Przez ostatnie kilka lat na całym świecie zrobiło się głośno na temat Web 2.0. Wszystkie interaktywne agencje, web designerzy i znawcy Internetu o tym mówią. Co to tak na prawdę jest to magiczne Web 2.0?
Przez ostatnie kilka lat na całym świecie zrobiło się głośno na temat Web 2.0. Wszystkie interaktywne agencje, web designerzy i znawcy Internetu o tym mówią. Co to tak na prawdę jest to magiczne Web 2.0? Sam skrót wygląda jak nazwa kolejnego języka jak HTML, DHTML, PHP czy JSP. Otóż nie. Kolejnym co przychodzi na myśl to framework służący budowaniu skomplikowanych serwisów internetowych jak Spring, Struts, .NET itp. Także pudło. Generalnie Web 2.0 jest to kolejny etap (druga generacja) usług świadczonych poprzez Internet. Chodzi tu bardziej o sposób myślenia i tworzenia stron, a nie technologię. Bardziej o marketing niż o informatykę, o to żeby nie bombardować użytkowników reklamami, newsletterami i pop-upami, ale raczej próbowa ich w jakiś sposob wciągnąc w sieć. Mam tu na myśli chociażby ostatnio niesamowicie popularną stronę www.nasza-klasa.pl . Strony i serwisy budowane w oparciu o Web 2.0 pozwalają użytkownikom na współtworzenie zawartości poprzez umożliwianie im publikowania informacji (prywatnych jak i artykułów, filmów, muzyki itp.), komentowanie i oceny innych, nawiązywanie znajomości. Główne cechy Web 2.0 to:
- network effect – przyłączenia się nowych użytkowników
- the long tail – zwiększenie sprzedaży produktu
- user contributed value – wkład użytkowników pozytywnie wpływający na wartość serwisu
- remixability – możliwość integracji innych serwisów i usług
- co-creation – współtworzenie serwisu przez użytkowników
- decentralization – użycie serwisu lub jego części przez użytkowników bez udziału właściciela
- emergent systems – administracja częściami serwisu przez użytkowników
Koncepcja Web 2.0 została stworzona przez O’Reilly. Specjaliści z tej firmy w roku 2004 przeanalizowali najlepsze ze stron internetowych, które przetrwały upadek dot-com w USA (rok 2001) w celu znalezienia wspólnych cech dzięki którym im się to udało. Okazało się, że większoś serwisów, ktore przynosiły wielkie dochody mimo krachu oferowały użytkownikowi jakąś interakcję (fora, opinie, możliwośc komentowania itp.). Były to zazwyczaj strony internetowe nastawione na interakcję z użytkownikiem. Ich głównymi cechami wspólnymi było:
- interaktywność
- rozwiązania przyjazne użytkownikom
- możliwości multimedialne (audio, video, 3D)
- lojalność użytkowników
- duże zainteresowania i popularność strony www
Kilka przykładów użycia Web 2.0 w Polsce
Więcej informacji pod adresem www.oreillynet.com
Krótki materiał (w języku angielskim) pod adresem:
-------------------------------------------------------------------------
Michał Kunysz (mkunysz@marketingwinternecie.com)