Atopowe zapalenie skóry jest drugą co do częstości występowania chorobą dermatologiczną. Najczęściej dotyka dzieci, ale cierpią na nią również osoby dorosłe. Silny, uciążliwy świąd, wyprysk, zaczerwienienia, drobne ranki to typowe objawy tej choroby.
Atopowe zapalenie skóry to choroba przewlekła skóry o podłożu alergicznym. Dotyka ona coraz więcej młodych i na pozór zdrowych ludzi. Co ciekawe, występuje ona szczególnie w krajach wysoko rozwiniętych.
Objawami tej choroby jest:
-naciek zapalny z tworzeniem się pęcherzyków
-zaczerwienienie się skóry
-pogrubienie, stwardnienie i złuszczenie się naskórka
-pęknięcia i nadżerki skóry, które są bardzo bolesne
-swędzenie skóry, które nasila się nocą, co bardzo utrudnia sen
Zmiany te najczęściej pojawiają się w zgięciach łokciowych, kolanowych, na twarzy, szyi i w okolicach nadgarstków. Choroba ta nie jest łatwa w leczeniu i zarazić się może już dziecko w wieku powyżej 2 lat i może ona trwać przez całe życie dorosłe.
Badania wykazały, ze atopowe zapalenie skóry częściej występuje u osób w wyższym statusie socjoekonomicznym, czyli zamożniejszych i lepiej wykształconych.
Dokładne przyczyny tej choroby nie są znane, co jeszcze bardziej utrudnia leczenie. Natomiast pewne jest, że u podłoża tego zapalenia leży atopia-jeden z rodzajów alergii. Alergen ten odpowiada za nieprawidłowe działanie układu odpornościowego człowieka. Istotną rolę w rozwoju tej choroby i atopii odgrywają geny. Kiedy jedno z rodziców miało lub ma problem z atopowym zapaleniem skóry, dziecko jest zagrożone na około 20-40% tym, że wystąpi ona u niego. Natomiast jeśli na atopię cierpią oboje rodziców, odsetek zagrożenia wzrasta i wynosi on nawet 60 %.
Badaczy tej choroby zastanawia występowanie zapalenia u osób żyjących w lepszych warunkach. Stwierdzają oni, że istotną rolę w rozwoju atopowego zapalenia skóry odgrywa kontakt z substancjami chemicznymi, alergenami i niektórymi pokarmami.
Atopowe zapalenie skóry jest chorobą przewlekłą o zmiennym nasileniu objawów. Okresy względnego wyciszenia choroby przeplatają się z zaostrzeniami. Pogorszenie mogą wywołać rozmaite czynniki chemiczne (detergenty, kosmetyki), pokarmy (jajka, ziarno pszenicy, mleko krowie, orzechy, ryby), alergeny wziewne (roztocza kurzu domowego, pleśnie, pyłki, alergeny zwierząt domowych). Dodatkowo objawy pogarszają się u osób ze zwiększoną potliwością skóry.
Leczenie:
W leczeniu atopowego zapalenia skóry niezwykle ważna jest właściwa pielęgnacja chorej skóry. Należy dbać o odpowiednie nawilżenie i odżywianie za pomocą prawidłowo dobranych kosmetyków, które nie zawierają substancji uczulających. Oprócz dokładnej higieny podstawę leczenia medycznego stanowią leki hamujące proces zapalny w skórze. Od dawna stosowano w takim celu sterydy, aplikowane miejscowo w postaci kremów lub maści. Leki z tej grupy nadal są stosowane w przypadku tej choroby, jednak ostatnio coraz częściej stosuje się leki cytostatyczne. Efektem ich działania jest również zapobieganie stanu zapalnego. Ze względu na rolę gronkowca w okresach zaostrzenia stosuje się antybiotyki. U niektórych chorych w procesie leczenia wykorzystuję się fototerapię. Ta metoda leczenia oparta jest na naświetlaniu promieniami ultrafioletowymi. Podobnie jak w innych chorobach alergicznych szczególną uwagę należy zwrócić na unikanie alergenów, o ile są one znane.
Leczenie atopowego zapalenia skóry powinien prowadzić lekarz. W prostszych przypadkach powinien to być lekarz rodzinny, jednak w bardziej skomplikowanych przypadkach powinien to być alergolog lub dermatolog.