Arkaim jest stanowiskiem archeologicznym w dolinie rzek Karaganka i Utjaganka na Uralu, nieopodal Magnitorska. Stanowisko zwane "rosyjskim Stonehenge" odkryto w latach XX wieku. Jest to okrągłe grodzisko o średnicy blisko 150 m, powstałe w XVII-XVI wieku p.n.e. Naukowcy sądzą, że gród powstał od razu wedle jednego dobrze opracowanego założenia. Pozwala to wnioskować, że Arkaim rządziła grupa osób, wodzów, może książąt, mających znaczne środki materialne i ogromny autorytet, który pozwolił na wykonanie tak olbrzymiego przedsięwzięcia architektonicznego.
Prehistoryczny gród otaczały dwa koncentryczne wały drewniano-ziemne, za którymi schronienie znaleźć mogło do 2000 ludzi. Do środka można było dostać się przez cztery strzeżone bramy, posiadającymi zabezpieczenia przed potencjalnymi wrogami z zewnątrz. Mieszkańcy Arkaim zamieszkiwali półziemianki, wyposażonymi w studnie, piwnice oraz paleniska. Osada została opuszczona w połowie II tysiąclecia p.n.e., choć nie wiadomo, gdzie jej mieszkańcy wywędrowali.
Choć gród ten ma wiele "braci i sióstr" w regionie południowego Uralu, jednak to właśnie Arkaim budzi największe emocje. Interesują się nimi fascynaci pozaziemskich cywilizacji czy kwestii parapsychicznych, czy też rosyjscy ultranacjonaliści, którzy z uporem widzą w Arkaim budowniczych prekursorów rosyjskiej potęgi.
