czerehapa.ruReklama
Pomoc wizowa Cherehapa
Ceny, warunki i dane kontaktowe na stronie internetowej
Z informacji tych wynika, że starożytność wielu budynków jest po prostu zmyślona, a my nie wiemy zbyt wiele, ktoś uważa, że nie musimy tego wiedzieć;
Jest to formuła naszych pradziadków, która została zachowana do dziś.
„Weź piasek z mierzei rzecznej.
Spal sto drzew i zbierz popiół.
Weź glinę i mieszaj, aż uzyska konsystencję mleka.
Dodaj wapno gaszone do płynnej gliny.
W drugim wiadrze wymieszaj piasek i popiół w stosunku 100 do 1.
Wszystko wymieszaj i dobrze wymieszaj.
Wlać do formy.”
Wlać do formy.”
Potem możesz rzeźbić starożytność, ile chcesz.
Oto nowoczesne technologie, podaję link: BETON GEOPOLIMEROWY
Oto nowoczesne technologie, podaję link: BETON GEOPOLIMEROWY
To kamień!
Oryginał został wzięty z masteroka w To jest kamień!
„Marmurowy welon”. Dziewica Maryja w marmurze – Giovanni Strazza. Połowa XIX wieku.
Ogólnie rzecz biorąc, istnieje wiele niesamowitych dzieł starych mistrzów. Oto kilka innych przykładów pod cięciem:
Statua Czystości autorstwa Antonio Corradiniego. Marmur. 1752 Kaplica San Severo w Neapolu. Rzeźba jest nagrobkiem matki księcia Raimonda, która oddała mu życie kosztem własnego.
Rzeźba „Gwałt Prozerpiny”. Marmur. Wysokość 295 cm. Galeria Borghese, Rzym. Lorenzo Bernini stworzył to arcydzieło, gdy miał 23 lata. W 1621 r. „Pokonałem marmur i uczyniłem go elastycznym jak wosk”.
Czy ktoś może wyjaśnić, jak można zrobić tę siatkę z kamienia?
Jeszcze bardziej złożoną alegorią jest pomnik ( ojcu księcia Raimondo - Antonio de Sangro ( 1685 - 1757 ). Włoska nazwa tego pomnika Disinganno jest często tłumaczona na język rosyjski jako „Rozczarowanie”, ale nie w obecnie powszechnie przyjętym znaczeniu , ale w języku cerkiewno-słowiańskim - „ Wybawienie od czarów ” (Capella San Severo, w Neapolu)
„Wybawienie od zaklęć” (wg. 1757 ) został wykonany przez Francesco Quirolo i jest najsłynniejszym z jego dzieł. Pomnik jest cenny ze względu na najwspanialsze dzieła z marmuru i pumeksu , z których wykonana jest sieć . Quirolo był jedynym z neapolitańskich mistrzów, który zgodził się na takie delikatnej pracy, podczas gdy inni odmawiali, wierząc, że po pierwsze, siatka rozpadnie się na kawałki
. *
Istnieje wiele podobnych dzieł, niemal współczesnych (koniec XIX w.). fakt, że wielu narożników w elementach nie da się wykonać dłutem, wiertarką i szlifierką. Musi być odprysk, ubytek itp. Ale posągi są wykonane perfekcyjnie.
Spójrzcie dalej...
Popiersie Kobiety w Welonie (Puritas). 1717 - 1725
Museo del Settecento Veneziano, Ca' Rezzonico, Wenecja, Włochy
Rzeźba, marmur
Wykonane przez Antonio Corradiniego
Kobieta w welonie (Puritas)
Antonio Corradini
Giuseppe Sanmartino, jeden z najsłynniejszych rzeźbiarzy swoich czasów, którego arcydzieło, Il Cristo Velato, znajduje się w kaplicy Sansevero, legenda głosi, że prawdziwa zasłona została skamieniała dzięki procesom alchemicznym.
„Sen smutku i radość snu”
Wykonane w Londynie przez Raffaelle Monti, 1861
Sen smutku i sen radości Raffaelle Monti
Ten jest wyrzeźbiony jakby z gliny...
Giovanni Battista Lombardi (1823–1880 ): Kobieta w zasłonie, 1869.
Stefano Maderno 1576-1636
Źródło: http://marinni.livejournal.com/876577.html
Jeszcze kilka prac:
Oryginał został wzięty z galliki w Interlude. Dziewczyna w Pałacu Woroncowa
„Marmurowy welon”. Dziewica Maryja w marmurze – Giovanni Strazza. Połowa XIX wieku.
Ogólnie rzecz biorąc, istnieje wiele niesamowitych dzieł starych mistrzów. Oto kilka innych przykładów pod cięciem:
Statua Czystości autorstwa Antonio Corradiniego. Marmur. 1752 Kaplica San Severo w Neapolu. Rzeźba jest nagrobkiem matki księcia Raimonda, która oddała mu życie kosztem własnego.
Rzeźba „Gwałt Prozerpiny”. Marmur. Wysokość 295 cm. Galeria Borghese, Rzym. Lorenzo Bernini stworzył to arcydzieło, gdy miał 23 lata. W 1621 r. „Pokonałem marmur i uczyniłem go elastycznym jak wosk”.
Czy ktoś może wyjaśnić, jak można zrobić tę siatkę z kamienia?
Jeszcze bardziej złożoną alegorią jest pomnik ( ojcu księcia Raimondo - Antonio de Sangro ( 1685 - 1757 ). Włoska nazwa tego pomnika Disinganno jest często tłumaczona na język rosyjski jako „Rozczarowanie”, ale nie w obecnie powszechnie przyjętym znaczeniu , ale w języku cerkiewno-słowiańskim - „ Wybawienie od czarów ” (Capella San Severo, w Neapolu)
„Wybawienie od zaklęć” (wg. 1757 ) został wykonany przez Francesco Quirolo i jest najsłynniejszym z jego dzieł. Pomnik jest cenny ze względu na najwspanialsze dzieła z marmuru i pumeksu , z których wykonana jest sieć . Quirolo był jedynym z neapolitańskich mistrzów, który zgodził się na takie delikatnej pracy, podczas gdy inni odmawiali, wierząc, że po pierwsze, siatka rozpadnie się na kawałki
. *
Istnieje wiele podobnych dzieł, niemal współczesnych (koniec XIX w.). fakt, że wielu narożników w elementach nie da się wykonać dłutem, wiertarką i szlifierką. Musi być odprysk, ubytek itp. Ale posągi są wykonane perfekcyjnie.
Spójrzcie dalej...
Popiersie Kobiety w Welonie (Puritas). 1717 - 1725
Museo del Settecento Veneziano, Ca' Rezzonico, Wenecja, Włochy
Rzeźba, marmur
Wykonane przez Antonio Corradiniego
Kobieta w welonie (Puritas)
Antonio Corradini
Giuseppe Sanmartino, jeden z najsłynniejszych rzeźbiarzy swoich czasów, którego arcydzieło, Il Cristo Velato, znajduje się w kaplicy Sansevero, legenda głosi, że prawdziwa zasłona została skamieniała dzięki procesom alchemicznym.
„Sen smutku i radość snu”
Wykonane w Londynie przez Raffaelle Monti, 1861
Sen smutku i sen radości Raffaelle Monti
Ten jest wyrzeźbiony jakby z gliny...
Giovanni Battista Lombardi (1823–1880 ): Kobieta w zasłonie, 1869.
Stefano Maderno 1576-1636
Źródło: http://marinni.livejournal.com/876577.html
Jeszcze kilka prac:
Oryginał został wzięty z galliki w Interlude. Dziewczyna w Pałacu Woroncowa
Czy widzieliście kiedyś takie posągi? Z żywymi, błyszczącymi oczami i jedwabistymi brwiami?
Z ubraniami, na których widoczna jest nie tylko koronka, ale także szwy i faktura materiału. Z tułowiem, na którym znajdują się fałdy i ospy. A mówią, że po bliższym przyjrzeniu się widać pory...
To „Dziewczyna” włoskiego rzeźbiarza Quintilliana Corbelliniego, początek XIX wieku. Stoi w Ogrodzie Zimowym pałacu hrabiego Woroncowa w Ałupce. I to naprawdę jest jego skarb.
Pierwsze spojrzenie na nią robi zupełnie inne wrażenie. Tak, nieźle, żywa twarz, figlarna poza, frywolna sukienka, nieodpowiednia dla jej wieku, obniżona z jej dopiero pojawiających się piersi.
Ale kiedy przyjrzysz się bliżej... Panie! Ona jest prawdziwa!
I to nie tyle filigran koronki, co fałdy i marszczenia na kolanach przyciągają uwagę.
Opuchnięte stopy dziecka i brudne palce.
Pozycja jest uchwycona w ruchu, więc niestabilna.
Szwy na tkaninie!
Delikatna, dziecinna, ale jednocześnie zabawna twarz...
I niedziecięca perspektywa.
Ale tkanina!
Tekstura, fałdy, szwy! Jak to możliwe?
Po drugiej stronie.
Dziób nad łokciem.
Niezapomnianie żywy.
To jest dziewczyna w całym jej uroku, którą chciałam Ci pokazać. Czy wierzysz, że to się dzieje?
Niestety nie udało mi się znaleźć żadnych informacji o jego autorze. Czy ktoś wie, co jeszcze stworzył?
Pałac Woroncowa od środka. Santa Barbara z XIX wieku.
Pałac Woroncowa w Ałupce. Część druga, jasna i smutna.
Pałac Woroncowa. Część trzecia, ostatnia. Z zagadkami.
Z ubraniami, na których widoczna jest nie tylko koronka, ale także szwy i faktura materiału. Z tułowiem, na którym znajdują się fałdy i ospy. A mówią, że po bliższym przyjrzeniu się widać pory...
To „Dziewczyna” włoskiego rzeźbiarza Quintilliana Corbelliniego, początek XIX wieku. Stoi w Ogrodzie Zimowym pałacu hrabiego Woroncowa w Ałupce. I to naprawdę jest jego skarb.
Pierwsze spojrzenie na nią robi zupełnie inne wrażenie. Tak, nieźle, żywa twarz, figlarna poza, frywolna sukienka, nieodpowiednia dla jej wieku, obniżona z jej dopiero pojawiających się piersi.
Ale kiedy przyjrzysz się bliżej... Panie! Ona jest prawdziwa!
I to nie tyle filigran koronki, co fałdy i marszczenia na kolanach przyciągają uwagę.
Opuchnięte stopy dziecka i brudne palce.
Pozycja jest uchwycona w ruchu, więc niestabilna.
Szwy na tkaninie!
Delikatna, dziecinna, ale jednocześnie zabawna twarz...
I niedziecięca perspektywa.
Ale tkanina!
Tekstura, fałdy, szwy! Jak to możliwe?
Po drugiej stronie.
Dziób nad łokciem.
Niezapomnianie żywy.
To jest dziewczyna w całym jej uroku, którą chciałam Ci pokazać. Czy wierzysz, że to się dzieje?
Niestety nie udało mi się znaleźć żadnych informacji o jego autorze. Czy ktoś wie, co jeszcze stworzył?
Pałac Woroncowa od środka. Santa Barbara z XIX wieku.
Pałac Woroncowa w Ałupce. Część druga, jasna i smutna.
Pałac Woroncowa. Część trzecia, ostatnia. Z zagadkami.
Ostatnie wpisy z tego dziennika
-
Dlaczego Europejczycy nazywali to terytorium Tartarią? Wersja geologiczna
Wiadomo, że na starożytnych mapach Europy większość północno-wschodniej Eurazji jest oznaczona jako tatarska. Jednoznaczna interpretacja nazwy Tatar...
-
Tajemnica topnienia na ceglanych ścianach od nieznanej broni
W jednej z grup na VK natknąłem się na zdjęcia miejscowego wytopu na cegle: Źródło Oczywiste przetopienie na cegle, a nie wada...
-
Kamienna rura u wybrzeży Sachalinu, sięgająca do morza. Wersja edukacyjna
Wiosną 2020 roku pojawiła się wiadomość, że podczas silnego odpływu u jednego z brzegów Sachalinu – drogi prowadzącej do...
- Napisz nowy komentarz
- 45 komentarzy
Nierealistycznie fajne. Z takich posągów pomyślisz o Gorgonie Meduzie, jaka po prostu żywa.
Sądząc po wypowiedzi Lorenza Berniniego „Pokonałem marmur i uczyniłem go plastycznym jak wosk”, do niedawna znany był przepis na „zmiękczenie” dowolnego kamienia. Nie mówię nawet o technologii plasteliny starożytnych, zwłaszcza w Mezoameryce.
Komentarz usunięty
Źrenice rozszerzone, puls zamrożony, podziw! Przeglądałem kilka stron sprzedających rzeźby i zdecydowanie współczesne rzemiosło wygląda bardziej prymitywnie niż te arcydzieła
A może ktoś zajął się zmianą sprawy? Zimna fuzja termojądrowa????
Myślę, że nie wszystko jest takie fantastyczne. Możliwe są opcje wykonania tych arcydzieł:
- dobra obróbka maszynowa (ktoś się obraca, elastyczny napęd, przystawka z nożem)
- kompozycje geopolimerowe
- zmiękczanie kamienia określonymi płynami
- dobra obróbka maszynowa (ktoś się obraca, elastyczny napęd, przystawka z nożem)
- kompozycje geopolimerowe
- zmiękczanie kamienia określonymi płynami
Wszystko to zostało wykonane ręcznie. Uchwyty.
Chociaż mówienie czegokolwiek jest już nierealne
Chociaż mówienie czegokolwiek jest już nierealne
Najprawdopodobniej jest to sztuczny marmur. Dobre informacje na ten temat można znaleźć tutaj - http://sibved.livejournal.com/73527.html
Ogólnie rzecz biorąc, jeśli stwierdzenie Lorenzo Berniniego „Zdobyłem marmur i uczyniłem go plastycznym jak wosk” uznać za zastrzeżenie, to wyjaśniałoby to działka.
Ogólnie rzecz biorąc, jeśli stwierdzenie Lorenzo Berniniego „Zdobyłem marmur i uczyniłem go plastycznym jak wosk” uznać za zastrzeżenie, to wyjaśniałoby to działka.
Odpowiedziałeś linkiem do mojego wpisu.
Tak, wielu części nie można wykonać za pomocą dłuta lub dłuta kamiennego. Współczesne prace wykonuje się po zgrubnej obróbce na wysokoobrotowych wiertarkach (takich jak te używane przez dentystów). Jednak w przeszłości osiągnięcie takich prędkości ręcznie nie było możliwe. Więc się zgadzam - dużo prac jest odlanych z gipsu. A jego powierzchnię można zamienić w marmur, pocierając go kwasem, o ile pamiętam, kwasem mrówkowym. Powierzchnia jest wypolerowana i utrwalona.
Tak, wielu części nie można wykonać za pomocą dłuta lub dłuta kamiennego. Współczesne prace wykonuje się po zgrubnej obróbce na wysokoobrotowych wiertarkach (takich jak te używane przez dentystów). Jednak w przeszłości osiągnięcie takich prędkości ręcznie nie było możliwe. Więc się zgadzam - dużo prac jest odlanych z gipsu. A jego powierzchnię można zamienić w marmur, pocierając go kwasem, o ile pamiętam, kwasem mrówkowym. Powierzchnia jest wypolerowana i utrwalona.
Hipoteza kamienia plastycznego w żaden sposób nie odsłania tematu wyrazistości rzeźb. Inaczej trzeba przyznać, że mistrzowie przeszłości byli nie tylko geniuszami w pracy z kamieniem, ale także bez wyjątku geniuszami w rzeźbieniu. Myślę, że to już jest za dużo. Istnieje wersja, w której te posągi są faktycznie wykonane w technologii, którą nazywamy 3D. Osobiście nie jestem tym zaskoczony. O przeszłości nie wiemy w ogóle nic.
Nowoczesne odlewanie 3D zapewnia nakładanie warstw. Rzeźbę trzeba będzie zmodyfikować ręcznie. Frezowanie 3D jest możliwe, ale tylko przy zmianie przystawek, w tym przystawki do szlifowania. Ale w ten sposób nie można utworzyć kątów ujemnych (wewnętrznych).
Jaka jest motywacja, aby robić to latami? Czy Ty też będziesz czekać latami na zapłatę za swoją pracę? A może zrobili to z niczego? Czego użyjesz do „wybrania” kątów ujemnych (wewnętrznych)?
Dywany natomiast dziergane są przez dziesiątki lat, a potem przez dziesiątki lat próbują je sprzedać, a kwestia zapłaty Ci nie przeszkadza, dlaczego więc nie spędzić kilku dodatkowych lat życia na marmurze?
Z biegiem lat mistrz rzeźbiarza wypali się na swoim „dziecku”, inne obrazy zostaną wyparte, a dzieło może nie zostać ukończone. Trudno więc tutaj wyjaśnić papier ścierny.
Jeśli kiedykolwiek widziałeś na własne oczy, jak robot elektroniczny wkłada maleńkie chipy w maleńkie szczeliny płytki drukowanej, a następnie lutuje je - i to wszystko z nienaganną precyzją - powiesz: „Nie wierzę własnym oczom, ale to nie jest sen, to rzeczywistość!”
To samo: jeśli kiedykolwiek widziałeś za pomocą specjalnych urządzeń, jak ciało eteryczne posiadacza wchodzi w aurę osoby, będziesz zdezorientowany tym, co zobaczyłeś, a twój umysł będzie się temu opierał.
Istnieją technologie, które nie mieszczą się w ramach naszych koncepcji, ponieważ nasze koncepcje są wciąż niedoskonałe, a raczej niezbyt szerokie.
I to wydaje nam się niewiarygodne.
Najprawdopodobniej ówcześni ludzie posiadali sekret przeniesienia matrycy (zeskanowanego obrazu 3D) ludzkiego ciała na trwały materiał (w tym przypadku marmur), przy jednoczesnym opanowaniu technologii przekształcania tego materiału, najprawdopodobniej w poziom molekularny.
Sai Baba opanował technologię materializowania obiektów, chociaż sam nie potrafił szczegółowo wyjaśnić, jak to zrobił. Być może mistrzowie tamtych lat nie wyjaśniliby nam jasno, jak to zrobili... Po prostu WIEDZIELI, że da się to zrobić.
Być może opowieści Władimira Szemczuka o tym, jak światem rządzą liczby, proporcje i relacje, mogą w jakiś sposób przybliżyć nas do rozwiązania tajemniczego przeniesienia kopii człowieka na kamień.
Myślę, że potrzebujemy innego procesu myślenia i innego wyobrażenia o świecie. Ale jak to osiągnąć?
Ciągle się dokształcaj, próbuj czegoś sam, dąż do zrobienia czegoś, w co jeszcze nie wierzysz. To prawda, że \u200b\u200bjest jedno „ale” - starać się nie z próżnego zainteresowania, ale zmiażdżyć je twórczym celem.
Magowie-wilkołaki potrafili zamieniać się w zwierzęta...
Przed malowaniem ikon malarze ikon przestrzegali postu i żyli samotnie, dopóki nie ukazała im się twarz tego, który miał się na nich pojawić.
Modlone ikony zaczynają płynąć mirrą, ponieważ energia ludzi, którzy przybyli, aby je oddać, zmieniła się z ilościowej w jakość i stała się właśnie tą mirrą.
Jest jeszcze wiele rzeczy, których nie jesteśmy w stanie pojąć...
Odkrycia dopiero nadejdą!
To samo: jeśli kiedykolwiek widziałeś za pomocą specjalnych urządzeń, jak ciało eteryczne posiadacza wchodzi w aurę osoby, będziesz zdezorientowany tym, co zobaczyłeś, a twój umysł będzie się temu opierał.
Istnieją technologie, które nie mieszczą się w ramach naszych koncepcji, ponieważ nasze koncepcje są wciąż niedoskonałe, a raczej niezbyt szerokie.
I to wydaje nam się niewiarygodne.
Najprawdopodobniej ówcześni ludzie posiadali sekret przeniesienia matrycy (zeskanowanego obrazu 3D) ludzkiego ciała na trwały materiał (w tym przypadku marmur), przy jednoczesnym opanowaniu technologii przekształcania tego materiału, najprawdopodobniej w poziom molekularny.
Sai Baba opanował technologię materializowania obiektów, chociaż sam nie potrafił szczegółowo wyjaśnić, jak to zrobił. Być może mistrzowie tamtych lat nie wyjaśniliby nam jasno, jak to zrobili... Po prostu WIEDZIELI, że da się to zrobić.
Być może opowieści Władimira Szemczuka o tym, jak światem rządzą liczby, proporcje i relacje, mogą w jakiś sposób przybliżyć nas do rozwiązania tajemniczego przeniesienia kopii człowieka na kamień.
Myślę, że potrzebujemy innego procesu myślenia i innego wyobrażenia o świecie. Ale jak to osiągnąć?
Ciągle się dokształcaj, próbuj czegoś sam, dąż do zrobienia czegoś, w co jeszcze nie wierzysz. To prawda, że \u200b\u200bjest jedno „ale” - starać się nie z próżnego zainteresowania, ale zmiażdżyć je twórczym celem.
Magowie-wilkołaki potrafili zamieniać się w zwierzęta...
Przed malowaniem ikon malarze ikon przestrzegali postu i żyli samotnie, dopóki nie ukazała im się twarz tego, który miał się na nich pojawić.
Modlone ikony zaczynają płynąć mirrą, ponieważ energia ludzi, którzy przybyli, aby je oddać, zmieniła się z ilościowej w jakość i stała się właśnie tą mirrą.
Jest jeszcze wiele rzeczy, których nie jesteśmy w stanie pojąć...
Odkrycia dopiero nadejdą!
Te marmurowe rzeźby, te cuda starożytności, nie są dziełem starych mistrzów, jak sobie wyobrażamy lub rozumiemy. To zupełnie inny poziom technologii, a nie zwykłe dłuto, ani nawet odlew. I oczywiście nie jest to obróbka CNC 3D To druk 3D na bardzo wysokim poziomie na drukarkach 3D. Trudno w to uwierzyć, ale inaczej się tego nie da zrobić. Co więcej, wiele egzemplarzy, jak wynika z napisów, ma wiele oryginałów większe rozmiary i odwrotnie Dokładność kopii jest niesamowita, co można osiągnąć jedynie wykorzystując model cyfrowy ze skanu holograficznego.
CAŁKOWICIE ZGADZAM SIĘ...
wśród nowoczesnych technologii - jedynie skanowanie wolumetryczne (holograficzne) i druk na drukarce 3D...
Albo ucieleśnienie rzeźby siłą myśli architekta to technologia magiczna.
wśród nowoczesnych technologii - jedynie skanowanie wolumetryczne (holograficzne) i druk na drukarce 3D...
Albo ucieleśnienie rzeźby siłą myśli architekta to technologia magiczna.
Hmmm......
Może wydrukowali to na drukarce 3D
, a potem stracili technologię.
Może wydrukowali to na drukarce 3D
, a potem stracili technologię.
Cóż... wszystkie mity mają swoje podstawy. Prawdziwy. Myślę, że. że Meduza Gorgon jest autorką tych rzeźb. Albo coś, co nazywano „Meduzą Gorgoną”. Zasłony na głowach wielu posągów - cóż, żeby się nie bali, żeby od razu nie zrozumieli i nie zobaczyli, żeby horror nie odbił się, ale zamarł tak, jak jest.
2 ostatnie (czarno-białe), te przed „źródłem”, to moim zdaniem dzieła współczesnego rzeźbiarza
Nie wierzę.. że da się to zrobić tak po prostu rękami... Nie wierzę..!!!!
Wiele arcydzieł ukryto przed wścibskimi oczami. To właśnie ci ludzie stworzyli Zakon Masonów - „Masonów”, w tym ludzi posiadających unikalną wiedzę, a wcale nie takich współczesnych miłośników tajemnicy, z koneksjami, pieniędzmi i pozycją w „społeczeństwie”.
- Napisz nowy komentarz
- 45 komentarzy
Ostatnie wpisy z tego dziennika
-
Dlaczego Europejczycy nazywali to terytorium Tartarią? Wersja geologiczna
Wiadomo, że na starożytnych mapach Europy większość północno-wschodniej Eurazji jest oznaczona jako tatarska. Jednoznaczna interpretacja nazwy Tatar...
-
Tajemnica topnienia na ceglanych ścianach od nieznanej broni
W jednej z grup na VK natknąłem się na zdjęcia miejscowego wytopu na cegle: Źródło Oczywiste przetopienie na cegle, a nie wada...
-
Kamienna rura u wybrzeży Sachalinu, sięgająca do morza. Wersja edukacyjna
Wiosną 2020 roku pojawiła się wiadomość, że podczas silnego odpływu u jednego z brzegów Sachalinu – drogi prowadzącej do...
Aplikacje
Obserwuj nas:
Dziennik na żywo
FIRMA
PRODUKTY
WSPÓLNOTA
WYBIERZ JĘZYK
angielski niemiecki duński hiszpański francuski włoski rosyjski ukraiński białoruski japoński portugalski esperanto hebrajski Holenderski węgierski irlandzki islandzki fiński grecki Norweski bokmål szwedzki polski Uproszczony chiński łotewski turecki Język malajski hinduski brazylijski portugalski Chiński tradycyjny litewski Norweski Nynorsk
ukraiński
▾