworzom płynie,
wiosenna aura pochwalna światłem jaskrawym życie
oświetla w oddali perspektywa lata kolorem spaceru na łące
promienie układa, słonecznym zegarem łuk kreśli czasu porę
w ten dzień słoneczny wiosenną roztacza myśli aureole.
27 kwietnia 2010
Miłego dnia
W tym słodkość zawarta,
pięknego snu kraina otwarta,
ten światły blask promienieje jak kryształowy klejnot z odbiciem wraz nieba
z ziemi płomienie dosięgną,
wiele znaczeń ma słowo z ust płynące,
słowo miłego dnia niech taki będzie dzień,
niech tańczy i gra z serca życząc dnia miłego,
delikatnie żywego i różnorodnego,
spokojnego miłego dnia zaśpiewał czas.
21 kwietnia 2010
Hej
Skwerku zielony tyś cennniejszy jest nad wszelkie smutki,
w tobie krzew żywopłotu przepiękny chyli się ku zachodowi,
alejką niedługą spokój przeszedł, a tuż przy drzewie śpiew ptaków niesie się w chmurze,
promienne światło na niebie
błękitnym ostoją chwilową i przyrodą błyszczy,
w płaszczyźnie trójkątnej jak komputerowa głębia krąg drzew rozbrzmiewa kamiennym szeregiem
i gwiżdże jaszczurka lizarda wśród traw, beztrosko i cudownie jak wolność płynie czas w skwerze
gdzie zjawisk niezmernych jest wiele,
gdzie gwiazdy widoczne wspaniale i jasno przyświecą oczom
przed snem gęsto, gdzie odpoczynek chwilowy
kolorem i wrażeniem jest zdjęciem cyfrowym.
20 kwietnia 2010
Spokojny serca wyrzut
Rozniósł się po skroniach w poziomach i w fantazji przestrzeni rozświetlił mrok
białym świetlikiem wśród wzgórz płynących poza widnokręgiem
i tylko motyl zachwycony wzleciał nad ziemię czystością nieba ożywiony.
18 kwietnia 2010
Jeśli czas pozwoli
Ujrzeć słońce zachodzące
na niebiesko-błękitnym nieboskłonie,
otworzy oczy ocean i powie co widział, jak czas wahadłem przemija na zegara tronie,
żywej nadzieji pamięć prawdy nie zaginie, droga mknie dalej i szum fal płynie,
zapamięta pamięć bity i słowa
aby poezji leciały kwiaty do dobra.
18 kwietnia 2010
Zimny wiatr
Przemienił czas zagubiony
tak jak zegar wieczorny skowronek śpiewem kwietniowym
zaśpiewał, ku zachodowi chyliły się drzewa
przy ziemi brzegu wbity w nią pal obudził uczucie expresji na chwilę,
na tyle rozbrzmiały kolorem motyle
w powietrzu wieczornym kwietniowym,
w oknie monitorowym.
16 kwietnia 2010
Falą smutek płynie
W sercach i w ojczyźnie na ten czas
pogrążony jest w żałobie świat,
strata wielka ziemię czarną wstęgą napawa,
nową rzeczywistość układa
historia dzieje się na na dzisiaj i zastanawia życiowego wiedza,
pozostaje żal i pytanie czy słuszną poniosły łzy ofiarę?
14 kwietnia 2010
Spokój
Dobry zapanował w ułożeniu mocnym,
czas tykaniem się rozdzielił w uniesieniu godnym,
kolorowym słońcem nadzieji pokój się wypełnił,
minął widok łzą przedziwną kryształ upiększył,
nocną porą gwiazdy źródła do snu przyświecają,
cuda czyste, grafiki piękne tekstem opisują.
13 kwietnia 2010
Jaszczurka
Wnikliwie przemknęła przez krzewy obudzona słońcem,
falująca grzbietem i przykryta wśród zieleni cieniem
znikła w dali krzewów,
w czworoboku kwiatów,
kręgiem drzew otoczona jedna z mocy jest Boża,
horyzontem mkną oczy w przestworza,
niebieska woda tryska wzburzona,
światłość dobra obudzona !
Ściany dwie tunelem zbiegają się
lecz droga nadal mknie
kątem gdzie kamień samotny
skalny mądrości trakt i fantazj bieg zlewają w jedność się,
armia fantazji obudzona,
armia fantazji gotowa.
12 kwietnia 2010
Zachód słońca
Bije promieniem w fale oceanu błękitnej fantazji
rozbudzając widok dziwnej wyobraźni,
mknie horyznot poruszony spokojem nad morzami linię kreśli
i wiele serc uspokaja,
wiele oczu w widoku umieścił,
pieśnią słońca rozjaśnił taniec na brzegu od początku do końca.
11 kwietnia 2010
Wielka pamięć
Pozostanie, poświęcenie nie na marne odczuł ten Katyński las,
w smutku jest zwycięstwo blasku,
wiatr rozbrzmiewa w sercach i o brzasku,
znicz płonie przy krzyżach,
kwiat złożony,
kwiat symbolem jest światłem otoczony,
cisza dla uczenia godnego tragedii sam Bóg otworzył nieba błękit,
tylko żal bije,
łza z oczu płynie,
lecz Polska ojczyzna żyje i woła wieczny odpoczynek racz im dać Panie ,
a światłość wiekuista niech nigdy im w niebie nie ustanie.
11 kwietnia 2010
grafika-źródło: (https://justpaste.it/img/6f92d961d8b57cae9eeb901c58643c73.jpg)
Szybkość czasu
Mknie w niewinność kryształową drogą oświetlając czystość,
jest w tej rozległości rzeki płynność,
łyk powietrza i bicie serca,
tron informatyczny żródłem procesorów
oblicza układanie wzorów,
megaherce częstotliwości mkną bitem szybkości
ku celowi osiągniętemu w perspektywie przyszłości,
fantastyczna kula jest energią inspiracji życia,
kwiaty ropoczęły taniec w przyrodzie i swobodzie.
08 kwietnia 2010
Przestrzenie
Niezmierzone jak poziomy nieskończone
animują virtualne fantazje energiczne moce
inspirują niczym księżycowe srebrzyste noce,
odblaskiem świetlistym promienie
biegną pejzażem programowo przejrzystym,
tętni brama lasu w czystym niebieskim oknie słońca wschodzi promień,
oświetlone żródło jak delikatne serce owija myśli w kryształowe sieci niewidzialnych amtystów
i fioletowych minut,
rozjaśnione nadzieje
ubarwiają łąki wiosenne,
żółty motylek tylko wśród zgiełku porannego
delikatnie musnął rysą piękno pejzażu tego chwilowego.
07 kwietnia 2010
Pejzaże
Wspaniałe życiowe witraże
kolorem swym barwią historię ciekawą,
gdzie kraj przecudowny i las zielony skałami i morzem
wita trak ślicznej Polski,
tu chyli się słońce tam tańczy falą rzeka, ugości
mile i oczy urzeka,
bijącym wciąż sercem ogarnia
uczucie ten przebieg wspaniały,
te cudowne życie,
tam góry i lasy nadzieji wesołej w fantazji przepięknej i naturze lepszej jest podróż w tę śliczność zagłębiona
jak rzeczywistość rozległa wspomnieniem
i wiosennym tchnieniem.
06 kwietnia 2010
Gra
Nigdy nieskończona,
podróż rożnorodna i długa życiowa,
zwycięstwo w marzeniach fantazja
odnosi ku wielkiej radości,
toczy się świat jak księżyca brat,
sen ciągle trwa w poziomach platformy i wnętrzach bram rytm serca trwa,
rytm życia zegar tyka, gatunek ocalony dobrem rozpromieniony,
wirtualny świat i realny jego brat,
fantazja i wyobraźnia tańczą z naturą i wiedzą między pracą ,
a wieżą płynie wciąż za grą gra, game not over or game over?
Game never over before next live.
04 kwietnia 2010
Wspaniały dzień
Wielki powstania i zmartwychwstania,
prawdziwy dzień na skale krzyże białe o Panu pamiętają
i życie nowe nadają,
wiosenne święto jest piękne bardzo kiedy spełniło
się zwycięstwo nad wszystko,
Pan przewspaniały dobry Bóg wiary,
król światłości i miłości odkupił świat
i przemienił czas,
chwała wspaniałości i Wielkiej Nocy radosnej i wzniosłej,
życie dającej.
04 kwietnia 2010
Piękny dzień
Jak skromny sen oczyścił zdrowiem się korzeń,
barwnymi kolorami oczy ogarneły aksamit,
virtualne fraktale powitały fantazję,
spojrzał obraz na ziemię biegnącą za widnokręgiem bijącym sercem
ciało ten widok doceniło melodji bieg roztoczył śpiew,
spokojna noc ukoji sen w mrok.
02 kwietnia 2010
Wspaniałości są w cudowności
Kiedy życie miło ugości jest błysk swiatła nad niziną,
cieszy się człowiek nad doliną, wiosenne wiersze płyną,
pieśni komponują i falami mkną,
terra i ametyst ciągle błyszczą
jak promienie rozpraszają cienie,
taniec sam układa się w tej wiośnie
i wszystko jest dobrze.
31 marca 2010
Perspektywy dal
W ciepły wieczór wiosenny biegnie żwawo myśl
;tak jak gwiazd sznur na niebie świetliście piękny,
koralami raf darzy głębie wraz i otwiera bramę niebiesko-błękitny staw gdzie las i drzew pochylonych konary
rozdają uczucie melodii zielonej idei
i myśli kierunkowej.
28 marca 2010
Przywitanie
Jak jasności kolorami palm machanie witaj Panie,
Królu miłości natchnień Synu Boży tyś wspaniale nas odwiedził,
ciebie dziś wita pieśń,
wita informatyka i wita gałązek wielka barwna wieść,
szum palm dla gościa wita tak jak wspaniały powitalny orszak,
niech serce w duszy gra,
niech światłością się wypełnia
i ciebie Jezu raduje
łez szczęścia w dobrem zbuduje.
28 marca 2010
Wspaniałomyślny dar serca
Czysty rozbrzmiewa jak albatros kolorowy,
nad nieboskłonem z góry marzeń
spowija dzieje różnych zdarzeń
i szuka nie znika jest jak sztuka,
która ciągle jak melodia brzmi niesmutna,
cieniem oplata błękitnych róż czas,
który chyli się już tu.
27 marca 2010
Jednostajny bieg
Wytrwały dla wolności wiedzie drogą się,
jakby morski błękitny zew
szumem fali mur łagodzi,
płynie biegiem żeglującej łodzi,
nawigacją GPS żeglarz życia cieszy się,
tak Amiga pośród łez w online old games jest,
wirtulana sieć ogarnia,
wirtualna sieć loguje w swej naturze bije traxem żwawo sławi wiosnę w chmurze.
26 marca 2010
W tym spojrzeniu
Jest jak kwiat dziwny znak,
w tym dążeniu wieje wiatr-przemian czas,
brawo wiosna
niech radosna pora
wita wraz ogrodów cudownych mocą i blaskiem
niech słoneczny rozświetla tańczącej jutrzenki światłem.
23 marca 2010
Wiosna wita
Już radosna delikatnym słońcem i kolorem zielonym szumią lasy i drogi witają te wiosenną atmoserę
w tak piękną ciepłą choć jeszcze lekko deszczową pierwszą wiosenną niedzielę,
z życiem i spokojem wiosna wita miłym domem, wiarą i pieśną wiosenną pochwalną,
tchnie w serce i piersi nowe spojrzenie ład czyniąc i radość jak światłość niebywałą
webpark tętni wiosną prześliczną i cudowną, wiosną płynącą.
21 marca 2010
grafika-źródło: (http://katalog-notebookow.pl/img/ibm-lenovo-thinkpad-t61-t7300-2.jpg)
Skrzętnie
Samotną poświatą widok witał nad krainą ładną,
strukturą siatek nałożoną ujwanił się błysk fantazji za drogą daleką
wijącą się jak łódz płynąca rzeką,
czasoprzestrzeni załamanie i światła prędkości oplotły cienie i bluszcze przemjijania
i eletkrony falowania
przebiegły mocą mentalną i filozofią wszelaką
z westchneniem i wiarą,
drzwi fontanny samotnej trysnęły wody
i zapaliły się gwiazdy Taurusa, blaskiem na ścianie zatańczyły figury kształtne,
wzórzem budzącym się do życia pną się małe kwiaty i drzewa,
ziemia odżywa,
rodzą się myśli i serca,
płynie energia,
kolorem barwy wychodzą sterowce na niebo i grają melodią słuchawki,
rozpływa się wzrok w widoku
i w rozmyśleniu kreuje różności jak kształty w obłoku,
pojdzie kiedyś tą drogą idea i myśl swoista
i nie zapomni o niej ziemia wspaniałomyśna.
18 marca 2010
Księżycową poświatą
Niczym medal srebrzysty,
błysk nadzieji w tej nocy spotkał mnie uroczysty,
w dali widok się chyli leśny
w głębi horyzont kolorami swej nocy przebiegł szumiący i uroczy,
głosy nocy i drogi wiją się przez spojrzenie mknące w dal,
tak jak radość i bal
tańczą oczy w tej ciemności szukając gwiazd jasności,
słodką płyną melodią oddalone pieśni nocne spokojne.
15 marca 2010
Rozległy świat
Dokoła słoneczny oplótł blask
miłym widokiem pełnym energi i nieco przykrytym fantazji obłokiem wysunął się przedwiosenny na tarczy czas
w ten melodyjny tor informacyjny,
nowoczesny i tradycyjny
myśl choć czasem w emocji wymknie się niecna
to jednak tworzy dobre idee
i obrazy mądrego i wesołego życia
jak ten za oknem wiatr i ptak
przemykający w muzycznej melodji takt.
12 marca 2010
Wiatr
Wiruje poza światem,
drzewo drogę wskaże czasem
wita przestrzeń i widnokrąg rozpościera swą gościnę w podróży
niczym myśli dom,
marzenia płyną,
skrajem lasu podnoszą się fantazje
i bramy się otworzą na idei i nie skruszą się wyobraźnie
w swej naturze i w przyrodzie słońce z cieniem tańczą sobie,
samotny i wolny
ugości trakt spokojny,
profilem szumów i melodi skalny mija myśl pomnik,
wzgórze i wodne jezioro spojrzeniem ukoją błogo,
myśli się układają
i mosty przemijają,
gdzie samotny tor w oddali jak rzeka biegnie nieba tam błękitny tunel i odległy aksamit,
jest wędrujące światło i nocy poświata,
lecz przedtem dzień i wieczór myśli oplata,
strefy zamknięte i otwarte pięknem wycieczki pulsują wolno i dokładnie,
motywy jak slajdy się przewijają
i jak muzyka grają,
ku wypoczynkowi i wiedzy źródła w odkryciu
układają się w życiu.
10 marca 2010
Dźwięk
Wszakże falą jest
określoną cyfrą impuls przedstawia się,
składnie na pięciolini
melodia brzmi
gdy dźwięk zapisany jest cyframi
według muzycznej fali.
10 marca 2010
Płeć
Żeńska ,kobieta i dziweczyna piękna i śliczna jest i basta,
jej chwała i cześć wielka kiedy dzień i noc księzyca jest jasna,
ona w swym cudownym istnieniu daje i tworzy serca rytm w natchnieniu,
wspaniale tańczy wśród kwiatów i obłoków,śpiewa miłością,
cieszy swą dostojnością i na dzien kobiet jej szcunek oddaje i życzenia wielkie człowiek.
09 marca 2010
Subtelnymi kolorami
Mieni się w podróży słoneczny promień i cień
jak aksamit skrzydła na swe rozpościera,
w blasku zwyciężył światłości promień oplata bezimmienny jak skała kamień,
w bramie zielonością umieszczony,
zegarem zodiaku jak łukiem powstaje błękit rozjaśnienia, wychodzi z nocy tętniący świat jak czas,
roztańczony w radości w oddali cudny las,
dusza idzie tam w dal,odżywa serca tańczący bal,
choć umysł inteligentny i skromny to oddech jest ogarniający,
kłania się Amon swemu Bogu Najwyższemu,
talentami oddając hołd Panu Najwyższemu,
otwiera się oko niebieskie i żywioły ziemi,
puchary fantazji królewskiej, w oddali postać powstaje
pochłania fluidów promienie ze słońca i przyrody oddane,
chwaląc śpiewem i pieśnią rozliczną chwilę tę niezapomnianie śliczną
i wszystek piękno zauważone będzie podziwiane
okiem Amona-Byka dostrzeżone
w swej nowoczesności i fali naturalności namaluje się obraz gwiazd,
niczym bieg w czas.
09 marca 2010
Powiewem świeżym
W dobrej wierze wzgórze pochyla się przed krzyżem szczerze,
tam patrz jest Pan
wśród odkupinych grzechów oczyścił i zbawił świat,
królów król i bogów Bóg i Pan,
on zmartwychwstał,
ocalił świat i natchnienie wszelkie dał,
poruszył śliczny kwiat na wzgórzu jest Pan jak serca brat,
jak słońca promyk i dar,
jak najcudowniejszej kobiety głos i blask,
jest w czas,
w informatyce jest i tam,
pulsuje i powiewa ten wiatr w piękny czas ogarnia drogi,
lasy, pola i świat,
ogarnia wiedzy moc i daje moc
w dzień i w noc,
niewymownym patrzy spojrzeniem
z niezwykłym tańczy sercem z westchnieniem.
07 marca 2010
grafika-źródło:(http://www.eioba.pl/files/user20182/pejzazzjezioremmaly.jpg)
Księżyca srebrzysty blask
Horyzontalnie owiał nas,
w ten czas,
cudownej drogi,
w ten życia tok prześliczny i ładny,
wiatr chłodny wśród skał szum w drzewach już dał
jak ptak
witał sam konarów wieniec i wachlarz otworzył barw,
przemknęły widoki i pieśni rozbrzmiały,
oblicza szczęśliwe i różne powstały,
tą falą świątyni, widokiem Amigi
idee zostały, programy, systemy, sieci i gry reminiscencją/p są w nowości,
remakem w swej dostojności,
emuatory i fasynacje, pasje i komputerowe wibracje w opanaowaniu były,
wycieczki bieg umiliły.
06 marca 2010
Płaszczyzna biała
Jak ostani śnieg błogim kolorem
uspokaja myśl i serca oddech,
idea istotności wnet rozłoży sieci swe nieskromne jak pajęcza
subtennie utkana internetu brama,
jak zagłowka surfująca klika cudna dziewczyna
owocna falami morskimi nieco szumiącymi odżywa las i brzeg,
topnieje ostatni już śnieg.
05 marca 2010
Ten delikatny czas
Subtelnie owiał wiatr,
programem amigowym i komputerowym,
idei myśl rozwiała jak liść delikatny melodyjny
czas stały i stabilny,
gdy odżyło serce zamrożone
miłe i chwile wesołe,
chwile dobre nie zginie człowiek żaden sobie
gdy jest dobrze.<br />03 marca 2010
Wiatr jak brat
Smaga twarze
w deszczowe lutowe pejzaże
tak jak w lesie dźwięczy żwawiej
to na ziemi hula słabiej,
tenże wiatr hejże ha
daje szum i serca czas,
orzeźwienie w nim wiruje
powietrzem przenika i ukazuje
wirtualny obraz piaszczystych poruszonych wiatrem wydm i maud,
leci wiatr.
01 marca 2010
Czas w podróży
Dobry jest kiedy widok służy pięknie brzmi pieśń
jak wspaniała sprawa tańczy w księżyca blask,
szerokim łukiem przygód czeka sceny czas,
przepływ delikatnie koloryzuje chwile melodyjnego zjawiska
jasnego nieba obraz się otwiera
i odżywa i serce dla ziemi odmienia.
28 lutego 2010
Promieniste blaski
Słońca oplatały ramiona bez końca,
tchnęły energię swą przedwiosenną tak delikatnie jak myśl się rodzącą,
myśl emocjonującą w biegu zdarzeń
w wirze dążeń i marzeń przeminął wiatr wydarzeń
w uśmiechu spokojnym
czy w smutku przystojnym
księżyca wznosła się rozjaśnona
tarcza światła,
natchneła widokiem dobrej passy przepowiednię
jak skarb złotem widziany kątem,
skarb jest słońcem,
westchnieniem i wartością,
jest rzeką wciąż płynącą i melodią śpiewną
i wzniosłą nad grafiką nocną.
25 lutego 2010
Uczuciowy trans
Wypełnia myśli horyzontalnie,
moc spokojności panuje nad emocjami w jednej chwili właśnie
i błękit nieba drogę otwiera
nie mogąc być rozgoryczonym słowik w oddali śpiewa,
ogłasza dobro i trudność,
opiewa radość i porę dnia w słońcu różną,
przywitania dreszcz falą wymienia się gdy przecudna postać przybrana jawi się.
22 lutego 2010
Odżyły serca
Wzniosłe umysły na wieść o tym,
że koniec zbliża się zimy,
preludium przedwiośnia w przygodzie żywnej skromną zielenią nadchodzi sobie,
jak fala wiedzy, jak życia powstanie przywita różnością i wesołością,
energi jest wiele w preludim przedwiośnia rodzi się słoneczna ojczyzna,
powstaje wiosna polska,
sławić ją trzeba,
bo chwalą ją drzewa i woda i nieba,
żywioły piękne i zwiewne,
ziemia powoli ukoni się słońcu
w swym orbitalnym galaktycznym tańcu
nowe nadzieje i spojrzenie
na te zwiastuny przedwiosenne,
a jeszcze w zimowym ostatnim uścisku dłoni,
zima ustąpi
a wiosna świat ogarnie i szarość rozgoni,
technologicznie i informatycznie
jest natchnień wiele w ciekawym pomyśle
bije serce pełne przedwiosenne ,
nawet w głębinach i czarnych dziurach rozkwita przedwiośnie jak w tęczowych górach,
w układach scalonych, w ideach programowych i w ludziach.
21 lutego 2010
grafika-źródło: (https://justpaste.it/img/ec4186626857b5dd185dd6a0a391508f.jpg)
Błękitnym pasmem płynie czas
W widokach żwawych nosi blask swej tarczy
wręcz tańczy
znany szlak i zaprasza
do ogrodu tropikalnych owoców
gdzie żródła pereł niezmierzone tam imię Pana
jest dobre i gry cudnie
w doznanie wplatają
umysł programy witają
w kwietnej swobodzie w tym marzeń ogrodzie łączą się sny w swej różnorodności
wylewają obrazy serdeczności.
20 lutego 2010
Wspaniałości dzień skromności
Odświeża życia smak,
w dynamice mądrość płynie i przetwarza się jak tęczowych kolorów blask,
nikły czas regulowany w tarczy zegara
na wieży rozpościera pory dnia
i wskazówkami bieży.
19 lutego 2010
Kiedy cieszy nas świt
To jak brat słońca wczesnego rozlega się śpiew pośród łąk życia tego,
wita rosy muśnięciem,
pocałunkiem przyrody
jest jak woda źródlana przyjemnością w dreszczu osłody,
wzgórze leśnej olszynki instrumentem jest miłym
kiedy wiatr przechodzi delikatny i tkliwy,
w otwartościach przestworzy i w wrażeniu nowoczesności
widok piękny cudownością gości,
cieszy swą spokojnością i dynamiką fantazji umysł przetworzy,
nad kruchością wybrzeży
i błękitem jeziora unosi się głowa bogini echa i słowa.
18 lutego 2010
grafika-źródło: pejzaż z rzeką.
Światy dwa
Kolorem są wypełniają życia tła,
przemijają jak mgła niewiadome dążenia
i spełnione marzenia
w tym fantazji dzbanie jest bicie serca
i odczucie jak istnienie,
daje piękne wyjaśnienie w panoramie wzruszeń i w gościnie ruchomych barw
skrzydlasty uwiecznił się ptak pióry swymi rozpostarł swój w pierśi
ametyst jak kryształ niebieski
w zielonej kępce
i w cichej komnacie rozległ się dzwon w wirtuanej bitmapowej podzięce.
17 lutego 2010
Ten wspaniały bieg podróży
W fantazyjnych przestrzeniach dobrze wróży spośród gwiazd
ułożonych w zodiakalny kształt
wyłania się delikatna struktura tak jak suknia oplata fragment nieba,
błyszczącymi motylami mieni się krajobraz mały,
piaszczystym wzgórzem kolorem pokrytym
przemyka słońce krowodem promienistym,
układa cienie na ziemi i rozgrzewa
światłem ręce w wystrzelone w uścisku nad wodą,
w przestrzeni nad drogą i klawiaturą w tańcu prowadzącą.
16 lutego 2010
Inny dzień
Jest jak lepszy sen,
pieśni melodyjny śpiew cieszy się,
multimedialnej muzyki cień przemknał w skale pośród drzew
fantazyjny kształt i tekstowy infowiersz,
żyje i bije jak wodne lilije przy brzegu jeziora krzyształowego mostem przetworzył się terabajt,
przeszedł aż po cyfrowej fotografii widok i złapany czas.
15 lutego 2010
Romantyczna miłość
Piękna jest jej dostojność,
bicie serca i uczucie,
z miłości płynie dobroć i odkrycie,
miłość daje życie,
jest jak kwiat,
jest jak błękitna Amiga,
miłość mała i wielka,
dar w dzień zakochania walentynkowy,
miłość jest śliczna i cudna jest i piękna,
serce bije radośnie gdy w miłości jest człowiek,
kiedy chwila uczucia darzy świat tego bycia,
miłość darem wspaniałym,
miłość prawidziwa bezpieczna jest,
miłość łączy jak kwiaty w swym ogrodzie myśli i serca,
duszę i naturę,
miłość wybacza w spokoju,
miłość jest pieśnią wędrówce,
uśmiechem w trudzie,
tchnieniem jak słońce zachodzące,
miłość szuka i kocha,
platoniczna i romantyczna miłość ugości człowieka,
miłość magią i wiarą,
miłość piękną jest sztuką,
miłość wielką jest zawsze i kolorem flagi na maszcie,
jest natchnieniem i zwycięstwem, jest istnieniem zawsze.
14 lutego 2010
Niech żyje Polska
Wspaniały kraj, niech kwitnie ojczyzna,
która otacza nas, lasy, ziemia i jeziora w fladze błyszczą biało-czerwonej,
wyzwolony Wałcz i polski język tam,
przełamany pomorski wał,
polski i europejski Wałcz tętni kulturą polską i patriotyczną nutą dwunastą w ten 12 luty dzień wolności,
dzień polskości miasta
honorowa jest warta,
uroczysta chwila,
bohaterski pomnik i mogiła
pamięci tamtych wyczynów historii
odżywa pomnik.
12 lutego 2010
Delikatnej barwy świat
Otworzył bramy kolorowego snu
jak pęk kwiatów bzu
faluje przy krzewach tak dostojny jest smak
gdy serce tańczy i dusza śpiewa, wśród skał i kamieni
jasność śliczności się mieni
i ciepłem jasności owija ta droga i wiedza,
ta wiara i ta piękna co oczy niebieskie otwiera
jak ubrana ziemia i słońce gorące
i wiatry zimne wiejące porusza pnące się kłącze,
przybranie w przestworza i zanurzenie
w głębiny myśli jak w morza oddaje, odżywia i powstaje...
11 lutego 2010
Wspaniałomyślny czas
Szarej realnej strefy blask pięknością ukwiecił poczucie wielkiej rozległej więzi,
w logicznym świecie rozlicznych dni wspaniałomyślnych amig jest trzy,
konstrukcje kryształowe wesołe oraz nowe, struktury trzy,
oddechy mig plączące się drogi słodkie niewiotkie,
płaszczyszn poezji spokojności
i core amigowości.
11 lutego 2010
Głębiny mórz
Szumiących wśród zórz nad brzegiem piaszczystych plaż
gdzie słońca rozpościera się blask,
meduzą wypłyneły ławice
chwaląc dynamiką swą życie plażę
;ubarwiły białym kolorem nad falującym morzem
i falochronem przemknął wiatr
jak ptak w otwartość morza tego rozległ się dźwięk nautry-fantazji mechanicznej
jak statek prujący fale rozliczne
liniami długimi bermudzkimi przemienił sie czas,
w ten dzień wakacyjny gdzie fale muzyki
jak małe ogniki
dobiegły do uszu swobodnie melodią technotrax
w zenicie słońca otwarły się gry w przestrzeni
ich efekt był nieznany
lecz inspirujący
prowadził do pierwszej video-rozgrywki,
tam jeszcze ciekawa była ta fantazji brama
fantastyka się otwarła kluczem była fala dźwiękowa,
automat i gra,
komnatą przestrzeń i okno wysoko nad poziom morza
widok i czasoprzestrzeń załamały się słodko
i przyszła fantazja w swej dostojności witała już częściej w swej wspaniałości,
wyobraźnię rozwinęła i wzbudziła, wyobraźnię powiększyła, zdolności artystyczne dała,
wrażenia i marzenia i świat inny świat w oczach obudziła.
10 lutego 2010
Różnobarwne
Promienie podróży wzniosły falą fantastyczną schemat prosty,
ukwieciły i wzmocniły wszystkie smutne kąty,
harmonią zabrzmiały melodią płynęły
w nieba błękit fantazji moce i światy rozbłysły
jak braty dążyły do rzeki
jak gwiezdne rozbłyski niczym rozterki latarni z dzwonem
i drzewem schylonym pokłonem.
09 lutego 2010
Wspaniałości świata błogosławcie Boga
Niebo oraz ziemio wysławiajcie Pana żwawo,
galaktyki gwiezdne wychwalajcie Pana,
inspiracje i kwiaty miłujcie Pana,
wszystkie twory życia błogosławcie Boga,
światła i cienie dajcie ukłon Panu,
królowie ziemscy błogoławcie Pana,
internecie cudny błogosław Pana,
morza i rzeki kochajcie Pana od wieczora ,
aż do rana czasie chwal Boga-Pana,
serca i krzyże błogosławcie życie,
przyrodo i techniko błogosławcie Pana,
nauko i muzyko Błogosławcie Pana,
starsi i młodsi wychwaljcie Pana,
wszystko żyjątko wychwalacie Pana,
widoki i myśli wysławiajcie Boga,
Alleluja Alleluja wychala Pana,
piękności i bogactwa wychwaljcie Pana,
dobro i zło wychwalajcie Pana,
Amiga i Commodore wysławiajcie Pana,
PC i online wychwaljcie Pana,
Alleluja Alleluja wychwala Pana,
wierni i niewierni wysławiajcie Boga,
miłujcie Pana wychwalajcie i błogosławcie Pana,
skromni i smutni wysławiajcie Pana,
weseli i mądrzy błogosławcie Boga,
drzewa życia i bycia błogosławcie Pana,
ptaki i aniołowie wysławiajcie Pana,
Panu wielka chwała.
09 lutego 2010
grafika-źródło:(http://www.eioba.pl/files/user20182/galmoc00306.jpg)
Ten wspaniały sen
Ten jedyny dzień,
kiedy płynie pieśń,
kiedy tańczy taniec w słońcu,
sercem proszący, podróżą głeboki i światem i książką wysoki spojrzenia
i życia bieg istnienia,
rozległ się jak uśmiech,
jak poważność i radośc westchnienia.
07 lutego 2010
Melodyjny rozpostarty horyzont
Słońcem rozpłynał się w jeziorze,światłem zaświeciły łuny,
ułożyły się chmury w kształty
w tem lekkim wietrze
zadrżało powietrze w dobrej wierze
pomknęła droga daleko w chylący się las,
czeka tam przesrzeń i czas,
zbiega się obraz w persektywie naturalnie i przedziwnie,
za linią widnokręgu jest serce w podzięce i spokój
w fantazji krainie nieskończonej,
niezbadanej i niezmierzonej,
fantazji śniącej.
05 lutego 2010
Dobrym przesmykiem
Jasnym odezwał się głos niczym dzwon elektronicznie i informatycznie
pośród natury tańczył sprites fantastycznie
w godnym remake cyfrowym,
w word słowie kolorowym,
cudowności i wielkich skromności
westchnień liczba tysiąckrotności wraz serca biciem,
wraz z życiem pośród chłodów życiowym mgnieniem;
ogarneła horyzont panoramy szerszej,
różnobarwnej i weselszej jak leśne otchłanie
usłała fal pływanie.
04 lutego 2010
Swobodnym wzrokiem widok otworzył się
Horyzontem łagodnie, rozpostarł śnieżny orzeł skrzydła odważny,
powstał nocny Cesarz na swoim tronie,
znaki gwiazd błysnęły na nieboskłonie,
nie zadrżał tron w jasności myśli choć ruszyły liczne żelazne szwadrony w dolinę pustki
na bitwę zrosły się armie dwie w uścisku wojny i miłości,
różana śliczność,
spokój i miłość
odgłosem ciemność zepchnęły
i zwyciężyły z poświęceniem ostanie bastiony nieporuszonych.
03 lutego 2010
Przestrzenie są jak westchnienie
W gościncu wirtualnym,
w wspomnieniu złotego słońca,
w życiu bez końca widać obrazy w pólkolu,
ogarniająca jest radość w środku,
białe puszyste wzgórza śniegowe ułożyły kształty nowe,
falą zalały wnet ziemię,
ciszą przykryły podróże,
otworzyły korytarze różne jak magistrale w nautrze,
jak biały background w monitorze
uspokoiły spojrzenia lecz utrudniły srodze stopy zmęczone w tej wodzie,
miły to czas feri ten zegar pozwala wiele rozwiązać w przestrzeniach,
ułożyć wiele w życzeniach.
02 lutego 2010
grafika-źródło:( https://jpcdn.it/img/a4ca004c306656bc5901f439e3ef1038.gif)
W przestworzach poezji
Jest wierszyk średni, umila on obiad i śniadanie,
jest światła oddaniem i czytaniem i pisaniem,
jest pięknym doznaniem i oddaniem,
jest wiedzą szeroką i wąską,
jest spokojem i sercem jest zimą i umysłu wiosną,
jest myślą i jasnością, jest poezją muzą i księgą gości pisaną,
ten wiersz,
ten utwór, biegnie gdzieś
po krainach fantazji, po krainach ziemi,
po światach wirtualnych, jest podróżą poetyckich odczuć,
jest pamięcią jest tekstem i wpisem,
łaczy w sobie surrealizm i impresjonizm w nowoczesoności
w tej poetyckiej księdze gości.
01 lutego 2010
W spojrzeniu dnia
Wesoła jest nowina gdy spokój panuje,
daje dobro i życie,
niezwycięzone jasności i wielkie światłości
dla piekna przyrody,
dla źródeł wspaniałych i mądrych,
dla racji lepszych i swobodnych.
31 stycznia 2010
Płaszczyzn naturalnych obiektów
Wiatrów koło wież i drzew,
źródeł błękitnych cichy śpiew rozlega się w krainie snów,
rozlega się znów,
oczyszczone i dobre niebo gwiazdami usłane
i jasne i ładne,
oczekiwanie i podróżowanie jest jak poszukiwanie ,
jak bramy świątyń, jak odkupienie i przebaczenie wśród ziemi i życia cudownego,
życia dobrego i trudnego,
jest serce i Pan,
jest zrozumienie i kwiat,
nowy przebaczony czas biją dzwony raz po raz i bim - bam,
radość i zwykłość w bladym słońcu zimowym,
w drodze,w domu spokojnym,
w widoku wyłonionym i mądrym,
ułożonym i jednocześnie wolnym przebiegło spojrzenie i wiatru tchnienie.
29 stycznia 2010
Nie zampomiane nigdy chwile
Spędzone na studiach mile,
nie odejdą uczucia i wspaniałe przeżycia,
wiedzy żródło mądrości
bije sercem w wolności i w miłości
wiedzy i książek mądrości,
kartki białych zeszyty zapisane
niezmiernie pozostają czytane i ćwiczone,
nowe cudne teorie,
prawdy wielkie i skromne,
poranki słoneczne i wieczory długie pełne, nie zapomnę tych twarzy
tych wykładów i wycieczek i wrażeń,
zapamiętam te słowa jasności i dobroci,
zapamiętam przesłanie wspaniałe
tajemnicze postawy wielkie i małe
załatwione zaliczenia, egzaminy i sprawy,
w tej reminiscencji co uczy ,
ćwiczy i nęci są jasne nauczycieli i doktorów twarze niosące przesłanie i życie,
mądrość i wielość w istnieniu i w życie,
wielkie dary i przyjaźnie,
materiały i moc wyjaśnień, smukłe twarze mądrych ludzi,
oni będą mnie uczyć,
przypominać w tej fantazji jakpoznawać wielkie moce edukacji,
wielki władze edukacji, tam zostaną przestrzenie,
książki internet i kartek wiele na pamiątkę, na dobre i złe, te wycieczki artystycznei te sztandary niebieskie królweskie,
te mądrości, filozofie wielkie nauki i nauk królowe i królowie,
te historię i nowoczesności i tych trudnych też sytuacji,
tych trójek oraz łatwych i piątek i czwórek, które dały tak wiele,
że nikt nie wie ile jeszcze wyłowią talentów,
ile różnych wydadzą geniuszów, ci Bogowie ludzkości wykładowcy ściśli i humanistyczni,
ci mieszani w swej pasji co stworzyli we mnie dobro i wszystko, słońca słońca,
księżyce niechaj świecą im mile, niechaj dają oceny pozytywne,
nie zapomniane rozsądne przekazy ustne,
pisemne i słowne nie zaginą w przestrzeni i zostaną cudowne i rozsądne,
nie zapomnę nocy i dni w swym obiegu
i przepięknie wydanych dokumentów niczym kwiatów rosnących piękny kwiat wydający
ku lepszemu życiu się pnący, nie zapomnę chwil polskich,
chwil eropejskich i uroczystości dostojnych,
nie zapomnę przekazanej wiedzy i wiary, chwil trudnych i eleganckich,
zrozumień jasnych i wielu rzeczy różnych,
dla ojczyzny, dla życia, dla wiedzy, dokumentu i liczenia i języka,
nie zapomnę wiedzy informatyka,
nie zapomnę tolerancji,
nie zapomnę biurokracji i arystokracji
nie zapomnę wiary, żartów z kolegami,smutków i radości w poziomach szkoły i różnych gości,
nie zapomnę osiągnięć przewyższających wszystkie przeciwności, tych praktyk, tej nauki, tych studiów,
tych dróg
nie zapomni mój romantyczny duch,
dźwięcznych głosów, dżwięcznych kroków,
liter,liczb i rysunków ,
projektów i jeszcze materiałów wielu, wielu, że sam zegar w swej tarczy
na znaczeniu nieco traci ustępując miesjca edukacji,
tam jest Lubek i Magister, Tam jest Doktor i Inżynier, Tam Profesor i Rektor przypomina o znaczeniu i rozwoju,
o wiedzy i ważności w poszczególnych strukturach życia, praktyki i teorii, w wielu dziedzinach i przestrzeniach nauki,
nie zapomnę wszystkiego
co było dobrego przekazanego i każdego roku zaliczonego,
małych i wielkich sukcesów,
twardych min i uśmiechów nie zapomnę - nie zasnę tak szybko, zdąże jeszcze przekazać,
zdążę wylać i wdrażać,
zdąże cieszyć się i z wykształceniem wyższym być, nie zapomnę jeszcze zdąże...nie zapomni chyba nikt,
zegar bije i wskazówką tańczy w kręgu wielkich dążeń jasnych myśli ogarniają sny,
rodzą się pożytki,
rozwiają się kwiaty jak siostry i braty, zdąże jeszcze przed wolnością, przed pracą,
zdąże jeszcze nim ogarnie mnie fantazja, nie zapomnę dla histori i dla siebie,
nie zapomnę dla dobra i pamięci.
27 stycznia 2010
Chwile strachu
Serce drży w głowie zamęt duży
gdzie jesteś matko mórz
proszę Boże pomóż.
Na tej drodze co przez okno
postać widac słodką są wawrzyny .
04 października 2008
Już czas zasypiać
Nad ciemnym miastem,
pora zamykać nad soba retrospekcje,
mrucząc pieśni ciche,
przyciskając głowę do poduszki chciwie
w głebinach nocy ku najpiękniejszym marzeniom
i najwspanialszym westchnieniom dobranoc dniu.
04 października 2008
grafika-źródło:( www.eioba.pl/files/user20182/a129964/1084549255tron.jpg)
Ognik
Spędzałem czas gdy tlił się ciepły domowy ognik
jedzmy więc kiełbaski póki czas
niech iskrzy się jak krzemień chłodnik.
Żyjemy przecież tylko raz
głód panuje zewsząd wszelki dalej więcej chleba dać
nie żałować mleka kropelki
u ha u ha u ha!
04 października 2008
Nad jeziorem
Nad jeziorem zapomnianym
chyżo przemknął łabędż biały
za kościołem bardzo starym
pławił się wiatrak mały .text-a11 lutego 2010lign: justbr /br /ify;
Szary dym już ustala wiedzy poziom
ty człowieku w szczęściu żyj i wesoło .
04 października 2008
Tuż w samotnym gaiku
Krzewy się zielenią,
idzie piękna wiosna w kraju,
czas juz skończyć z zimą.
Tam kwiatuszek się wychyla spośród gałązek szarych
zielenią dobrą się przykrywa pierwiosnek mały.
04 października 2008
Droga życiowa
Droga życiowa na drodze e - mouse co pod górę się pnie
słuchał astor mnie ogonem merdał sobie
i wilka udając głęboko ziewając i mrucząc.
Lecz jak zębami błyszczał,
jednak przeszczekał,
ogonem wesoło przemerdał,
umysłem przetrawił do domu już czas,
zabawa skończona choć chęć zostania przemozna jest,
widziadła i smoki i białe obłoki i dobroć i miłość dookoła.
04 października 2008
Był człowiek
Zbierający muszle,
Był szczęśliwy nad szumiącym dniem,
bawił się radował z Pane hucznie,
a pełne były spiżarnie ze zbożem.
Gdy nawet potem przyszło zbierac ośmiornice
on w wierze pozostał z Bogiem
szczęśliwy nadal jest.
04 października 2008
Świat niedzielny
Dzień przyjemny w myśli ogarnia tajemnicami,
rozbłysła eureka gwiazd tysiącami.
Ostatni leży już biały śnieg płatkami rozjaśnia ziemię
drzewa patrzą spragnione
i oczy nasyca w oddali słyszę zimowy wiatr
co roku ten sam
ostatni chłód odchodzi nam
i topi się lód za horyzontem wiosna puka
miarowym stuk puk.
Okiem patrzę, a serce żywiej bije podczas zimowej przystani lodowej roztapia się pokój.
04 października 2008
Nie są próżne nadzieje
Gdy wiosenny witr wieje
serce się śmieje
słońce kwietniem cię ogarnie,
oczarują leśne knieje
wciągną majówki
czasu złodzieje warto dać się im porwać
zdrowie wygrać i nastrój .
04 października 2008
grafika-źródło: (https://jpcdn.it/img/72434f55d8586f34f6baa789d82cd488.gif)
Ten BERLIN
Cudowny w swej krasie wspaniały
przybrany był we włosy prześlicznej KAMILI
brzmiał głosem Natali,
powiewał szumem wiatru,widokiem rzeki gościł i statkiem.
Był zegar bijący bożym czasem
i powietrzny dywan chmur,
a oddział zielonych ogrodowych drzew
w zmierzchu majowym pogrążał się.
Otula ziemię przykrywa w widoku się rozpływa jak majowy zmierzch
nadchodzi powolnym krokiem
już jest z a horyzontem.
W katedrze na Munster-miastem
i w drodze za czasem kręciły się oczy
Szukając dynamiki isotki tak miłej sercu memu żywej.
Lecz dziś już tylko ona grała
melodią swe emocje do uszy mych przekazała
najlepszą tajemnicę sercu memu dała.
Szlachetna, piękna orgilalna Kama
cudownego pejzażu szukała.
04 października 2008
We mgle
Ukryte zielenią nas witasz delikatnie
w ten wiosenny czas rozświetlasz swym blaskiem
las,nadajesz natchnienia i spełniasz marzenia o wyobraźnio
wiosenna fantazjo,
bądż z nami prze długi czas.
04 października 2008
Wierzby płaczące
Dostojnie w radosnym orszaku żołnierz powiewa
sztandarem z czarną wstęgą
nad zmiażdżoną mogiłą
struchlałe serce czarne
i płaczem sie śmiejące,
polską bijące.
04 października 2008
Dziś
Odchodzi smutne serce
tam przez lato gorące
pośród parków i borków miłych,
kamienny krąg strzelił w niebo mglisty.
04 października 2008
Głucha apatia
Zimowa istnieje dlatego,
żeby wiosną móc odżyć,
aby dusza zdrowa była radosna kolego!
Serdeczny przyjacielu
pocieszycielu smutny widoku
o zmroku.
04 października 2008
Belletrix
Odezwij się, gwiazdo Oriona
strzelającego w niebo świetlistym promieniem
i nocnym tchnieniem
otoczony pośród godzin
ciemności ty rozświetlasz mrok.
04 października 2008
Mkną pociągi życia
Ku zmęczonym krainą zakreślają
losy bycia jak smoki żelazne płyną,
żeby ludzi dostrzegali,
aby matki nie płakały
tym jednym życia torze,
bez fali mój Boże! Li ,li laj
rajski przemknął w oknie kraj.
04 października 2008
Blok pomarańczowy
W nim pokój na piętrze,
najlepszy widok
z okna przedstawia poligon
miłości i drogę ,
i las odległy za garażem.
Gdy białym ptakiem przez
miasto mkniesz
lub przeglądasz się w lustrze-stonehege
drży serce mocno me.
04 października 2008
Nie ma
Brak już przyjaciela w mroźny
wieczór zimowy-snieżyca,
dobry wieczór nieznany człowieku drzwi bez odpowiedzi?
co powiedzą nomadzi?
Widać krajobraz wieczorny zaostrzony chłodem
od jeziora wiatrem smaga ostra lekcja samotności...
04 października 2008
grafika-źródło: (http//:www.eioba.pl/files/user20182/a129964/bilde.jpeg)
Szare oczy
Patrzą w dal,
stare wsponienia rozwiał wiatr,
Tęczowa radość wkrada się gdy rośnie serce twe
na szarą nutę nie jest żle.
Świecie, życie kocham cię.
04 października 2008
Odżyły retrospekcji chwile
Ulotne jak czerwone motyle.
Przypomniały się i jest ich tyle,
że jak ocean pokój zaleje
bezmiaru reminiscencji obszarów,
niespełnionych marzeń i dążeń osób,
których już nie ma, są zmienione jak cienie zagubione w głębi
drzew koronach dywany-kłębki
nerwy przywracają
myśli ożywiają.
04 października 2008
Droga
Wije się wśród zamkniętych skał,
sarna koniczynę je
chmury płyna w dal.
Śpiewny koncert natury
zielenią patrzy z góry,
okiem białej damy
zainspirowany.
Tu i Tam przeleci ptak samotności mały znak
wiadomości przyszły tak
niespodziewania na czas.
Słoneczna inspiracja natchnieniem słońca
czarna pani w okularach nieco zmierzchem zaskoczona
od rzeczywistości oddalona pośród ciszy tak
coś dziwnego dzieje się.
Leśny duch
Swym okiem
patrzy na dolinę tajemniczym wzrokiem,
ramiona wspaniale
otwierają smutną skałę
gdzie cienie pełzają małe
i ku słońcu strony swe wznosząc
skraje lasu wyciągają konary swe o deszcz prosząc
gdy jasności blask słoneczny
wydaje się nieskończenie
długi jakoby wieczny,
żyje las naturalny jednocześnie mistyczny
w śliczności swej piekny
i żywy niczym
orkiestra cała śpiewa leśna
postać wspaniała,
internetowym sieci przykładem
jest katalog
drzewa ułożony kompletnym logicznym układem
i jakoby sieć spowija nić pajęcza
Ariadny przestrzenie swe rozwija
gdzie zagłębiony w borze laptop spokojnie funkcjonuje szybko,
tajemniczy las fantazji budowle
zmienia podczas podróży sobie.
grafika-źródłó: (http//:www.eioba.pl/files/user20182/a129964/0304a.gif)
Płynie Bóg krajem
Przedwiosennym, mocą serca wzywa życie Duchem Świętym,
kwiatem pięknym i wspaniałym
są przestrzenie na tle nieba w orszaku okazałym mknie przyczyna stworzenia
;
i dobra spełnienia,
bije serce radośnie
przyglądając się jaki cudnym preludium jest przedwiośnie,
zbliża się planeta ziemia ku słońcu coraz jaśniejsza
pomału pogodniejsza,
choć luty w pogodzie to w sercu już przedwiośnie kroczy dostojnie powoli
zwyciężając mrozy w fali.
Długi blask
Owiał czas i popłynał romantycznym wspomnieniem
w nowoczesnośc gwiazd gdzie księżyc tańczy z niebem ,
a rytm wyznacza wiatr, spokój błogi i szeroki rozpościera się cudowny, ogród zieloności
niesie przesłanie niepodległości
w wielkiej przestrzeni i wolności
jest serce dnia i oczy nocy wzruszone myślą o radości,
gdzie śpiewa słowik i mieni się ekran toczy się tajemnic odkrywanie i zrozumienie ziemi
;i książki w przyjemnej przejrzystości.
Miga i błyszczy
Piorun burzy w ciemności dynamiką twarzy połamaniem jest witraży,
przestrzenie okregiem ziemię ogarniają i lasy szumią i rzeki płyną nad fantastyczną krainą,
myśli i wieże splatają się szczerze w uścisku wspomnień i miłości darze,tańczy melodia spojrzenia gdzie brwi są uniesione
w geście dążenia,siła mocy i wiary westchnienia,wiedzy wielkie tajemnice w wiedzy zbudowane
i mocą okryte,spokojnością w panowaniu i emocją w melodyjnym śpiewaniu jest droga życiowa wspaniała,
sprawiedliwa i dobra niczym anielska fala Boska,informatyka ogarnia jak wyobraźnia,jest gwiazda trudna i ładna,
wiele myśli i idei,wiele doświadczeń się życiem cieszy,piękny spacer wolności wśród wszelkich różności
gdzie pocałunek miły jest fioletowym światłem wieczornej krainy,pną się srebrne orchidee i morskie powietrze
wiatr z lasu przywieje,neonami ściana pulsuje i żyje droga daleka,wieża czeka na przyjaciela i to smuci się,
to rozwesela w zasadach systemu fantazji przewijają się ludzie baśni,
normalne spełnienie jest wdzięcznym widokiem i szerokim horyzontu łukiem wirtualnym,
nikt nie jest doskonałym w świecie tym zmiennym i wielkim,
cicho mruga wskazówka cyfrowego zegara i o poranku zawiadamia,błyszczy serce pod krzyżem i wznosi się wieża nad życiem.
Piękny jak sen
Niezapomniany wszystkich świętych dzień,
jedyny w roku mknie światłem zniczy w Boskim widoku,
kwiaty, róże i znicze przypominają o tych, którzy odeszli
i są w niebie w dobrej przestrzeni,
westchnień i modlitw w czuwaniu bogatym niesie wiatr w koszu jasnym i pełnym wspomnień moc
gdzie hołd niezmierny rozjaśnia noc,
przy krzyżu wspaniałym historię i modlitwy sie spotkały i do nieba niczym ptak
pomknęły wręcz poleciały gdzie orszak
wszystkich świętych przyjął ich wspaniały,
słońcem i światłem mork rozjaśniony
i nieśmiertleną pamięcią miłości dom smierci zwyciężony,
nie zniknie pamięć dnia tego tak bardzo potrzebnego,
na wieki zapamiętane są dusze
zmarłych w niebie zamieszkałe,
godny i uszanowany grób błyszczy zniczami gdzie wszelkie jasności
oświetlają ciemności,
w modlitwie i wiedzy ze wspomnienia powstaje nowe życie i droga do zbawienia,
światłość wieczna niech im świeci,
niech królują wszyscy święci,
niechaj nieba im nie zbraknie,
niech kolorem Ducha światła palą się w listopadzie
dla pamięci i wszelkiej dobroci
święty spokój w tym dniu zagości,
wieczny odpoczynek racz im dać Panie ,
a światłość wiekiusta niech im świeci właśnie,
nastrój świąteczny i wspaniały gdzie tradycja i nowoczesnośc w jedno się ognisko zbiegną
poświatą jasności niezmierną
na cmentarzach otwierając drogę dla nieba bije serce narodu i dusza modlitwę
wręcz śpiewa,
zastanawia i przypomina się każda życia chwila nad początkiem i końcem ,
nad przejściem dalej w nieba daleki i nieznane w smutku i radości,
w mocy i spokojności,
w myśli i sztuce i w rodzinnym spotkaniu wspomnienie i cześć dla zmarłych jest.
Wielki sen
Piękny dzień, wspomnień moc i spotaknia dom,
gdzie słońce i deszcz z pożegnaniem przeplatają się,
faluje brzozowy las,
osobny tor niezwycięzonej histori zabaw
porusza zegar czasu, otwiera drogę przyjaciół
kolorowy dworzec i kapliczki wielka moc do nieba bliżej prowadzą
bramy piorunem otwierają,
wzgórza i płonące znicze rozświtlają
krzyże, gdzie wieży szczyt
i kina obraz porywa i zadziwia dzień i noc jak kontrast,
rodzinny krąg i ostatni spacer do niebiańskich łąk, godnie i dumnie uczyniony spokojny
i niezwyciężony,
zapamiętany we łzach,
spojrzeniach i serca biciach-spacer do drugiego świata i życia,
promienie słońca i deszczu krople zlewają się z białym obłokiem,
przybiegają chwile bezcenne i myśli
nad życiem różne i piękne,
uszanowanie ostatnie i święte
napawa tajemnicą, pulsuje wrzeszcie,
wspomnienia i historie o pożegnanej osobie
niekonczące się wylwene ceremonie
moc wielką otaczają i unoszą duszę
ku górze ektoplazmą piersi oddychają,
modlitwą ziemie śpiewają i nigdy nie zapominają,
wiatry na wzgórzu
i myśli wzruszenia układają nowe
niebiańskie raje i podróży cele,
gwiazdy tańczą na niebie,
tańczą na dworcu gołebie,
mknie w domu i na stypie wspomnienie,
cisza si spokój i wieczne odpocznienie w światłości
i wszelkiej wiekuistości,tchnie nowe nadzieje i zamyślenie.
Jasny blask
Promienny jest wesoły i sumienny kiedy w obraz twarzy swą energią obdarzy,
kolorem niebieskim wodnej tafli morza rozbłysła na niebie zorza ,
tańczy iskra różnie na niebie podróżnie w przestrzeni niknie gwiazd i w leśnej głuszy niknie w gościńcu w czas,
miarowym tik-tak biegnie rosy białej dywan rozłożony,
w smutnej jesieni iskrzy się ognik miły domowy i wirtualnie gotowy.
Skoczny bieg
Zwolnił rzeki prąd
w wirtualnej grafiki cień kolorem uderzył w mrok,
słońce wzniosło swoja tarczę nad wzgórzem kameliowym ładnie,
zielony las i wiatru czas ogarnął wzgórze kłębkiem myśli wraz i tylko głodka wpatrzona twarz
celuje wzrokiem w dal gdzie orzeł ku skrajom sfrunął płynnie skrzydłami trzepocąc jak ten jesienny wiatr,
pogody dwie słońce i deszcz w tańcu spotkały się nadały rytm i energi prąd pomknął jak moc w dzień i noc,
pioruna grzmot wytworzył melodię tą,gdzie pianina tony kołysały do snu w widok w otwarte balkony i krzewy,
do nauki wzywały porannego słońca śpiewy i do Boga modlitwy i wiedzy materiały jako skarb cenny,
błyszczący świat ów cały przesłaniem i pięknem wspaniały wraz z życiem okazały wirtalną drogą został opisany.
Jednostajnym krokiem biegnie serca rytm,
Słychać bicie dzwonów w nocny cichy rzeki spływ,
gdzie jasności nieba jak kruszyna chleba karmią myśli i wspomnienia nad widokiem przeznaczenia,
fal ognistych języki rozjaśnia wieczorne kąty,
miarowym pasażem przebiegł promień przez witraż kolorowym blaskiem i zielenią uraczony szumi
konar drzewa spokojny i zielony,przesłanie i nocy powitanie w jesiennej panoramie wspina się w górę
nieba powoli i znika w oddali w wolności wiatr&´w gry,ukłanka okienkowa wita wirtualna i prawdziwa w sen
wprowadza spojrzeniem wesoła by powiedzieć dobranoc na miłą noc.
Łamanym wzgórza widokiem
Świelista gwiazda tańczy z delikatnym jeziorem,
powierzchnia płaszczystego brzegu rozpościera swe horyzonty w rozjaśnienu słońca zachodzącego
spokojnie pomarańczowego,
cieszy się wiatr zmian informatyki i płyną dźwięki muzyki w daleki nieznany drogi czas do wieży,
do wieży przybliża nas rytmiczny na ścieżce krok i słońca blask.
Skoczny rytm
Jak kształtny z komina dym ułożył nuty na pięciolini i tańczy wnet skacze wrażeniami swymi,
raduje się dusza gdy mp3 w przestrzeń wyrusza i szuka celu przeznaczenia piosenka rodząca się z serca
i płynąca z westchnienia,przyrody łyk i słońca jasny blask odżywia taniec pośród gwiazd subtenie
i delikatnie biją o brzeg jeziora małe fale do taktu układając melodią żwawą.
Wieczorny zimny wierszyk
Już zimno tworzy się,smutny pada deszczyk bębni do rytmu,
nocną muzykę śle.nieogrzewana kołysanka ukoi cię do snu ogarnie ciebie zimna falka aby zmyć twój dzienny trud.
Na wieży zapomnienia wiatr nocne tchnie westchnienia żeby odkryć wspomnień świat wesoły jest ten wiatr.
Łąka i burza
Żyje swoim przyrodniczym rytmem zieleni się wiosna
nasyca słońca blaskiem,
płacze deszczem i mieni się motylkiem,
szumi wiatrem pośród krzewów zielonych.
Ona drży gdy głasze ją jaszczurka,srebrnym światłem odbija promienie,daje życie i poetom natchnienie,
śpiewa komarem w trawie.
grafika: źródło - https://duckduckgo.com/?q=%C5%82%C4%85ka&iar=images&iax=images&ia=images
W niesamowitej myśli głębinie,
Czystym kryształem życie płynie i tańczy wiatr szumiąc wesoło
gdzie księżyc roztacza srebrzystą poświatę wkoło,
las śniegiem okryty białym pokrywa płatkami ziemskie dywany i iskrzą natury błyskawice w tę burzę ,
która łamie ciszę,
uśmiech radosny z wiedzą wspaniałą na tarczy zegara są chwilą ładną jak życia
kwiaty wyczekujące wiosny dalekiej gdzie jasne słońce,
wirtualnym okiem spogląda komputer z systemów okien.
17 lutego 2011
Szerokiego przebaczenia czas
Chwile przeproszenia piękne jak niebo tak łagodnym blaskiem i szumem
rozlegają się śpiewającym chórem,
pieśn eletkroniczna i komputerowa
motywacją jest do działania rytmiczna i gotowa,
w spokojności fal oceanu słońce tworzone gwiazdozbiorem zodiaku rozjaśnia wszelkkie ciemności i ślicznośc
nadaje o zachodzie morskiej spokojności gdzie chwile niepewne rozwiewa w pył łaskawie
światło dobroci w samotnej widoku okazałości.
Już powstaje nowa myśl
Kiedy słońce wschodzi w mig i nad horyzontu przestrzenią wzgórza leśne się zielenią,
tańczą wszelkie promienie roztaczając blaski i cienie wśród sinusoidalnych fal duchy istnieją z melodią ,
oglądają czas miłym westchnieniem bije serce ze słonecznym promieniem i żyje
informatyka niczym wizerunek pejzaże wszystkie ogląda i siecią się przemyka,
gdzie skalne kamieni kręgi owijają nieba błękit.
Kiedy drogi szary trakt
Wiedzie w cele szcześliwości,
wtedy gdy błękitny fragment nieba jest ostoją spokojności
sen wspaniały w dzień realny jest udany i wspaniały
niczym dzień i noc łukiem owija gwiaździsty mrok,
lustra dwa tańczą wraz swym odbiciem,
swoim blaskiem gdzie odczucie wrażeń
jest na ziemi i płynie rzeką marzeń.
W smutny blask rozpościera kamienny widok,
Skałą trud życia podróż wiedzie niebieską drogi linią,
poprzez kraj śliczny tak wiele układa się spraw,
tylko twarz smutna jak wierzba
płacząca nad doliną,
mroźny wiatr smaga ścianę kamieni wiekowych i kometa
na niebie znaczy ślad podniebny i jasny,
szlak gwiezdny i błękitno-słoneczny,
mały znak ciepłego słońca,
które zbliża się pomału do ziemi i kolorem się mieni,
pada na monitor żywo
wyczyniając tańce z informatyką.
W nicości
Promyk słońca
jest gwiazdą srebrzystą migającą bez końca
na przestrzeni podniebnych zórz łuną jaskrawą biegnie tęczowy zachód,
gdzie pęki róż wyciągają ręce ku niebu na wzgórzach za deszcz w podzięce,
kamienny i miły jest fragment widoku
grafika-żródło: (https://jpcdn.it/img/10c590b90f035b76e78f69d527de514d.png)
i błysk monitora iskrzący w obłoku.
Rozbłysk świateł słońca dał wiedzę wspaniałą gdy już niedaleko wiosna
zbliża się radosna,
z siecią i przygodą myśli idą tekstem
i drogą nad informatycznym krajem płyną fantastyczne wiersze,
pisane tekstem.
Dzień zrozumienia
Dzień zrozumienia myśli wytchnienia toczy się kołem dążenia,
gdzie jasnośc przybiera
kształty realne i fantazja splata się z ideą czasem,
jest ogród leśny i ma swoje na wietrze pieśni
w informatycznej fantazyjnej poezji się mieści
kolumny przedwiośnia nadchodzącego
wspierają filarem nów księżyca na niebie umieszczonego
i błyszczy srebrzyście wśórd czarnej nocy nadzieji promienny blask słońca
odbity na tarczy księżyca do ziemi dociera
swym blaskiem nadzieji i światłem rozjaśnia się wyobraźnia
w widoku szerokim i gdy zamknięte oczy buje serce i życie się toczy.
Słońce jak kryształ
Kryształowe słońce mknie poprzez witraże kolorowe
promieniem ogarnia śpiewy wesołe,
informatycznej przygody poczucie niesie bicie serca w rozumie,
kwitnie powoli pierwiosnek na skale i roztacza gwiazdę wspaniale,
gdzie czas javy i komet na monitorze,owiewa wiatrem te słońce i morze,
bursztyny nad brzegiem migają przy wyspie fantazji cyfrowej,
fantazji skromnej
gdzie nad wszystkim Bóg czuwa i łza spływa krótka
w spacerze i spokojnym śnie wyłania się realny prawdziwy owoc i piękny świat.
Dzień kobiet
Dla kobiety wspaniałej
dziś szacunek się oddaje,
gdzie tulipan smukłym kwiatem wyraz życzeń uczuciowy,
piękno w 8 marca zawarte niech dla kobiet świeci słońce jasne i pogodny będzie dzień
jak najwspanialszej przygody sen,
za ich życie i trud wszelaki do tulipana niech będą czekoladki,
a przede wszystkim szczere od serca życzenia
w taki dzień kobiet marcowy dla lepszego ich istnienia i pamięci wspomnienia,
wielkie wszelkie życzenia,które kwitną niczym stokrotki kolorowego marzenia,
w swej śliczności 8 marca tulipanem i różą kroczy
w odczucia kobiet jak dzień,kobiet jak tajemnice nocy.
Wszystkiego najlepszego serce życzy.
08 marca 2011
Nieba błękit
Czas jest wielki jak nieba błękit,
już wspaniale rozpościera krzyż swą jasną poświatę,
dobry jest Bóg i Pan błogosławi sercem nam i patrzy na świat ze słońcem i księżycem
rozpościera moc przyczyną i życiem,
wspaniałym tchnieniem i blaskiem,
wiedzą i fantazją, mocą wchemmogącą i niepojętą drogą i pieśnią będąc z czasem,
gdzie wszystkim jest Bóg i miłością wszelką nadaje natchnienie poezją i informatyką piękną.
Różany dzień
Miły dzień spokoju różą oznaczony
stoi w nim pomnik na placu kamienny i skalny,
spogląda okiem na ziemię
i cieszy się tą ciszą niezmiernie,
wśród szarozielonych panoram marcowych ogarnia cieniem i duchem
krainę map i łąk, duchem jasnym i cieniem nieznanym
biegnie przez życie drogą w rytm i serca bicie
fantazji pałace wita i wzgórzem leśnym chmury pyta: Czy lepszy może być życia trakt?
Czy tylko wskazuje drogę znak?
Różami jest usłany powierza i słońca blask.
Cudowna fala.
Przejrzystego jeziora fala
mknie nad brzegiem jeziora
tam gdzie tańczy blask słońca
i zorza wznosi się pomarańczowa,
szumi wiatr nad zmysłowością
serca w przyrodzie, serca bijącego z radością
skalny kamień wypełniony nicością
asteroidem jest w niebie związanym z Boskością,
płyną wszelkie przestrzenie
kochają rodzinną ziemię
oraz życie te piękne niezmiernie
niczym rzeka w wodospadzie
tańczącym w letnim wietrze,
widokami uraczony
płynie statek latem urzeczony.
Gwiezdnej tęczy blask.
Wita kwiatem uraczony gwiezdnej tęczy blask
pośród letnich dróg zmęczony pomknął smutny czas,
już ta chwila w słońcu ciepłym miło świeci wraz
wnet ogarnia niebem błękitnym pełnym różnokolorowych gwiazd.
Tylko wiatru przewiew mały
lekko ostudził oczu zapały
spłynęły krystaliczne wodospady
;
nad kraj cudny i wspaniały
chmury i obłoki uniosły
srebrzystej drogi mlecznej blask tęczowy
blask doniosły
księżycową grą poniosły
siedmiorakie kolory.
Ćwiartka.
Połowa małej szklanki
jest ćwiartką dużej szklanki
jeśli duża szklanka
pojemność ma
litry dwa
to przy pojemności litr jeden małej szklanki
ćwiartka to jedna czwarta,
zależy więc od tego
jaką pojemność ma szklanka kolego,
Ważne jest wtedy pytanie:
Która ćwiartka w szklance gasi pragnienie mości Panie?
Głos.
Gdy woła echem wśród ziemi głos
bijący dźwiękiem brzmi zaklęty dzwon,
otwiera się anielska toń
wyciąga ręce w promieniu tam, gdzie galaktyki tron
śmieje się rzeka z księżycem, informacja biegnie z filmem krok w krok,
Boski wiatr i Commodore Falga powiewa kolorowa i ciekawa,
brzmi dynamiczna melodia do tańca żwawa.
Taniec rąk rozpostartych w przestrzeni
wolności, mocy, wiedzy i miłości
gdzie nie ma zniszczenia, i śmierci
gdzie lot orła
i taniec zorba
układa się w fioletowe innuendo
brzegami płynie i wiruje echo.
Mizantrop samotności
podróżnikiem jest przestrzeni,
wiedzy, pracy i wolności,
myśli mapami przemijają
nostalgię w krainie leśnej układają.
Serca, żyją i biją niezmierne
i nie zniszczy nikt Polski bezczelnie,
bo Europejska to kraina i potężna
i piękna jak cudowna chwila.
Trwać będzie informatyk nieśmiertelnie
nieskończenie, gdzie znajdzie inspiracji spełnienie,
powiewa sztandar, krzyż, i gwiazda
nad wszelką zibr /emią i krai´ną
nad wszelką ideą i myślą
jest twardą i stromą istniń serpentyną,
jest miłością śliczną i samotnością miłą,
wolnością i pracą, informatyką
bijącąpiersiami muzyką
poezją Boga żywego,
energią atomu galaktycznego,
druidem z kamieniem moonstone
wieloma widmami nad jeziorem.
Realnym czasem wiedziona jak droga
niczym syrena śpiewa ojczyzna niezwyciężona,
gdzie kwiaty warszawskie,
gdzie piasty poznańskie
i innych krain narody Polskie,
oddycha potęgą Rzeczpospolita,
oddycha elektronem i systemami w niej informatyka.
Za falą fala,
słońce za słońcem
rozgrzewa serca kruche i mocne,
toczy się wiatr i pada desszcz na łące,
gra biegnie wirtualnie
potrójne odnosząc zywcięstwo
i rodzi się odwaga, rodzi się mądrość i męstwo,
w neuronowej sieci komputerowej
impulsy płyną inteligencją,
duch dobry ogarnia niezmierne poziomy czasoprzestrzeni,
gdzie gier i programów miliony do życia gotowych.
Łza i krzyk w niebo wydany
i taniec życia w swobodzie zatańczony
kulturą są istnienia i wyrazem stworzenia,
poezjąw inspiracji i Bożym spojrzeniem natchnienia,
bram fantastycznej drogi,
niezmiernie z determinacją prowadzi do nirwany
integruje wszelkie ducha stany.
Drzewa i grzyby na leżnych dywanach
fioletową eskadrą się ustawiły
w śnie leśnym i elektronicznym
oczami widzały, słodkimi sokami w ustach smakowały
w dążeniu ustawicznym
w panowaniu wiecznym
Lili.
Czarowna Lili jest kryształem w słońcu miłym
śliczna w ogrodzie wzgórz
płynie serca westchnieniem przez fale koralowych mórz
ogarnie promieniem ciepłym
cudnym spojrzeniem nad brzegiem piaszczystym
pod nieboskłonem przejrzystym
gwiazdy mówią dobranoc
odchodzi dzień, nadchodzi noc
pełna wzruszeń noc ciemna i tańcząca
zamyka oczy panoramą snów
fantastycznych bez końca
kwiatami Lili słodka i pachnąca
obejmuje krainę słońca.
Przejście.
Tam gdzie wiatr nie dociera
przyjemność w ciszy jest bez końca
układa sie myśl przewodnia
idea fantastyczna
ku niebu fale swe wzniosła
gwiezdnym obrazem namalowana
kreśli galaktyczne drogi rozjaśniona
promieniem kosmosu
wśród sierpniowych widoków.
Asteroidy przedziwne
komety rozliczne
żeglują po nocym niebie
kolory nocy nadając pięknie
kwiaty oddychają snem
nocy sierpniowej
letniej i niezwykle kolorowej
tu grzybek się wychyla spod leśnej knieji
cień między drzewami przemknie
nieoczekiwany spokój jest na ziemi
realną prawdą urzeczony
szuka spojrzeniem człowiek
to sensu życia jak grzybów w lesie
gdzie mech na drzewach zielony
kierunki fantazji i północy
melodyjną serca pieśń niesie
wulkanem wybucha marzenie
jest jak taniec i epokę przejście.
W niebie.
Przecudna Mario Panno Święta
tyś Królowa Polski, tyś Wniebowzięta
w jasności i krystalicznej czystości
cuda wszelkie czynisz
dla świata dobroci
serca w nadzieji unosisz.
Zielona Lilijo i Pani Przenajświętsza
tyś kwiatem, tyś Matką Jezusa
Panno Mario Zielna,
wszelkie chwały Tobie i podziękowania
bo Syna Bożego pięknieś na świat wydała
Syna Bożego w wolności i czystości uchowała,
kłania się i modli naród wspaniały
płyną święcone zioła i wiarą biją obrazy
niesamowitej mocy wszechmogocej Maryji Panny
na wszystek dobra westchnienie
na pożytek i niepodległe dziękczynienie.
Niezmierzone głębie mocy
melodię śpiewają prorocy,
dla Pani tak jasnej, Matki Boskiej
anoły pyłem wzniosły
drogę do niebańskiego raju
spojrzenia swe podniosły
na niebieskie jasności,
gdzie Maryja przepiękna
czuwa nad światem Wniebowzięta.
Tra la la.
Tra, li, lu, la, la, le, le
tra, li, lu, la, la , la
pa, ra, ra, ra,ra ram
la, li, lo, la, lej, pam.
Tra la, li, lo, la, lej, lam
na, na, ni, no, no, nej
pa, ri, ra, ra, ra, re, re
o la, la, hej, hej.
Czas marzenia.
Pośród gwiazd
wybił zegar z tarczą analogową i okrągłą
godzinę cichą i nocną,
godzinę drugą dostojną,
księżycową poświatą i promieni drogą
ujrzał człowiek widok i ogarnął myślą nową
ziemskie skarby przyrody,
szum wiatru, powoli tańczące obłoki i wodospadu wody
w chwili tkliwej, chwili dobrej
bezpiecznej i sennej
chwili nocnej,
jak w czas szukanego marzenia
wybiło też serce westchnieniem spełnienia
przez życia wspomnienia
pomknęła fantazja w ten świat realny
sekunda za sekundą przemijał czas nieustanny
odżyły kamienne skały
radością drzewa na wietrze falowały
uśmiechem lustra odbijały
cienie w czas marzenia
trwającego do rana.
Ten walc nocny natury
z informatyką tańczy
błyskają spojrzenia
cień goni cienia
blask księżyca
szuka promienia
do tańca zaprasza
galaktyka kosmiczna
lasery, promienie
światła i cienie
też tańczą nocnego walczyka
jak serce wrażliwe
serce gorące
w marzeniu rytm wybijające
uczucie jest śliczne,
życie piękne
w tę nocną marzenia chwilę.
grafika - źródło: ( http//:google.pl/imgres?q=jesie%C5%84&um=1&hl=pl&tbm=isch&tbnid=2hXL2_3hwDItHM;&imgrefurl)
Olszynka.
Poza miastem, hen daleko
wita wzgórze, wita las za rzeką,
laptop w dłoni rozłożony
melodię wybija w histori
wniosł sew oczy ku niebu pomnik
w nocną czeluść galaktyki gwiezdny migoczący ognik
mknie melodią serca promyk
swobodnie i skromnie ponad horyzontem
falują romantycznie wzgórza nad jeziorem
jak wieża stoi błogosławiony dom
i piękne jest życie, cudny blok
podwórko co wspomnień zna wiele
jeszcze przyniesie światów mnóstwo od soboty po niedzielę,
tanec myśli układa wzór
na niebie kreśli lini sznur
błyszczy lunapark w księzycu w oddali
daje sygnał pociąg, wije droga w leśnej dali
poświata tajemnicza widok za widokiem odkrywa
nadzieja w blasku księżyca
rozwiązuje problemy koncepcja życia,
na wietrze szumi olszynka aby spokój dać
oddać sen jak brat
w olszynce sieci sen ułożony niczym kwiat i pulsar.
1 września.
Cóż za patriotyczny dzień
pierwszy września ten,
jak Westerplatte
bronili polski żołenierze
w bohaterskiej walce,
Nad Bzurą bitwa niebo otworzyła
mężna obrona w Wiznie - Polskich Termopilach.
Flaga powiewa szanowna biało czerwona,
kwitną talenty, zaczyna się nauka i szkoła
serce wzrasta w wolności
serce bije w uniesionej patriotyczności,
piękny dzień
pamiętny dzień
niezapomiany krzyż histori ten.
Walka obronna, ułanów moc
heroiczna postawa w dzień i w noc
niech żyje Polska, niech żyje Warszawa !
odzywa się pamięci głos
pokoleń pięknych, pokoleń cudnych
te polski wrześnień
złoty niczym jesień
wzniosły niczym łza i serce
w wielkiej Ojczyzny obronie
spojrzał Bóg i pamiętał
na swoim nieboskłonie.
Chwila uniosła, chwila wrześniowa
tym wydarzeniom jest poświęcona,
postawą,myślą i duszą oddana
wszelka cześć i chwała.
Tylko kwiaty i pomniki
zostały skałą
tamten dzień przypominają
dnia tego odżywają
w jedną ideę się splatają
bronią i zwyciężają
w wrześniowej zadumie
mężnie kroczą i dumnie
płoną znicze
oświetlają i historię przekazują
wciąż przypominają
tym wszystkim wygrywają.
W takiej refleksji i patriotyźmie
cudne są chwile w Polskiej Ojczyźnie.
Okrąg.
Błyszczy okrąg w słońcu wrześniowym
mieni się liść kolorem jesieni złotym
idziemy wciąż z biegiem lat
w cudowny i trudny świat.
Tańczą duszki na ekranie
w promiennym słońca upale
pulsują cienie, grają melodie
widoki otwierają fantazję swobodnie.
Okrągły obiekt fraktalem gwiezdnym
maluje lustrzanym odbiciem zodiak niezły
porządek i ułożenie
biegną z zyskiem i bez zysku w różne cele
rytmicznie żyją przestrzenie.
Zwycięstwo poczwórne w okręgu
radością jest i normalnością w biegu
gdzie z krzyżem jeziora pejzaż
okrągły tworzy wernisaż
orkiestra gra i informatyka
tajmniczą jest jak mistyka.
Okrąg słońca na niebie wykreślony
jasny, gorący i niedosięgniony
warte wschodu są zachody
w tej rozłożonej harmonii.
Królestwo północy.
Idzie noc, nadchodzi skała
wszelka moc Boża rozjaśniała
kwiat odpowiedniej pracy żąda
niszczy niezrozumienie i zawsze trwa
bytem istnienia, odwagą bohatera
w królestwie północy walka zwycięska.
Legiony Chrystusa, armie Króla
w wolności i bogactwie
roztaczają zwycięskie fantazje
siłą i mądrością niezmierzoną
pieśnią północną.
Taniec snów otwiera księżyc
świeci na niebie bez przerwy
energie tryskają wszędy
na białym tronie
powiewa flaga normalności
w królestwie północy
walka i pokój się toczy.
Dobry dzień.
Śliczny dzień jest jak sen
co w nocy gwiazdami świeci,
cieszą się oczy perłowe i zapatrzone w widok daleko ten
gdzie księżyc z gwiazdami ku zenitowi leci.
Wszelkie lasy otaczają prośby okręgiem
duszę w ostatnim tchnieniu lata
nikłym nowym jesiennym prawie wiatrem
kolory złotawe ze zielonymi prześcigają się czasem,
czas spogląda i szuka rozwiązania
w zachodzie słońca i postawie drzewa
fraktalami płyną myśli i krzyżują się spojrzenia.
Wszystek to śliczne
pulsuje rozlicznie
wedle wszelkiego prawa i normalności
przywilejem jest ludzkim w preludium jesiennej pogody,
krzyżem Boga i księgą mądrości,
kwitną kasztany w swojej fantastyczności.
Ostatni zwiadowca projekty konstruuje,
kreśli na niebie energię,
roztacza fantazji obrazy wiernie
na błękitnym niebie
szuka wspomnień i łączy to co ma nadejść
w modlitwie i mądrości,
w prostocie i fantastyczności.
Muzyką cichego pokoju
i ponadludzkim serca biciu,
doznaje uczucia miłości
nadającej głębszy sens życiu
niesamowitemu poświęceniu i przeznaczeniu
błyskają światła istotnemu sednu
dlatego ułożone
aby były odczytane i dostojnie hojnie
rozumiane i przekazane,
tudzież zastosowane
tajniki informatyki.
źródło: grafika Google - spotkani i ułożeni przyjaciele dobrego dnia .
Pielgrzymka.
Warto było choć na chwilę
zatrzymać się w miejscu świętym
modlitwę oddać ku niebu
krok za krokiem mijając krzyże.
Wielkie cuda, wielka wiara
w tym Skrzatuszu ukazana
Matka Bolesna co odpuszcza grzechy
jasno emanuje blaskiem na wieki.
Mocą wszelką jest natchniony
człowiek wtedy pokorny
wrażeń wiele i coś każdy znajdzie
co szukał na świecie i w niebie
pięknym dniem powitane dusze
w myśl o Bogu i Ojczyźnie, o Europie
splatają się jak fraktale, freski i róże.
Krystalicznie czystym źródłem
synergia oplata świątynie swym duchem
tradycją i tajemnicą łzy same się
do oczu cisną,
morzem dobra serca płyną
wiarą niesamowitą.
Widoki i prośby spełnione
dary w dożynce złożone,
w szacunku i skupieniu
w pielgrzymce, w słońcu i deszczu
Bóg jawi się nad głowami
roztacza miłość i splendor nad krzyżami,
wybacza i miłuje się nad nami.
Dziekuję Ci o Pani Skrzatuska
za dary wszelkiego istnienia
za to, że pokłonić się mogłem Tobie
w pokorze
wysławiam Cię Boże.
Salon gier.
Gdy wieczorny przyjazny dzień
wita grą salon gier
gwiazdy świecą skonstruowane
można zachwycać się Galaxianem.
Wrażeń moc i doznań wiele
automaty elektroniczne
dostarczają co sobotę
tak naprawdę i on-line.
Vastar i księżycowy patrol
o dobro w kosmosie walczą
uciekają więc Marsjanie
bo lasery tam są właśnie.
Pinball kulą kręci się
i muzyka pięknie gra
gdy jest bonus i liczba wielka ta
informatyczny extra ball.
Fantystyczy gier tych świat
toczy się przez wiele lat
kolorwa dobra gra
jest efektem fajnym tak.
Gdy przed wyświetlaczem płyną chwile
rekordy znaczą się przez cyfrę
punktów dziesieć dzisiaj dał
Space Invards choć on-line.
Ważne jest w Informatyce
teoria gier w nowoczesności i klasyce
gdyż podstawy każdy zna
wnet pociąga miła gra.
Gra jak sen, wspaniały dar
gry video gdzie gra świat
przygoda toczy się
ważna wśród komputerowych gier.
Srebrny ptak.
W formularzu srebrny gołąb
sercem życie tchnął
na podniebnym sklepienu chmur zwinął się kłąb
fantastyczne kształy lepił
różnorodnym prądem pióra i skrzydła
niczym prąd rzeki wzleciały nad kraj niewielki
kraj srebrny
gdzie tańcuje wieczorem
żuraw z orłem
tak jak duch złocisty
spłynał pyłem srebrzystym,
spojrzeli królowie smoków
dostali nadzieji i odwagi na ziemi oraz wśród obłoków
w fantastycznej przygodzie snów
wśród życia bezpiecznych realiów
tęcze kolorowe i ptaki srebrzyste
napełniły serce
rozbłysły w umyśle
skrzydła ptaka jak księżyca odblask
w nocnej galaktyce.
Jesienne liście.
W słońcu złotym i jesiennym
promień bije nadzieji
w tańcu z księżycem sennym
plejada gwiazd na niebie się mieni.
Wszelkie nocy panoramy
konstruują diagramy
w krystalicznie ostrym widoku
wiatr porusza latawiec w powietrzu
układa zodiak na sklepieniu.
Wiarą biją ołtarze
wiedzą kwitną szkoły
natchnieniem emanują artystyczne wiersze
deszcz bębni jesiennymi kroplami mokry
gdzie dom cudny i gościniec wesoły
szumem liści okrywa drogi rogi.
Serce wielkie jesienne
trochę smutne lecz piękne
splata wykresy i widoki
żeby mogło bić jeszcze
raz puste, raz pełne
liści jak wspomnień
jesienne serce.
Wirują i sypią, krok za krokiem
czekają na wiatr za widokiem
żeby móc pożeglować do nieba
chodziaż jesień w koszu niesie
owoce ziemi i nieba
chodziaż czasy sa różne i święta
krzyż na wzgórzu brzozowy
okryty liśćmi pamięta
wszelkie opowieści z liści
gdzie kruk ostrzega
ptak i kasztan nie śpiewa
grzyby w lesie schylają kapelusze
liść jesienny klonowy
daje fantazji życie
pogrążony w informatyce.
Wiatr i rytm.
Szumi wiatr wyznacza rym
w serca błysk i zegara rytm,
poprzez przestrzeń mknie powietrze
napełniająć duszę pięknem.
Smutny dzień jesienny ten
tak powoli toczy się
czeka życie, czeka sen
aby zbudzić cichą pieśń.
Lecz w zachodzie słońca -zorza
owinęła obraz nieba
moc bramę niebios otwiera
dusza tylko łzami śpiewa.
Szczęście takie spokojne
w gwiezdne wpływa morze
tu gościniec na ziemii
tam w pokoju życie w pełni.
Oddech rytmem wieczorną ciszę wypełnił
krystalicznie czysty się umysł zamyślił
nad rzekami i obrazami
nad przyszłością i wspomnieniami
sprawiedliwie i uczciwie
osiągnął szczyt dostojnie
jesienny wiatr w wąwozie.
Pomarańczowe drzewo.
Słodkie drzewo pomarańczowe
ku górze swoje konary wyciągasz
stwarzasz wiatru słowa raz po raz nowe
pustkę serca wierszami i pieśnią napełniasz.
Błyskają gwiazdy i świetlne promienie
opływają w świetlistym blasku przestrzenną scenę
na czas i każdą czasu chwilę
płyną sygnały duszy i różne melodie
w jednej synergi, istocie i konstrukcji
w złotej jesieni Polskiej, w latawcu i gwieździstej nocnej ciemności
jasne są myśli siłą dobroci.
Otwarte niebo jak morze przecinają samoloty i zorze
bijącym serca rytmem
podąża tańczący duch kolejowym nasypem,
ku perspektywie wytchnenia
ku drodze przeznaczenia,
tam widoki fantazji
tam pejzaże wyobraźni
fraktalami ogarniają mapy myśli
oraz ukladają sny i to co się przyśni.
Neonem optyki i mądrością informatyki
tli się język w duszy niezwykły
drzewem pomarańczowym ozdobiony
kurtyny tłem okryty i przybrany
oceanem ust płynie wiersz wspaniały,
emocji pełen i ekspresji
wyrzut zamieniony w sztukę recytatorskiej poezji,
środek wypełnia duszy i ożywia serca
zamyka nudę w swoich objęciach
pod drzewem pomarańczowym
w jesiennym nastroju sentymentalnym,
gdzie są cienie,
gdzie istnieją promienie,
rosną na drzewie tym nadzieje.
Święty dzień listopadowy.
Piękny dzień listopadowy
w swojej świętości cudowny,
płoną znicze i świetliste są krzyże
dusze w niebie są czyste,
chryzantemy i róże kremowe
pochylony człowiek nad pomnikiem w modlitwie
trwa i czuwa we wspomnieniu pokornie.
Wszelkie historie i wspomnienie
pamięć o tych co odeszli
duchem są listopadowej myśli i pieśni,
dusza sygnałem jest serca
nad śmiercią się zastanawia
nad śmiercią zwycięża.
W jasności mknie czystość ku niebu
gdzie Wszyscy Święci królują w raju,
przeżycie niesamowite
w roku jedyne
łzą żalu jest i narodziną życia
1 listopada taka dla zmarłych chwila
smutkiem jest i radością
spotkaniem i samotnością
bijącą Bożą mocą.
Wieczny i święty odpoczynek racz dać Panie
a światłość wiekuista niechaj im świeci zawsze,
spokojnych snów i dobrych duchów
w Bożej opiece i anielskim świecie
tam gdzie Wszyscy Święci
tam gdzie cmentarze są i pomniki pamięci,
spoczywają niech w pokoju amen.
Ojczyzna.
Polska krajem jest wolności
czystą przestrzenią niepodległości,
historią i myślą
mkną wszelkie idee
gościnnośc jest tolerancją
ziemia - matką.
Polski patriotyzm
europejski patriotyzm
jak piękno księżyca
niczym wolność słońca
boskim niebem niebieskim
mnkie gościncem królewskim
flagą i krzyżem odwiecznym.
Niechaj żyje Polska
zawsze przecudna, wspaniała
ojczyzna doniosła
niech będzie Niepodległa Polska
jak gwiazda i Europa.
Las oddycha piersią życia
słowo polskie jest i polska jest informatyka
polskie nuty mkną melodią
polsa jest muzyka
bialo-czerwona uszanowana
powiewa flaga
przy boku Europy
rodzi się nowy patriotyzm.
Rodzi się serce ojczyźnie w podzięce
gdzie wolne jest miejce i polskie drogi
ojczyste sprawy i pokolenia
pracą i nauką
dzialalnością i sztuką
mieni się Polska
taka niepodległa, taka listopadowo wolna.
Wiele się jeszcze panoram mieni
przecudownej tej Polskiej ziemi
wśród Matek Polek
wśród narodu i ludzi
dobra i wolna Polska się budzi.
Http://www.google.pl/imgres biało-czerwona
http://www.google.pl/imgres/unia europejska
Wiedza.
Wielka jest wiedza i piękną
gdy płynie tekstem i liczbą
błyszczy muzyką i grafiką
przypomina historią prawdziwą.
Oświaty rozumny kaganek
w umyśle światłym programem
informatyczną tajemnicą
napełniają się rozumy nad ranem
wieczorem i w nocy
wiedza i nauka zawsze ugości
wszystek rozjaśni wątpliwości
rozwiąze wszelakie problemy
zbada rożne zjawiska w przestrzeni.
Teoria ulubiona
ciekawa praktyka
edukacja urzeka i zapala światła dobra
świat rozwija nauka ścisła i humanistyczna
oraz wszelka inna wiedza jak książka
niczym odkryta tajemnica.
Skarbem nauki są klucze
studia pasją i pracą
społeczności i rodziny bogacą,
człowieka oświecają i wzbogacają
mądrością, intelgencją
fala tak jak ocean i owoc dojrzewa
bo cudowna i piękna choć trudna bywa wiedza,
bo źródła jej tętnią pozanania krainą.
Dobra wróżba.
Dobra wróżba spełnia się
niczym najpiękniejszy sen
siedem wnet Tarota kart
los układa w rytm i takt.
Trudna droga do sukcesu
poprzez równin wiele wiedzie
oceanem marzeń spełnienia niesie
pośród gwiazd i w lesie
Andrzejkowa płynie jesień.
Wielki patron Święty Andrzej
nad jeziorem losu sieci
już zarzucił w swej sugesti
i wyłowił perły śliczności
dobrego losu wszelkie wspaniałości.
Będzie lepiej mówi zodiak
będzie lepszy świat
nad równiną snu niezmierzonego
raju wielki przedsionek kraju pięknego i rozumnego,
kapłan, moc i sprawiedliwość
wieża, wisielec i mędrzec
w końcu jeden miecz
aby do następnego nowego, lepszego etapu przejść
przejść światłem przez ciemności
w labiryncie słodkiej i wolnej przestrzeni oraz samotności.
Dobra wróżba
trudna wróżba Andrzejkowa
wyszła tak prawdziwie wspaniała
prawdziwie ciekawa
w ten jesienny widok z okna
podniosła się gwiazda
Andrzeja rybaków patrona.
źródło: karty Tarota w Internecie.
żródło: Test IQ. Mój specyficzny poziom IQ (inteligencji) = 130 pkt czyli w formie.
Wigilijny czas.
Piękny wigilijny czas na choince znaczy blask
bombki, serca i umysły
świętują przyjście Syna Bożego i pamięta wieczór jedyny
Gwiazdę Betlejemską na niebie z aniołem wraz.
Moc wszelka i blask
dobro ogarnia świat
promień bije sercem raz po raz
gdzie melodią płynie kolęd łódź w świąteczny czas.
Wesołych świąt, pasterki Boskiej
wszelkiej pomyślności i radości
płyną życzenia w życzliwości
aby przywitać Syna Bożego
Pana i Stwórcę Nowonarodzonego.
Wielka cześć i chwała
niech będzie Panu malutkiemu wspaniała,
co niesie pokój i dobro w niebie i na ziemi
co daje sercom westchnienia w pełni.
Niesamowita choinka i szopka
cudowna i wieczna Boża idea
wielkie zdarzenie, piękne Boże Narodzenie
miłością otoczone szczerze
w tabernakulum pulsuje serce.
Wigilijna wieczerza niezwykle świąteczna
fantastyczna choinka i noc cicha oraz piękna,
drogą i niebem, domem, rodziną opłatkiem płynie sen i kolęda.
Chaos.
Porannej energi świetlisty blask
otworzył widoki w cyfrowy czas,
perspektywicznej fantazji w drodze
miastem rozpostartym pod gwiazdami
w przemijaniu lasami i widokami
zatańczył chaos logiki rozmytej
w słonecznej melodii niesamowitej.
Nocnymi szynami chaos mknie
malutkie kwiaty rosną na peronie
wyciągają do słońca sieci neuronowe
informatyką i diagramami
tańcza słowa z obiektami
śpiewają liczby z przestrzennymi wyobraźniami,
budząc duchy i Boga
dusza jest nowa i głowa.
Chaotyczne te przestrzenie
oplatają różne cienie
niesamowite melodie
wiedzy wszelkie bogactwa
płyną od widoku do miasta
na horyzoncie jeszcze słońce
biletem jest z nocnego wyzwolenia
gdzie przemknał bit i galaxian przejścia.
Miłość.
Kiedy zbliża się miłość
serce wiele odkryło
wśród fantazji i westchnień
piekny jest człowiek w miłosnej piosence.
Dni Walentynkowe spełniające marzenia
prawdziwego dawania siebie, niezwykłego na piękno spojrzenia
zabawy wesołej, dobrej, radosnej i rozsądnej
w mig tysiące śle tęczowe serce pozdowień.
Piękne wypełnienie uczuciem tkliwym
najśliczniejsze śle przezenty i kwiaty
dla dziewczyny, kobiety i damy
biją żródła romantycznej przygody
tanczą oczy i myśli miłości
w dzień i w nocy
udane i nieudane zaloty
listy i głosy
gwiazdami płyną galaktycznymi
słowami płyną modlitwy.
Wielki dar Boga
to miłość Walentynkowa, to miłość czerwcowa
w tajemniczości i wszelkiej dobroci
splatają się dusze i ciała w marzeniach miłości,
trwają wszelkie emocje,
pulsują nieopisane zjawiska
w życiu człowieka
miłość zawsze najpiękniejsza jest, zawsze czeka
miłość wolna, prawdziwa
sercem bijąca i żywa.
Taniec i morze miłości
horyzonty wszelkiego uczucia
inspiracje i siły zakochani budzą
wszelkie inne motywy nigdy miłości nie nudzą
pocałunki i rozmowy
wszelkie miłosne przygody
życie razem i w tęsknocie
miłosnym uczuciem bezpiecznym
miłosnym snem ślicznym, niezwykłym i pięknym
sztuką jest miłość i poświęceniem
lecz najcudowniejszym uczuciem i zbawieniem.
Kocham to słowo wielkie
kocham to słowo ma znaczenie
miłości melodie w prawdzie
fantastycznie słowo ciekawe,
daje życie nowe i przebieg wspaniły
daje sex naturalny
daje oddech inny, lepsze słońca
kolory życia i dobra.
http://www.google.pl/imgres?q=serce+bij%C4%85ce&∓um
Wolne miasto.
Wyzwolone od niewoli
miasto Wałcz godnie się kolorami biało-czerwonymi mieni
Polski Wałcz miasto rodzinne
Wolny Wałcz miasto fantastyczne.
Europejskie są idee
zachowują wolne Polskie korzenie
Drogi, lasy i nowe pokolenie
przełamany wał pomorski
bohaterskimi żołnierzami dobroci
przestrzenna i śliczna ulica
12 lutego zła moc pokonana
wyzwolona każda droga, dom i kamienica
Chwała i cześć bohaterom
co zwyciężyli i godnie dali wolność
Polskiej i Europejskiej ojczyzny,
Stoję i słucham
stoję i patrzę
na biało-czerwoną ojczystą
flagę patriotyczną
owianą wiatrem i gwiazdą dobrej Europy
zdobytą walką i myślą polskiej piechoty,
serce bije sprawniej i rodzi się nowa myśl
w wolności i przestrzeni
historycznie honorowa chwila
dźwięczna salwa prawdziwa
płyną modlitwy, palą się znicze
żywiołem i ogniem sięgają przez krzyż
nieba bram z ziemi pomniki
dusze synergią odżywają raz po raz,
przypominają życie nam
przypominają patriotyzm w świecie
z twarzą i sercem
łza szczęścia spada
łza i odwaga pokój i wolność niesie.
Wiosenna wycieczka.
Gdy poranne słońce wzeszło
nad krainą niezmierną
serce radośnie westchnęło
witając wiosnę piękną.
Droga się wije, gdzie marzanna kolorowa
jeziorem płynie tradycyjnie
nowoczesna brzmi szkolna zabawa
przebrań moc i role nowe
wagary przyzwoite choć w smaku
niedozwolone.
Ówdzie przemknie przebieraniec i filister
walca tańcząc romantycznie
w szkolnej muzyce i gimnastyce
przy telewizorze i w cukierni
zielenią wiosny przyroda się mieni.
Gry salonu i online
przyciągają w dzień ten mile
przypominają o słodkiej ziemi
wiosennym uśniechem marcowym
myśl i twarz się mieni.
Dziwne szkolne korytarze
w odpoczynku ciche zawsze
teraz bardziej energiczne
bardziej grzeczne i wiosenne
pieśni niosą liczne.
Pełne place, parki
lasy i działkowe altanki
pełne kina i online jest witryna
ploteczka u koleżanki
wagary w mieście
film lub mecz w ukrytej bazie
wita wiosnę aby radość swą okazać
inauguracyjnie wiosnę zobaczyć
wiosnę tę rozsądnie doświadczyć.
Wagarowicz mimo woli
na wycieczce uświadamia
wiedza jest wszędzie w tej wiośnie
gdzie skowronek zaczyna ćwierkać radośnie
i jaśniejsze lepsze, boskie jest słońce.
Pan Bóg wita nad jeziorem
rzeka mienie się niebieskim kolorem,
lepiej nauka idzie i informatyka
cudniej sztuka płynie i śliczna idzie pogoda.
Wita kościół i skalna świątynia
wita wzgórze i fantstyczna kraina,
jednym słowem wiosna
faktem staje się
nadzieją nową
energią i nocą rozsądną,
przyjacielską rozmową i obrazem
mkną pociągi przygód
tlą się ogniska wiosnę witające
zabawy i obowiązki
nowe zminay i przedświąteczne porządki.
Tajemnicze tylko uczucia
określają horyzonty istnienia
perspektywy przyszłości
rysują się w dobroci.
Świąteczny czas wielkanocy.
Wspaniały czas, cudowny blask zmartwychwstania
owinął szalem wiosny tchnienie
przeżyciem Bóg niesamowitym
chwalebnym wielkanocnym świętem
tli się życia serce.
Pieśniami jedynymi
w wielkanoc gwiazdami płynącymi
nad zmartwychwstałym oczyma pochylonymi
Bóg śle życzenia i nad złem zwycięża
nad śmiercią odnossi wiktorię odkupioną
oczyszcza z grzechów duszę ludzką i myśl nadaje dobrą.
W prawdzie i rodzinnych świętach
gdzie serce i dusza modli się i pamięta
łza szczęścia i moc przyszłości
przypomina o baranku
o zmartwychwstaniu.
Niezwykłym i czystym westchnieniem
mądrym i dobrym spojrzeniem
miłosierny Pan wśród żródeł niebiosów
kroczy drogami prostymi
kształtuje niebiański nastrój i spokój
jak prawda, jak miłość
zbawiony jest świat,
przy krzyżu i dobru
rozwija się świętego ducha blask
widziała Maryja jak powstał Pan
rozkwitły święta owocnie
skromnie zaśpiewał słowik
cud wielki dokonał się ładnie
wśród kolorowych pisanek i zastawionych stołów
pośród pielgrzymek i kościołow
tysiące zabrzmiało dzwonów
wiele błuszczało w nocy tej gwiazd
aby głośić prawdę, że zmartwychstał w Wielkanoc Syn Boży
nasz Król, nasz Pan, Alleluja, Alleluja.
Uczucie niezwykłe, uczucie wyższe
natchnieniem boskim otworzyło umysłu i serca
wlało w duszę nowe nadzieję
wiarę i miłość oraz nowe spojrzenie
grzechów nastąpiło odpuszczenie
wszelkie radowanie i tradycyjne oraz nowoczesne
dostojne świąt obchodzenie,
Ave.
źródło:http://www.google.pl/imgres?
q=baranek+wielkanocny&um
Majówka.
Wyjrzał kwiatem cudny maj
gdzie obłokiem białych fal
płynie wiatr, fioletowy barwny kwiat
melodyjny odpoczynek niesie wraz.
W miłym tańcu jest ćwiczenie
spełnia się zadanie jasne
gdy z zielonej ziemi właśnie
spojrzenie na srebrzysty majowy księżyc co nie gaśnie
nad rzeką i jeziorem promiennym otacza świat blaskiem.
Mieni się pomidor soczysty
miękki dywan zieleni i koc kolorowy
piknik ten majowy zdobi
sen romantyczny i fantastyczny
sen realny i informatyczny.
Droga i las
pole i czas
nadzieją napędzają wiatr
miły jest cień
ciepły s∓łońc a promień
niczym eclipse
jak niezmierzona galaktyka
brzmi majówkowa muzyka.
Różne te wszystkie zjawiska
logikę mają dogłębną
cieszą i bawią widoki
uczą i pracują myśli
odpoczywają bijące serca
oddychają piersi w rytmie życia
witają majowe podróże
witają wieże spokoju
rozpostarte ramiona nieduże
otwiera się wzgórze, wysokie wzgórze
celowo i miarowo
zegary tykają
ach jak pięknie i cudnie nad miastem
w ogrodzie majowym i zielonym
na wybrzeżu spokojnym
tli się iskra światłości majowej
energicznej magii wypoczynkowej.
Słowa, słowa ojczyste
słowa,słowa Europy
brzmią na strunach gitary
majówkowe i wypoczynkowe
niosąc ziemi uroki i dary
niosąc myśli i sny
gdzie kryształy i cisza
gdzie natura i rzeka
w majówkowym weekendzie się rozlega.
Polska.
Polska śliczną jest ojczyzną
niebo i ziemia życiem płynie
dni w wolności dobrej płyną
rzeką Wisłą oraz mądrą myślą.
Majem stanowione święta
sercem bije kraj szeroki
flaga biało-czerwona powiewa
dla tradycji i historii.
Patriotyczna nowa idea
honorowo i uroczyście
rozwija oraz nad krajem czuwa
w sercu Europy, w Polskiej ojczyźnie.
Mądry maja trzeci dzień
pełen mocy i synergi
to dla Polski miły sen
ziemię jak prawdziwa miłość wielbi.
Biel i czerwień z Orłem Białym
polskim słowem i językiem
to Europy są klejnoty i narodu skarbem ładnym
czystym i odważnym.
Dar wspaniały taki kraj
gdzie drogi i gwiazdy błyszczą
gdzie niesamowity w słońcu raj
miłą płynie sztuką.
Pamięć wszelka pozostaje
naród umacnia się w chwale
nastrój pełny i dostojny
ogarnia Polaków w dzień świątczny wiosenny
dzień ważny i niezwykły
gdyż polskości więcej w duszy pełny.
Widok cudny, widok rajski
Korona i Orła skrzydła rozpostarły się nad Polską
matką i ojczyzną wspaniałą,
krainą wolną, niezwykłą, różną i radosną.
Śliczna zieleń
Radosna śliczna zieleń
gdzie gołąb tak jak duch
przynosi darów siedem
przy drzewach, krzewach uśmiech delikatny jak puch
Zielonych świątek wiosenny dzień
spojrzeniem pełnych oczów jest
pelnych widoków w słońcu zielony jest cień
tradycji śpiew, barwnych kwiatów deszcz
na łąkach rozpościera skrzydlaty obraz
szkic niczym ptak niewysłowiony
nad rzeką pochyla się konar zielonej przyrody.
Otwiera myśl, najświętszy krzyż
wśród dróg zielono przystrojony
wśród animacji jak fraktal
cudowny wieniec jest rozłożony.
Gdzie radość mknie, gdzie miłość westchnienia śle
tam romatycznej chwili, synergiczny czas
otacza człowieka raz po raz
owija niczym wiatr
wiosenny szal.
Nadzieja.
W ślicznym i trudnym kraju nadzieja
jak tęczowy Polski ogród kwitnący
dobrze rokuje i marzenia wypełnia
modlitw wysłuchał Bóg wszechmogący.
Serce bijące, serce w ten czas jak piłka okrągłe
westchnienia niesie i niesamowite emocje,
myśi i głosy jak tańce skoczne
kibiców biało-czerwonych tysiące
czeka na gola gdzie brawa potem bijące
splatają się w echo i dłonie z życiem klaszczące,
usmiechy i usta się cieszące
budzą świat nowy,
świat sportowy
wszędy czy w ziemi i na boisku
gra promiennym życiem tętni
ciekawie tańczy z oczami naszemi.
Nadzieja w golach, nadzieja w bramce
to osiągnięcie w sportowej piłce
przyniesie radość Polsce w Europie
gdzie gra się w piłkę i piłkę do bramki kopie,
wierny kibiców doping
niesamowitą falę nadzieji przynosi
otwiera drogi wygranej
wielkie widowisko gwiazdami srebrzystymi i słońcem co się złoci
energi jest źródłem jest fajnej
energi potrzebnej, energi wspaniałej
w nadzieji rozumnej i wytrwałej
jak sen wznosi się jak lewiatan dzień
nad horyzontem poezji i melodi tej
Polska niech ma niejednego gola
co nadzieje buduje i zmienia na lepsze
dla serca tchnienie.
Orzeł jak ptak wzbił się ponad skały
z nadzieją szukając rzeki Wisły
gdzie sen o dobrej grze
co z nadzieją mu się przyśnił
spełnił jego otoczone biało-czerwone
w Europie skrzydlate myśli.
Współczesny czas.
Wskazówkami żyje współczesny czas
wybija godziny na tarczy raz po raz
w tajemniczy prowadzi serca i oczy leśny szlak
gdzie galaktyczny ogarnia trans.
Kamienny pomnik stoi tam
w słońcu i cieniu stały tak
jak letni wiatr,
źródłem wszelkiej wolności
przemijaniem w radości
taniec wiedzy i wytrwałości
klepsydra geometrycznie okręgiem
przesypuje ziarna ze słońca łukiem i zachodem
żródła nieba i strefy myśli z czasem
wyrazem i obrazem
zegarem i wirem.
Dlaczego tak mknie ?
Co uzyskać czas chce?
Jaki sen i jaki cel?
Od perspektywy do perspektywy niezatrzymany mknie
elemantarnie tyka całej pory chwile
wskazuje minutę i godzinę
teraz i w takt
cichym i sennym tik-tak.
Przestrzeń.
Wolność ciekawa jest
oczyma patrzy w horyzont daleko gdzieś
światła blask, pamięcią mknie
w krainę szczęśliwych łez.
Sercem bijącym
fala ogarnia westchnieniem nocnym
patrzy na świat okiem dobrym
sklanym dniem spokojnym
pamięta o myślach
bohaterów Warszawy, tych sierpniowych
co oddali życie żeby być dobrze wolnym.
Odejście.
We wspomnieniu łąk zielonych
gdzie szumiały leśne drzewa
odszedł godnie przyjaciel światów dobrych
choć jego dusza jeszcze śpiewa.
Doceniał zawsze każdego człowieka
podawał rękę , organizował i nie czekał
pamiętny uśmiech i jasny garnitur pana Burmistrza
dal życie miastu Wałcz, planami świat ten wzbogacał.
Dostojne i uroczyście
tak wiele zrobił dla miasta
przekazał myśli motywacyjne
dobrego uczynił mieszkańca.
Wspaniałe inicjatywy
płynęły rzeką sukcesów
kultury tańczyły i żyły
wśród mądrości i gabinetów.
Święć Panie nad jego duszą
i daj mu spokojny spoczynek
niech w niebie będzie perłą
niech w histori osobą pamiętną.
We łzach czarnego koloru
mieni się urząd czasem
w ciszy i niezwykłym spokoju
spotyka się miasto, dom z niebem i z lasem.
Tam chadzał czasami
pochylony nad myślą,
inspirowany i pochłonięty sprawam ipracą,
niesamowite dał mądrości i serce
infrastrukturze i społeczności miejskiej.
Wielka chwałą i cześć
temu co odszedł już godnie
niech idea jego nie zagnie,
niech pokolenie nie zapomni,
o czynach wręcz bohaterskich
o sprawach małych i wielkich.
Nad polem i domem jest zachodzące słońce
co rodzi wrażenia radosne,
co wieczór dostojnie zachodzi
wypełnia miasto promiennie
niczym uśmiech niepowtarzalnego Burmistrza
nadzieją i rozsądkiem diamentowym
z pasją na miasto spojrzeniem rozbłyska.
Wszelkie płyną kondolencje
wielkiej osobie,
wspaniałej i dobrej,
dokąd idziesz przyjacielu?
Sam tylko Bóg wie
w swej drodze istnienia
w transformacji przejścia,
z myślą jasną jak garnitur,który nosiłeś zazwyczaj?
Idę do nowego świata, idę podać rękę do życia
idę zamienić się w niebiańskiego mieszkańca,
tam wiele trzeba jeszcze wypełnić, wiele zrobić
tam czeka na mnie Dziadek, tam marzenia.
Kroczę do księgi pamieci, kroczę do histori
przypominał na ziemi i stanowił o mnie bedzie nagrobek, mały pomink
w myślach każdego co mnie znał
inicjatywą i tolerancją
idee upiększał będe znaczną i może czasem podam tę rekę
co zawsze pomocna była, może zrobie zdjęcię
odpocznę na niebiańskich niwach,
spłynę promiennym zachodem słońca nad Wałczem i na Morzycach
w waszych westchnieniach i wrażeniach.
Dobranoc i żegnaj już przyjacielu
w wielkim smutku i spokoju
szkoda, że odeszłeś,
szkoda, że idziesz,
bo tyle jeszcze zostało do spełnienia
dla przebiegu życia.
Będę pamiętał o tobie,
bo znałeś ziemię, bo znałeś miasto. bo znałem ciebie.
Niechaj ci dobrze będzie tam w niebie.
Magiczny dzień.
Kolorowej fantazji błysk
rozświetlił jasnym blaskiem
niezwykłe chwile, dzwon wybił mądrości rytm
nad drogą i miastem.
Uniosły się myśli podsumowania
obronił się i powstał nowy magister inżynier informatyki
rzeki prześlicznej i gry dążenia
to ja jestem nim prawdziwym, czuję i żyje pośród tajemnicy
zegar Boga czasem na tarczy i sercem bije
w dobrej myśli fraktalem prowadzi i rozświetla drogi
w wachlarzu sennej nadzieji
w strumieniu bieżącej energii.
Śliczne i niezwykłe
godne i szanowne
być magistrem wiedzy pełnym
informatycznym i niezmiernym,
wszelkie dzięki.
Niezwykle magiczny czas
wysoko magiczne szczęśliwe chwile
informatyczny trans
rozumniej się teraz żyje.
Dobrej fantazji trakt.
Lunaparkiem tęczowym
nad jeziorem niebieskim i słodkim
racjonalną myślą pragmatyczną
mknie rzeka impresji siecią informatyczną.
Modelami analizowany
konstruktywny gwiezdny aksamit galaktyczny
spotyka się z realnym logicznym ziemi spojrzeniem
z zapalonym zniczem pamięci i historii
gdzie barwne słońce chyli się ku zachodowi
jak serce niezmiernie bijące
wyzwalające uczucia i emocje.
Fantastyczny generator
w swobodnej przyrodzie
wyrażony dobrym życiem i właściwą pracą
owiany rozumem i fantastyczną wyobraźnią
taktuje zegarem niezwykłości
w swojej czasem niefrasobliwości.
Rodzi się mądrość i chęć do życia
płomienna motywacja rozbudza Boskie światła odkrycia
na chwałę Pana, na wszelką logikę
perspektywicznie zbiega się ułożone istnienie
jak piórko mknie i niczym skała
przy oceanie przestrzeni
na drogach ziemi.
Ku czemu i w jakim celu?
pytasz się zawsze przyjacielu,
odpowiedź jest do odkrycia
odpowiedź jest bieżącym i świętym źródłem
dążenia i pojęcia krystalicznej struktury
wszelkiej sztuki i informatyki
wszelkiej poezji i wolności
w dobrej wierze i spokojności
w wielu płaszczyznach swojej wielkrotności.
Barwą i kolorem
mieni się dzień panoramicznym widokiem
płynie i żyje brzmiąca przyrody i techniki muzyka
w przebiegu trwania i nauce jak gra.
Niepodległość.
Jest jak wiatr w wolnej przestrzeni
bije sercem
ogarnia duchem
ojczyznę dostojną
z nowym obliczem patriotyzmu
w poczuciu historii i nowoczesności
pieśnią i modlitwą
odwagą i właściwą obroną
bohaterską walką oraz pracą
układa drogę do wolności
otwiera bramy świadomości.
Miłością wzrusza oczy
gdzie łza płynie
nad cudowną w Europie ziemią ojczystej i cudownej Polski,
gdzie być jest warto
gdzie rozumieć trzeba dobro i światło
duchem narodu niepodległym
w tradycji utrzymanym
sztandarem honorowym i czigodnym biało-czerwonym
to informacja i znak dostojny
to na wietrze powiewają odczute barwy Polski.
Widać niebo wyzwolone, widać wyzwoloną ziemię
łączą się myśli w patriotyczne idee
płyną rozwojowe tolerancyjne w równości nadzieje,
niezapomniane polskie istnienie
nad rzeką Wisłą
slońce rozbłysło
wzniósł orzeł skrzydła
pokrzepił ducha
pamięć nie znikła.
Droga i pomnik
niezmiernie jest
wśród braci i obywateli
co świętują 11 listopada
w dzisiejszej niedzieli,
to symbol i droga niepodległości
niczym brama rozsądnej wolności i przestrzeni,
to tradycja zjednoczonej ludzkości
jak nowa i mądra twarz patriotyzmu i suwerenności.
Niesamowity sen.
Niesamowite są plaże nad morzem
gdzie nurek na ekranie monochromatycznym
mierzy się z rekinem sztucznym
a w kinie jeszcze leci Powrót Jedi
smakują frytki i napoje orężady pomarańczowej
w rozkręconej karuzeli rytm serc radosnych
mknie ku przygodom i opowieściom koloni.
Niezwykle romantyczna noc i dyskoteka
podsumowana video Start Trek na tańcerzy czeka,
wydmy piaskowe i lasy nadmorskie
bumerangiem rzuconym wspomnienie
powraca w nowe szaty ubrane
morską falą i zamiem z piasku
magiczną grą kosmiczną Zoogon
droga prowadzi
w przestrzenie fantazji Mielna, Unieścia i tam gdzie Łazy
prawie jak w kaliforni
wszelkie myśli radosne uwolni.
Tańcząca wśród gwiazd
gdzie błyszczy dzidziniec i plac
gdzie w karty można grać
i słońca blask
bijący w panoramicznym widoku
płynący muzyką new romantic, techno i popu
latarnią jest odpoczynku
życiem letnim w kolorze turkusu.
Spacerem w zastanowieniu
przemijającym rajdem Pole Position
zmierzam morskim nadbrzeżem
rozkładając ręce
nad wiatru westchnieniem.
Mikołajowy smak.
Słodyczy zbiór kolorowych, słodkich
gdzie mróz zimowy
niebiańskim smakiem mikołajowym
okrywa krajobraz ładny
dostarczył cukru w prezencie
spełnionym marzeniem
słodki prezent dla siebie.
Odpuścił grzechy Mikołaj Święty
w słodkości myśli dobrych i marzeń pięknych
świat miły, świat lepszy i nowy
wraz z wiatrem i saniami z Mikołajem
przyjemnym okrył usta smakiem
radosna pyszna czekolada
w tańcu z snikersem się przeplata
na śniegu serca i dobre dusze
stają się światu w prezencie
śliczne lecz nieduże.
Wszelkie wrażenie
wolne pocieszenie
bogate i mądre gesty oraz słowa
mkną smakiem czekolady
od prawdziwego Mikołaja
mkną poezją niezmierną infostrady
wierszem dla was i czytelników
w grudniowe chwile smutków
radosną tęczą wykwintnych smaków.
Śliczna sylwestrowa noc.
Gwieździsty szlak rozbłysnął
nocną okrywa aureolą
pełną muzyki, zabawy i westchnień,a w roku jedyną
noc niezwykłą, noc sylwestrową.
Taniec i opowieści
wesołość wnet otwierają
cudowne i płynące falami pieśni
bramy nowego roku witają.
Kolorowe kanonady i sztuczne ognie
w wiwacie najlepszej północy
niebo w taką noc rozświetlają ładnie
w grzmotach budzą spełnione marzenia nocy.
Nowy rok pochyla się nad starym
spotyka radość się z uśmiechem
zegar wskazówką nad wzgórzem od fajerweków jasnym
w nowej dacie jest świętem i szczęściem.
Magicznych życzeń skłębiona moc
w chaosie tańcem wnet się układa
powstaje panorama i wrażeń błyska grom
cudowna jest tedy sylwestrowa tradycja i zabawa.
Chwila doniosła i uroczysta
wspaniale nową datę wita
legendy o spędzonych sylwestrach ballada cicha
we wspomnieniach i łzach szczęścia opowiada.
Cieszą się myśli, smakuje tort
taniec artystą ślicznej tej nocy
i tylko droga gdzie celem serca port
wije się w spokojności.
Horyzont niczym bal
gdzie tańczą skały
zegar odlicza chwilę w takt
wskazówki się w tańcu nie zatrzymały.
Jest nowy czas
jest inny blask
dlatego, że widoki piękne
otwierają pozytywne sylwestrowe emocje,
uczucia ogarniają noworoczne.
źródło: rysunek własny wykonany w Paint.
Odwiedziny.
Odwiedził mnie Bóg
wspaniale owiał cudowny wiatr
obudził serca i roztopił lód
odżył niezwykły i mały świat.
Kolędy wspierający czas
świec jasny blask
otaczał chwilę dostojną jak niebiański ptak
gdzie szlachetnych modlitw płynie dobry czas.
Ze skały spłynęła brylantowa łza
za oknem piękny i święty duch
cieszył się dostojnie tak
niczym niepojęty i tajemniczy blask.
Dobrem wypełniony i słowem pokrzepiony
zostałem w atmosferze sam
gdzie myśl wypełniła jasnością dom rodzinny
poświęcony i żyjący cichy tak
jakby pustego pokoju niemy znak.
W dobrej nadzieji
mądrości i fantazji
informatycznym krokiem
minąłem labirynt analitycznym
wzrokiem, nowym romantyzmem i światem
oraz pracowitą myślą wypełniony
chwała Bogu i Światu nad widokiem polarnej gwiazdy zasnąłem.
Niezwykła przypowieść.
Szach w nocnych korytarzach
kolorem z cieniem się przechadza
tajemniczy głos o gwiazdach krótko opowiada
z romantycznym szumem nocy
kreśli synchrotroniczny zegar porę północy.
Bije tabernakulum mocą niezmierną
chyli się skała pieśnią bezimmieną
ku bitowym ekranom
ku niezmierzonym grą
kontiunum informatyki
sygnały pusują w labiryncie myśli.
Tunel z Orionem tańczy na nocnym nieboskłonie
w ostrej i wyraźnej przestrzeni
srebrzysty blak księzyca się mieni
gdzie filetową flotą kwiaty się układają
w leśne dywany jagodowe
w matematyczne liczby i figury
geometryczne,
animowane i realne chwile niezapomniane
pory przyszłościowe i fantasyczne.
Nad linią zrozmienia
unosi się serce w westchnieniach
krajobraz nocny spotyka
w impresji wzgórza
inna brzmi melodia
niezwykła jest nocna informatyka.
W tańcu tym niezmierzonym
kręcą się elektrony
płyną obrazy i głosy
szukają właściwej stacji
monitory z jednym okiem w sieciowej trakcji.
Nad ranem znów dzień nadchodzi,
dzwon bije i słońce wschodzi
powoli pryska czar nocy
tylko pokryte bluszczem skały
o opowieści będą pamiętały.
Gromiczna światłość.
Wruszony obraz święty
Matki Gromnicznej
otworzył drogę do nieba
duszy niejednej.
Gdzie Domink święty
czuwa nad różańcem
modli się zwrócony
ku Przenajświętszej Matce.
Pieśni chórlane
słowa chwalbne
tlą się niczym zapalone
roztropnie gromice
w nadzieji dobrej postacie liczne
unoszą światło wypełnienia
ku niebieskim rajom zbawienia.
Dobre myśli
wspaniałe postacie
kształtują nadzieję
umacniają wiarę
w świętej gościnie,
duch narodu z sercem i różańcem mknie.
Otoczony.
Pośród przedwiosenych dróg
mknie myśl ku gwiazdom
gdzie poukładał dobry Bóg
krzyż południa templariuszom.
Tli się serdeczny horyzont
mknie rzeka między pustynią snów
realny świat i logiczny nieboskłon
otacza księżycowy nów.
Budzi się natura
tli się życie
ogarnia spokój i mądrość
w przestrzennej informatyce.
Widok ze wzgórza otoczony
serce unosi się w pieśni
pierwiosnkiem wiosennej impresji urzeczony
synchrotron rozpędził elektrony.
Wspanialy i trudny pokuty czas
krzyżowej łzy i droki znaczy trakt
skromnej i łaskawej Panny Maryji Świętej blask
otworzył wszelkie przedwiosenne dobroci,
pozwolił zrozumieć czas Bożej miłości.
Tańczą strukury i systemy
rozpraszają się drzewa figowe
kwitnąć zaczynają sady owocowe i ogrody kwiatowe,
wszelki posjawia się uśmiech i rosądne zamiany
pozostaje historii bieg tradycyjny i znany
w tym przedwiośniu całym
wspanialej działają komputery i zegary
cieszą się z energi słonecznej twarze
na życiowej grze i ziemskiej drodze.
Wiosenne wagary.
W czas zabawy szkolnej w zielony dzień wiosny
nastrój poprawił się radosny,
przebrane postacie tańczą w obudzonym słońcu
na wycieczce niezwykłej gdzie gwiazda jest na samym końcu horyzontu.
Wita już kino i wędrówka, wita przygoda i życie
chwila przerwy i niezależności tchnienie
wspaniale robi dla ułożenia wiedzy
w ciekawych geograficznie obszarach przyrody
w różnych miastach i domach, w pracy czy tam gdzie leśnego jeziora impresjonistyczne wody.
Błyszczy komputer swym monitorem z ciekawym programem
z grą nad wiosennym wzgórzem
niebiańskim okiem z nieba w kościele Bóg spogląda i czasem ukrywa
w modlitwie nad motywacją sił potem do nauki przybywa.
Odżywa Salon gier wtedy przemiły
gdzie fantastyczne gry gościnę uczyniły,
żegna marzanna zimę białą
nadchodzi wiosna wraz z nią zbliża się Wielkanoc, powolną płynie strumień falą
nad brzegiem jeziora wśród leśnych drzew
przy plaży wagary kończą się
tylko szumiący wiatr
tylko ognisk blask
pozwala z książką w plenerze odetchąć
ułozyć sprawy
w wiosenne po innym świecie wagary.
Niezmierne pólkole.
Nad horyzontem słonecznym
nad otwartym polem zielonym
widnieje niezmierne półkole
marzeń pełne
przy kolejowym torze
co do celu jak sen prowadzi
wspomnieniami i dalszą myślą futurystyczną
napawa się idea inspiracją informatyczną.
Blask niebieskiego jeziora tańczy z złocistym piaskiem plażyczki
z krzewami zielonym układają się uśmieszki
głowy zadowolonej
głowy zastanowionej
na kapitułą, a kwietniowej ziemi
łąka morzem kwiatów się mieni.
Wszystek ku czemuś zmierza
mnkie ku słuszemu celowi
ten wszystek jednak nie dowierza
iż splótł się w synergi i naturalnemu systemowi.
W tym chłodzie wiatru
w kąpieli słonecznej
osobno i razem
panorama widoku przemknie z szumem
z śpiewem skowronka i na zegarku z wybijanym czasem.
Gościniec wita, daje odpocząć
altanka cienia użycza
ławka daje odpocząć zbolałym przyjemnie nogom,
wzgórze pomyść pozwal i rozejrzeć się dookoła,
usta mogą śpiewać, milczeć i wołać.
Serce bije radośniej choć myśli poważne oraz stabilne,
wiją się rzeką rozmów przez doliny niezliczone,
w komplecie wrażenia zebrane
pozostają w półkolu schwytane i niezapomnniane.
Cudowna ojczyzno.
Dziękuję tobie cudowna ojczyzno
co Polską się godnie nazywasz
za całe życie i chwile śliczne dobra słowiańska Ziemio-Matko
podnosisz serca szlachetne i biało-czerwone barwy flagą nad horyzontem wznosisz.
Za to ,że w Europie bicem serca
Polska ojczyzna niepowtarzalna
ogarnia przestrzenią oraz domem, prowadzi przez czas jak droga
daje wielkie uszanowanie,
daje pokłon majowy Rzeczpospolitej wspaniale.
Śliczne te lasy, cudne jeziora
wspaniali ludzie i nocna pora
jest to kraina niezmierzona, mądra i wolna,
dumnie pierś uniesiona i chwila w histori poświęcona
patriotycznie w nowej rzeczywistości
powiewa na wietrze honorowa flaga biało-czerwona, flaga Polska
co wiele trwała i trwać będzie
w radości i dobrobycie
w języku, mądrości i piśmie
gdzie wspomnień i dążeń blask
rozświetla każdego Polaka twarz.
Niech żyje Ojczyzna zawsze i wszędzie
w każdej pracy i w każdej inspiracji
w drodze, widoku, wzgórzu i geście
w wielkiej nowoczesności i tradycji
splatają się nad Wisłą dłonie oraz myśli,
glos łzami wzruszony śpiewa:
Dziękuję ci cudowna Polsko za wszystko !
Dziękuję za kawałek ziemi,chleba !
Dziękuję za niebo, życie i marość !
Błogosławiona i pozdrowiona bądź czysta i odważna Polsko.
Słoneczna perspektywa.
W wykąpanej słonecznej perspektywie
widok za widokiem przebiega wspaniale
życiodajne daje wrażenia, generuje natchnienia
drzewem zielonym na wietrze powiewa
owoc fantazji w przyrodzie zielonej,
w myśli dobrej.
Pierś z sercem w swym tańcu
zmierza ku perspektywie gdzie na końcu
cel czeka i spacer równolegle
zbiega się z sensem przyjemnie.
Fale i chłodne fontanny
w cieniu pulsują jak nocne gwiazdy
raz światło, raz ciemność, raz zieloność podczas spacerowej jazdy
otwiera bramy informatyki
otwiera bramy fantazji;
w grze i w realnym świecie
prespektywa chwil spaceru jak na skrzydłach w dobro niesie.
Smutek.
W rozległym pionie nieba
gorzki smutek się powoli otwiera
schylona w pokorze głowa
wędruje w gorzkiej otchłani serce
płyną myśli nudnym promem
patrzą oczy nad molem
ciężej ze smutkiem iśc tam gdzie więcej
uśmiechów i barwnych kwiatów.
Mądry jest smutek w swym skupieniu
w rozmyśle i odpuszczeniu
tabernakulum skromności
obraz pokory na twarzy nosi
ciszę i spokój osiąga
jednak smutny jest śpiew wiatru
nad ogrodem z fontanną w świetle gwiazd blasku.
Gdy przemija ślad zostawia
przechodzi jak droga
czasem jeszcze się pojawia
odczuwa, wspomina, zapomina
tanczy ręką nadgarstka
gdy na pożegnanie na smutnym, traumatycznym peronie macha
pociągowi niefrasobliwej radości.
Samotna pielgrzymka.
Gdzie niezwykły przejaw Boga
poprzez słońca wije się droga
do źródła wiary prowadząca
nadzieją i sercem bijąca.
Dusza samotnego pielgrzyma
niewidoczna płynie niczym dobry duch
ku przepięknemu odczuciu
ku wrażeniu
gdzie grzechy na zawsze odpuszcza Pan
gdzie emanuje świętość cudowna.
Ogrania moc chrześcijańska
każdego pielgrzyma
w różańcu pokoju i wiary
ręce w modlitwie składa
wszystek odczucia
w pomiłowaniu i poszanowaniu świętości
duszę pielgrzyma trzyma.
Tańczą liście polskiej jesieni
od Skrzatusza wieje wiatr wspaniałości
wieje wiatr skromności
nieopisane dobra
synergiczne przeżycia
zachowana wiara
zachowana tradycja.
Spotkanie wielu ludzi
przesłanie kapłanów
serca, dobro i umysły do nowego życia budzi
wielkie podziękowanie Matce Przenajświętszej
w pokorze dusze pielgrzymów niosą
dary składają
dobrem się cieszą
już bardziej nie zapominają
serce wkładają
lepiej wierzą.
Wielka gościna
wszelka kraina
moc wszechmogąca
każdemu gościowi odpuszcza
każdemu wielce sprzyja,
prawdziwośc swą objawia
tajemniczość sprawia.
Chwała i wszelkie pokłony
znakiem są wielkiej wobec Boga pokory
gdzie na ziemi człowiek żyje
gdzie moditwy i pieśni,
a wszystek kto chce czuje,
a wszystek kto chce jest tam
wysoką wiarą miejsce to słynie.
Dary przyrody Bożej
i niezwykłości
spokojnie prowadzą duszę pielgrzyma w skupieniu, radości i samotności.
Źródło:https://www.google.com/search?client=aff-maxthon-newtab&channel=t5&q=duch+chrze%C5%9Bcija%C5%84ski&um=1&ie=UTF-8&hl=pl&tbm=isch&source=og&sa=N&tab=wi&ei=Xr02UpKDN8rw4QTw7IHQBA&biw=1234&bih=809&sei=ar02UpCxH-Wi4gT3p4GYCQ#channel=t5&hl=pl&q=chrze%C5%9Bcija%C5%84ski&tbm=isch&um=1&facrc=_&imgdii=_&imgrc=8Wi5g3S_7T3QaM%3A%3BCw56iJlSRvevIM%3Bhttp%253A%252F%252Fwww.onlinephotographers.org%252Fpics%252F1463_b.jpg%3Bhttp%253A%252F%252Fwww.onlinephotographers.org%252Fpl%252Ffoto%252F1463%252F%3B280%3B373
Niezwykłość.
Ogarnia widok atmosfera niezywkłości
w poczuciu przemijającego z kalendarzem wrażenia
obrazem barw różnorodności
mieni się pozytywne wahadło życia,
gdzie zegar świątecznego zrozumienia
dzbanem nad morzem wypływa
kwiatami oczy otwiera
iskrę wyobraźni horyzontu wypełnienia
dla surferów i żeglarzy pustki niedzisiejsze odkrywa spojrzenia
sztuką swą ciekawie ugości wpatrzonego w ekran człowieka.
Niezwykły i świąteczny czas karnawałowy
przynosi ognik zabawy wesoły
zimny sopel z choinki dostojny
równoważy taniec wolny
gdzie rozłożone ręce
czekają na wiatr Boga
czekają na promyk słońca
w wielkiej wędrówce
w podzięce.
Bije serce w przyrodzie
dzwoni mądrość słowami
układa się niezwykły mechanizm
gdzie generatory inspiracji
galktycznymi bramami
logicznie mrugają pulsarami
w niesamowitych labiryntach myśli
jawi się pryszłość niczym owoc wiśni
smakuje bez zagrożenia
od urodzenia.
Inne i orginalne
wachlarze niezmierne
uśmiechem lustrzanej twarzy
niezwykłym półcieniem oblanej
zapatrzonej w informatykę
zanurzonej w nową romantyczną atmosferę techniczną
wciąż żyją, wciąż myślą
śpiewają w istnienu tam gdzie ciszą
informatyczne ekrany błyszczą
za dar Boga dziękują
za pasję i nawiedzenie informatyką
za nawiedzania inne i niezwykłe
ofiarnie ukłony pochylają
rozległe strefy ogarniają
bowiem w tej całej niezwykłości
jest kropla radości.
źródło:grafika z sieci Internet i złożony malunek w Paint.
źródło: nawiązanie do https://pl.wikipedia.org/wiki/Guru
Podniebny tunel.
Istnieje w świecie zdarzeń
nie ma on marzeń, ani snów
niech wyobraźnia mu ukaże
drogę przez labirynt gdzie wszelki duch.
Swym gwiezdnym szlakiem wyznacza
wysoką górę wzruszenia
nad migającym w dali elektronicznie krajobrazem
łuk i utwór maszyny przez tunel przemknął pociągiem
gdzie chyli się pustki olszynka
gdzie faluje zielona roślina
gościncem mknie myśl
widok za widokiem lśni
wsród błękitnych chmur
helikopter Zoggona i rycerz Vastara
kładzie dywany przepięknych i kolorowych róż.
W tabernakulum serce mocą bije
napawa natchnieniem
otacza sygnałem
ogarnia energią tunel
tunel wtedy rozświetla sygnałem
płomienne zorze
różnych duchowych stworzeń.
źródło: rysunek własny złożony w Paint.
źródło: nawiązanie do https://pl.wikipedia.org/wiki/Informatyka i do https://pl.wikipedia.org/wiki/Informatyk
Wielka pieśń o połączeniu.
Gdy czas chmur okrył pejzaż
na zielonym gościncu,
gdzie białej wieży jest kres
duch zacny, wspaniały
ogarnał krainę i myśli fantasyczne, dobre i moje,
zodiakalnaymi gwiazdami dwie strony
zbliżały się na szycie góry V,
płakały me oczy,
Odczuło me ciało historię dziejów swych
jak mewy na niebie przy jaśniejszym świetle
ukoiło się serce,
tym głosem miłości gdzie Pani Jasności
ucieka gościncem dalekim
pocałunek uczuciowej, magicznej rzeki
ułożył dwie strony w całość
jak słońce swą pełnią ogarna i wzmacnia
jest życiową pewnością cudowną.
Jest dobrze już właśnie i wielka to pieśń
gdy wszystko co w sobie spotyka
w wspaniały i niezwykly dzień się spokojnie układa,
wielkie zwycięstwo,umiłowanie i dzieje zapowiada.
Owocny wiersz czerwcowy.
Tka sieć pajęczą wolny pająk
nad przestrzennie wolną i pełną słońca poświatą gdzie snów krąg
otwiera i wyzwala uniesione,
w podniesionej ręce - idee
rozpływają się dziś dowlonie
w tchnieniu serca
z kroplą wolności czerwca
mknie dreszczem wymarzona
wystrzelona w niebo ręka
w dobrym poczuciu spojrzenie czeka
na owoc,
którym jest wspaniała wolność
wolność wyluzowana i zapracowana,
wolność ustalona i wywalczona,
wolność przepiękna i niezależna,
w mej inspiracji ujęta
w 2014 roku dnia 4 czerwca.
Powiew.
Wiatr subtelny wybór dał westchnieniu
w miłości do Ojczyzny nieopisanemu,
gdzie brama otwiera się tajemnic pełna
w powiewie nadchodzącej i dostojnej jesieni odczucie wypełnia,
tam widnieje w oddali księżyca pełnia
co możliwe drogi wędrującemu powietrzu rozświetla.
Czasem gwiazda z latawcem tańcują jesienią
w tangu powiewnym między złotymi listkami
owoce wspaniale się w słońcu mienią
grzyby kłaniają się w lesie kapeluszami.
Widok spokojny kolorem jesieni
tuli się w informatyce
gry ciekawe i programy z dziejów czasoprzestrzeni
na ekranie monitora widzę.
Powiew świeży i wolny
sercem w pierśi miarowy
powiew czystej trzeźwości
zdrowy w chwili cudnej jesieni.
Fale oceaniczne
niezmierzonych dni jesiennych
płyną razem z odkryciem swobodnie
w tunel dzieł pozytywnych.
źródło: zdjęcie własne (jpg).
Obieg.
Niezwykły czas,
serdecznym odmierza zegarem
assemblerowy kodów las
miarowo raz za razem.
Przemija widok z kolorowym pejzażem
ku świetlnym drogom
tam gdzie jezioro marzeń
wskazuje kierunek słowom.
Na placu kryształów
układa się słońce
zodiakalnymi konstelacjami
ku ziemi mkną dobre moce.
Są magowie wieczności z krainy kiedykolwiek
elfy balladę śpiewają
o drodze, którą przemierzył człowiek
drzewa się cieszą, chmury układają;
W nieskończoną różę informatyki i tulipan fantazji
w moc abstynencji oraz w duszę wyobraźni,
płynie statek rzeką powolną
mknie pociąg z duszą swobodną.
Pejzaż.
Delikatne barwy panoramy
otworzyły nocy bramy
wiatr gościńcem mknie swobodnie
tudzież gwiazda świeci na niebie.
Kosz pełnych Wrażeń miłych w szczęśliwym spojrzeniu
napełniony radością impresji w oka mgnieniu
niczym sen pozytywny i czysty
brzmi jak dzwon dobry
rozgrzewa jak promień ognisty.
Jednym tańcem ogarnia wiadukty
mija mosty i oceany
w swej skromności oczy cieszy
porusza niebieskie dobre dzwony.
Widok przyjemny układa
wyobraźni arkana
zodiakalnym zegarem odmierza
spojrzenie.
Dzwony świętego serca.
Niezmierzone serce Jezusa
napełnione umiłowaniem wszelkiego dobra,
wiarą i boskością napełnia
duszę, która wyciąga ręce do światła.
Promień nadzieji i błysku
przy ołatrzu i krzyżu
przebił chłodne błękitne kolory
z radością obudził dźwięczne dzwony.
Dla zbawienia modlitwy się wznoszą
o dobro i szczęście Boga proszą,
za śliczny świat Bogu dziękują
w pokorze, uczuciu i honorze do Nieba wrażliwie mkną.
Niezwykłe w uszanowaniu i uświęcone
modlitwy różne i dobre
brzmią dzwonem serca Jezusa
echo niesie je daleko do Wszechmogącego przez Świętego Ducha.
Spojrzenie.
Falistym dywanem widocznych barw
mieni się przedwiosenny las pełen zielonych traw
gdzie powoli i subtelnie liśćmi swymi tka
melodyjny szum wietrznego westchnienia.
Utkwione oczy w widoku
podziwiają kolory w spojrzeniu
nabierają barwy dla wiosny
aby pejzaż móc widzieć radosny.
Niezmierzone lustra panoram
otwierają wiosenny i dynamiczny kram
tam z cudownego promienia słońca
cieszą się serca.
Delikatne punkty płynnie tworzą kompozycję
obraz się układa i prezentuje widokową grafikę
sztuka pięknie żyje przyszłościowym romantyzmem
pląsa w tańcu na pasażu z ujrzanym kształtem.
źródło grafiki: abstrakcyjny obrazek własny narysowany w programie Paint.
Błysk fioletowej zatoki.
Z wiosennym kwiatem przechodzą promienie
aby przejrzeć się w wodnym lustrze
gdzie strumienie i rzeki nikną w fioletowej zatoce
tam niebo widnieje przy drodze.
Bryzą miłą wody zatoki smaga
błyszczący i słoneczny dar kolorowego światła
subtelnością naturalnych dźwięków ogarnia
ten barwny widok - smukła jasna latarnia.
Brzmi koncert błyszczących płatków
trwa taniec granatowych kształtów
w fioletowej zatoce wiosennej
wyobrażeń niezmiernych pełnej.
Sercem ze wzgórza widziany
mknie błysk i znika w oddali
za zielonym drzewem kamienna fontanna
strumieniami wody ku górze w fioletowym
ze słońcem przeplatanym
błysku zatoki tryska.
Drzewna brama.
Brama na skraju lasu
pomarańczowym pejzażem otwiera
wieczorne oczy innego czasu,
kwietniowa natury brzmi melodia.
Zielona ziemia usłana kwiatami
gdzie krzew rozkwita akacjowy
traktem ustawia wiosenne widoki
z drzewnym motywem dębowym.
Słońce z księżycem się zamienia
gdy nadchodzi zmierzch szary
z wiatrem już dalej tańczą drzewa
w radości tętni leśny widok skrajny.
Wzgórze niewielkie gdzie w perspektywie
tli się plejada kwiatów i gwiazd
popołudniową chwilą żyje,
otwiera dobrej myśli czas.
Drzewna brama otwiera i zamyka
możliwe kwietnowe wrażenia,
kolorem zielonego lasu widok wypełnia
konary siegają nieba.
Juwenaliowy taniec.
Gwiazdami usłane niebo
niczm parasol galaktyczny
ogarnia konstelacjami czas wieczoru radosnego
gdzie taniec juwenaliowy tańczy się śliczny.
Pieśń brzmi z wrażeniem
niepowtarzalnie subtelnym
razem z bijącym rytmiczne sercem
cieszy melodyjnym dźwiękiem niezmiernym.
Wiatr niesie w niebo ku słońcu nadzieję
w mądrości i sztuce muzycznej
bal wyzwala pozytywne emocje
w zabawie ciekawie cudownej.
Troski zmniejszone, myśli jasne
artysta wzbudza motywacje
oleum wiedzy wypromowane
otwiera wiedzy wyrażenie.
Stożek nadzieji.
Płomienny blask szans
rozświetlił wieżę gdzie zegar i czas
z tarczowym rytmem mknie i tańczy ze słońcem raz po raz
żeby radować serca z myślami wraz.
Harmonijny parasol gwiazd
rozpostarł świetlną kopułę nad nieba sklepieniem
zabłysnął krystaliczny, źródlany toast
wiatr owiał wzgórze powietrznym spojrzeniem.
Megakonstrukcja poztywnych dążeń
zmierza w stronę spełnionych marzeń
minotaur zamknięty w labiryncie
mierzy podniebną i granatową chmur spiralę.
Niczym bluszcz pnie się do góry
wrażenie pełne nadzieji
zanim zgaśnie słoneczny kolor dnia za widnokręgiem krzew płomienny
porę nocy spokojej obudzi,
dobry stożek się obróci, sen się zmieni.
Iskra istnienia.
Świetlistą iskrą tętni byt
miarowo bije wraz z rytmem serca
radosny i dobry życia styl
niezwykłym skarbem jest jasnym jak gwiazda.
Snów pełnych wrażeń przynosi noc
w dalekim widoku pełnym morza
życiowy statek płynie niczym dom
rodzinnym szlakiem w duchowe przestworza.
Miły czas w spokoju szczęśliwym
otwiera różne perspektywy
kwitną kwiaty uczuciowe
czuwa nad istnieniem człowiek rozsądnie.
Głębia myśli w spacerze życia
wyjaśnia cel i przeznaczenie
niezmiernie duszę wzrusza
podniebne istnienia iskrzące tchnienie
tam gdzie w dziecinnej radości cieszy się słońce.
Dobra boskości.
Wspaniała boskości bądź uszanowana
w niezmiernej wspaniałości swej wszechmogąca
jak jasność oraz miłość nieustanna
bijącym sercem duszy twój majestat się objawia.
Nadzieji Najwyższego Boga
trwająca przez wieki mądrości światłego słowa
w umiłowaniu wiary dziękczynna modlitwa
płynie szczerze do nieba.
Dusze wypełnione krzewem zbawienia
wiernym pokłonem pokory dziękują za dobra
śpiewem chwalą i modlitwą wyznają Boga
bowiem do raju prowadzi czysta droga.
Radosna Hosanna Bożego Ciała
Święta Pańskiego wszędy rozbrzmiewa
nad światem blask roztacza
przenajświętsza hostia.
Dziwny i nieznany wynik.
Zielona torebka i czerwona torebka
gdzie kremowej róży spojrzenie
licznikową liczbą wybija
wspaniałe decyzje.
Pośród gier niezmiernych
kolorowo różnych
układane punkty za punktami,
grane i programowane,
przegrane za wygranymi
mkną monitorami.
Szereg zmiennych dziwnych liczb
wraz z muzką ślicznie brzmi
otrzymany dziwny wynik
do fantazji się przyczynił..
Tylko czas powoli mknie
trochę gracz raduje się
inspiracją nowych tez
morzem programów i gier.
Dziwny i nieznany wynik zmienia się w liczniku
niczym koło fortuny obraca się pomału,
w ciekawym pejzażu, w oczekiwaniu,
w centrum barwnego z drzewem na szarej ścianie obrazu.
Kopuła mix.
Kolorowy obraz przynosi wrażenia
nad płaszczyzną wakacyjnego lata
rozpostarta niebieska kopuła
w księżycowym tańcu chmurami obraca.
Mały czas na zegarku
już rozświetla godzinę
pełnią księżyca, rytmem jarmarku
w radości mix tańczę.
W panoramie na placu
wirują tańcerze
dźwięczy pieśń z ust pomału
przemykają postacie
Niezapomniane chwile w zapomnianym świecie
niosą nowe wrażenia, dają różne tchnienia
zmienia się w mix wakacyjna kopuła, zmienne różności niesie
w pełni życia, w negocjacji zrozumienia.
Kaskada plaży.
Na niebie wysoko jastrzębie skrzydła
uniosły się ponad falami jeziora
gdzie słońce w tańcu
z zielonym półkolem lasu
tworzy kaskadę plaży,
tam z wiatrem i widnokręgiem płyną chmury.
Zenit ogrzewa piasek nad brzegiem
złocisty pasek ziemii
szumi powiew między zielonym krzewem
okrągły księżyc srebrzystym światłem się mieni,
oświetla niebieską wodę subtelnymi przypływu promieniami.
Drogą w czasie mką wakacyjne przemyślenia
wyobraźnia wraz z przyrodą się zmienia
skalne wzgórza,
przestrzenne pola
biją sercem lata
deszczem łez szczęśliwych
ku brzegowi niczym drzewo pnie się i z jastrzębiem śpiewa w ujrzanym widoku plaży kaskada.
Falisty pejzaż.
Chłodnej i wodnej fali szum
ogarnia przestrzenny słoneczny odblask
niebieskie niebo i jeziora plusk
pływanie czyni stylem jak relaks.
  Leśnym traktem droga się pnie
w podniebne przestworza niebiańskie
powoli nad ziemią zbiera się zmierzch
nikną tańczące z zielenią jasne promienie.
Blaskiem gwiazd zwierciadło jeziora
lustrzanym jest wizerunkiem nocy
piorunem chmury otacza burza
dynamicznym deszczem drzewa umoczy.
Kolorem obrazów letnie chwile
płyną radośnie i szczęśliwie
ku portom dobrego przeznaczenia
gdzie na lepsze świat się zmienia.
Przejście.
Dobry czas wita nas
gdzie spokojnej drogi cel
słońca nikły blask
ciepłem lata cieszy, strumień kolorami tęczy mknie.
Zielenią i widokiem
kołysze się most rozpięty nad jeziorem
las chyli się za wzgórzem
zachód słońca przykrywa się błękitnym motylem.
Jasny dzień horyzont otacza
kolorami niezwykłymi
barwami życia rozlicznymi
wrażeniami miłymi.
Ciekawe wiatru westchnienie
zmierza ku chmurom białomlecznym
wzbudzone serca pragnienie
oddaje dynamikę rytmem pięknym.
Głębia uczuć serca.
Nieznane dreszcze miłym rytmem
ogarniają wraz z serca biciem
subtelnie tkane wrażenia
gdzie budzą się westchnienia.
Jasną drogą przy fali jeziora
myśl biegnie dobra
mała fantazją i sercem wielka
głębie uczuć otwiera.
Nad leśnym wzgórzem zieleni
serce swą barwą jak słońce się mieni
oddala spojrzenia płytkie
przybliża subtelne uczucia wyższe.
Serce wspaniałe
w głebi uczuć unurzane
serce duszą jasne
bije z radością dostojnie.
Odgłos życia.
Promiennym słońcem cień góry rozświetlony
przyciąga szum życia jak rzeki bieg wodny
ku światom i rajom gdzie człowiek zbawiony
jest dobrze zadowolony.
Akordy życiowe w melodię zodiaku
układają losy i brzmią w swym tonie pomału
dostojną melodią w spokojnym widoku
owijają serca w fantastycznie białym obłoku.
Echem rozlega się miłe wspomnienie
porusza skały kolorowe westchnienie
niczym wiatr mkące ku pełnej życia dolinie
gdzie jest wrażeń wypełnienie.
Niewielkie kwiatuszki w szarawym półcieniu
wymiarem magicznym tańczą w rytm życia i do śpiewu
dążenie piosenki dla łąki to symfonia odgłosu
przejaw dynamicznego życiowego zgiełku.
Wspaniały Boże.
Światły Panie Boże pełen łaskawości
niezmierzony w swojej promiennej dobroci
dobrem dusze ogarniasz w jasności
pełen niebiańskiej miłości.
Cudowne radości w modlitwie do ciebie
uczuciem czystych intencji w modlitwie ze śpiewem płynie
wzbudza dobro i buduje dobre życie.
w podzięce Panie za wszelkie stworzenie.
Jasny wszechmogący Boże ty jesteś błogosławiony
na niebie w raju bądźże pochwalony
w mocy duchowej bądź pozdrowiony
na ołtarze święte wzniesiony.
Wspaniały majestat twojego oblicza
napełnia dusze dobrem życia
prostuje drogi i bramy otwiera
pokorna i radosna modlitwa.
Krąg.
Kamienny krąg wzgórze oplata
monetą bohatera lub srebrnikiem Judasza
mknie język programowania z cyfrowym sygnałem Scilaba
nieznany prowokuje złośliwy krzyk i niepotrzebny obronny kamień się pojawia.
Najwyższy Bóg, system i wolność w przestrzeni
spokojnym dobrem i kolorem się mieni
życie bardziej człowiek docenia, skalny kamień przeprasza
na dobre wiele się obraca, a lepiej zasad przestrzega
informatyczny kolega,
który z wiedzy wam zadaje pytanie:
Jaką grafikę ma gra Pong właściwie?
Viva kolęda.
Święty Bóg, jasnym światłem serca
miłość dla dobra otwiera
nadzieja Bożego Narodzenia
na wspaniałą chwilę choinkowy wieczór zamienia.
Wesołych Świąt w spokojności ducha
w mądrości wiedzy informatycznej, dostojności Bibli i Św. Pisma
gdzie kolęda brzmi niesamowita.
Gloria Panu dobra !
Res Informatica !
Mędrzec w wiedzy i wolności, Magister inżynier w systemie i Mag guru w orginalnych swoistych dobrych obyczajach w wieczności dobrze życzy i pozdrawia !
Gloria, pochwała i chwała !
Viva kolęda, viva choinka !
Dwie mewy.
Nad wieżą świątyń
mewy dwie
tańczyły na niebie w dzień
ich skrzydła białe
przykryły krzyże małe
słońcem rozjaśnione.
Niezwkłe wzruszenie
w dolinie tli się pięknie
echem pieśń niesie
pieśń mew o lesie.
W tańcu lot na niebie
ogarnia srebrzystą księżyca tarczę
w niezmiernej gwiezdnej rzece
nowe serca niesie.
Zatrzymał się wiatr w milczeniu
widnokrąg uniósł oczy w spojrzeniu
ku kolorowemu sklepieniu
w dobrym pozdrowieniu,
w westchnieniu.
Dwadzieścia dzwonów.
Promienny Orzeł Biały
ośmioma równymi światłami
żółłtej gwiazdy
pada na dachy nad miastem.
Bóg cuda czyni w Kościele
informatyką dusza biegnie,
trzy złoto-fioletowe wystawy
liczbą dwadzieścia gdzie szlak pielgrzymowy
wyznaczają program dobry.
Źródlanym słońcem
brzmi subtelnych dwadzieścia dzwonów
czas znaczy dzieje drogi początkiem
pełnym ślicznych widoków.
Dostojna jesienna pora
poważnym nastrojem ogarnia
całokształt wrażeń i myśli,
układa serca rytm tam gdzie dusza śni.
Graf kolorowy karnawałowy.
Młyn w prawo się kręci
jak graf kolorowy - trójwymiarowy
14 sprites kwadratów i kaczuszek eliptycznym cyklem
do folderów i kolorów
nformatykuje przez narzędzia, grę i film.
Kolor graficzny - informatyczny
tik - tan brzmi cool info game
jak dobry widok, jak good system database and good dance.
.
Fioletowa Wioletta.
Gra czeka gdzie zabawnym spokojem zapatrzona
fioletowa jak dzwonek Wioletta istnieje niezauważona
wśród kwiatów ogrodowych pięć płatków otwiera
głos dźwięczny niczym fragment błękitnego nieba.
Kleopatry egipskie choć skromne spojrzenie
przeplata się z czystym radosnym uśmiechem
jasną gwiazdę światu niesie
Wioletta tryskająca subtelnym życiem.
Dobrą radą i prześliczną postacią napawa
gracji pełna, kruchą figurą wspaniała
Li li Wioletta !
Li li Wiolette...
z czarnymi oczy gratulacja jak zodiakalna panna
na nocnym niebie gwiazdami rozpostarta
jak figlarna Ashton – Wioletta ładna.
Girlandą fiołków, nocą kojącą
Wioletta miła jest w świecie
mknie przez góry
osią gry
pieśń o Wiolecie
pozytywna opowieść o fioletowej
cóż śliczniejszego niż pozdrowienie *** można wyrazić więcej ?
Bądź pozdrowiona
Wioletto niesamowita i fioletowa !
Przekonanie.
Wielka równowaga i racja
na świecie sprzyja
gdy czas ogarnia blask światła
kulturalnym promieniem radości
tli się ognik bogactwa i dobroci.
Wiosenny pejzaż.
Nowy czas, zegary w przód
wiosennej łąki oblask i marzanny kalendarz
przybliża targowy sukces szans
świątecznej kurki wielkanocnej kolorowy smak.
Kasztany już niedługo kwitnąć będą tam
gdzie rozum odkrył kosz różnych wiedzy dróg i bram
juwenaliowym tańcem przemknie inicjatyw czas
nowy dzień i jarmark witać będzie nas.
Informatyczny pejzaż panoramy
wiosennej wycieczki i trans wyprawy
pozytywnym dobrem generuje meandry
natchnień jak język tęczowy i ładny.
Wiosna pozdrowiona
wiosna z Bogiem przywitana
wiele światu przyniosła
nowe pogody i jest zielona-radosna.
Wiosenny system układa grę
gdzie można cieszyć się
pierwiosnkiem delikatnym
zegarem słoneczym,
kinem multimedialnym z filmem ciekawym.
Pasjans.
Magister Ireneusz Spowiedź Świętą miał
eucharystię na Mszy Świętej godnie przyjmował
modlitwą obżarstwo odpokutował,
zaś w Powiatowym Urzędzie
zasięgał informacji: Czy praca jest? Czy będzie?
Szukał też, wysyła i stara się,
lecz skarbiec nadal niewielki jest,
nowy czas jak nowy lepszy zorganizowany świat
ciekawą książkę informatyczną z Biblioteki magistrowi dał.
Kajzerkę niewielką już tylko pobożnie kupił, ekonomicznie zadowolony
również za zmarłych przodków się pomodlił,
w komputerowych gier plejadę
zagrał ładnie.
Irek i przyjaciele,
informatycy i aptekarze
radują się,
bo dobry i mądry
informatyczny skład rzeczy
w komplecie gra i żyje.
Dobra podróż.
Dobry rydwan się układa
cztery asy i karoca,
na nim jedzie Lucjusz - zwycięsca,
a tuż przy nim jest kohorta.
Galaktyki układem białym
gdzie aniołki kołem kręcą,
mleczną drogę rydwanem tym
jak różowym dzwonkiem w drodze dźwięczą.
Mknie powoli trajektorią
przez przyrody i ogrody
cieszy się radośnie Glorią
i systemem swej swobody.
W niebie pełnym jasnych gwiazd
znak Taurusa się układa,
dotarł Lucjusz tam gdzie blask
dziś spogląda na świat z jaśniejących dwóch gwiazd.
źródło: https://imged.pl/stara-figurka-konie-rydwan-rzymski-popekana-kolorowa-32544328-slide8.html i rysunek własny w Paint i diagram schematyczny-abstrakt w Dia.
żródło: fragment filmu w YouTube pt: "Orszak Trzech Króli Wałcz 6 stycznia" -
Linia 412 i siedem.
Subtelna łuna i gwiazdozbioru wieża
aktówka brązowa na rampie niesie jak ziemia,
staw niemały gdzie ryby łowił wędkarz
tam smakowały marcepany.
Słońce rozświetla mroki
troll wygląda zza kranu
w burzy mały krzyżyk
wiele znaczy dziękując Bogu.
Commodore i Atari w archonowe grają szachy
ogarniają spiarlę - idzie druid
młotek szary kolejowy
wciąż pamięta
rozgrywki na stadionie, a w fabryce święta.
Ziemi polskie opowieści są widokiem - białym obłokiem
niewiadomo czy impresja się mieści
w alegorii działki zwanej ścianą.
Szumi las skrajem,
ognikowa chatka świeci
smutne oglądają różny świat rozmaite dzieci;
nocne klejnoty w tory się poukładały
czym duch wysiadł na przystani
i popłynął w głębie jasności.
Księżyc oświetla nocy drogę
obraz znika w oddali horyzontu
zegarowy czas sennie
ukazuje zjawiska piękne.
źródło : https://miastopana.pl/aktualnosci/walcz-marsz-dla-zycia-i-rodziny/
źródło: https://www.facebook.com/pg/marszdlazyciawalcz/posts/
Autor wierszy i twórca wierszy: Magister inżynier Ireneusz Łukasz Dzitkowski
źródła:
-opracowanie własne
-zeszyt z własnoręcznie napisanymi wierszami i poematami
-inspiracja własna
Autor filmu w You Tube pt.: Film Księgi Gości - efekty; który jest dostępny pod adresem internetowym
https://www.youtube.com/results?search_query=film+ksi%C4%99gi+go%C5%9Bci-efekty :
- Magister inżynier Ireneusz Łukasz Dzitkowski.