Jeżeli inni ludzie mówią Ci, że nie możesz czegoś mieć, a Ty pod ich wpływem rezygnujesz z tego, znajdujące się w Tobie dziecko nie wierzy, że zasługujesz na dobro.

Nie znajdujemy się tutaj, żeby zadowalać innych ludzi lub żeby żyć tak, jak oni sobie tego życzą. Możemy jedynie żyć tak, jak nam to odpowiada i kroczyć własna drogą. Przybyliśmy tu, żeby nasze życie było spełnione i żebyśmy wyrażali miłość na najgłębszym poziomie. Znajdujemy się tutaj, żeby się uczyć i rozwijać i żeby otrzymywać i dawać współczucie i zrozumienie.

Gdy odchodzimy z tego życia, nie zabieramy ze sobą swoich związków międzyludzkich, samochodu, konta bankowego lub pracy. Jedyną rzeczą, którą zabieramy, jest umiejętność kochania!

Pamiętaj, że wraz ze zrozumieniem przychodzi przebaczenie, a wraz z przebaczeniem miłość. Gdy dotrzemy do punktu, w którym będziemy mogli przebaczyć naszym rodzicom i kochać ich, znajdziemy się na prostej drodze do tego, by cieszyć się harmonijnymi stosunkami z wszystkimi ludźmi, z którymi stykamy się w życiu.

Gdy szczerze siebie kochamy, wszystko układa się po naszej myśli., napotykamy „zielone światła” i „miejsca do parkowania”. Pomyślność towarzyszy nam w drobnych i dużych sprawach i życie staje się wspanialsze. Wstajemy rano w dobrym nastroju i dzień upływa nam cudownie.

Nie możemy tak naprawdę pokochać drugiej osoby, dopóki w nas samych nie narodzi się miłość. Miłość do siebie jest najpiękniejszym darem, jaki możemy sobie ofiarować. Jeżeli bowiem kochamy siebie takimi, jakimi jesteśmy, nie skrzywdzimy ani siebie, ani nikogo innego.

Jeżeli zauważyłeś, że masz zwyczaj tworzenia w umyśle negatywnych scenariuszy, zastanów się, czym chciałbyś je zastąpić. Może to być piękny widok, zachód słońca, kwiaty sport lub cokolwiek, co kochasz. Użyj tego wyobrażenia jako sposobu ucieczki za każdym razem, gdy zdajesz sobie sprawę, że tworzysz przerażające Cię myśli.

Myśli tworzą uczucia, a my zaczynamy żyć zgodnie z naszymi uczuciami i przekonaniami. Nie chodzi o to, by obarczać się winą za nasze życiowe niepowodzenia. Istnieje różnica pomiędzy odpowiedzialnością, a obwinianiem siebie lub innych. Mówiąc o odpowiedzialności, mam właściwie na myśli posiadanie mocy, a obwinianie się świadczy o jej utracie. To odpowiedzialność daje nam siłę, która pozwala zmieniać nasze życie.

Wierzę, ze w każdym z nas istnieje Moc, która z miłością może pokierować nas ku doskonałemu zdrowiu, harmonii z otoczeniem, wspaniałej karierze i sprowadzić na nas pomyślność wszelkiego rodzaju. Żeby te wszystkie rzeczy osiągnąć, musimy najpierw uwierzyć, że są one możliwe.

wg Louise L. Hay (wybrane fragmenty z pism)