A. Sutherland - AncientPages.com -  Tak zwane „maszyny anatomiczne” przechowywane są w podziemnej krypcie kaplicy Sansevero, znajdującej się w historycznym centrum Neapolu we Włoszech.

 

 

 

„Maszyny anatomiczne” to szkielety mężczyzny i kobiety w pozycji wyprostowanej, z niemal idealnie zachowanym układem tętnic i żył.

Do dziś, po upływie około dwóch i pół wieku, pozostaje zagadką, jakie procedury i/lub materiały zastosowano, aby uzyskać tak wyjątkowy stan zachowania układu krwionośnego.

Źródło: Museo Cappella Sansevero

 

„Maszyny anatomiczne” to szkielety mężczyzny i kobiety w pozycji wyprostowanej, z niemal idealnie zachowanym układem tętnic i żył.

Przechowywana w dwóch szklanych gablotach para dzieł sztuki stanowi jeden z najbardziej imponujących pomników, jakie kiedykolwiek stworzył ludzki umysł.

 

„Maszyny” zostały wykonane przez doktora Giuseppe Salerno, anatoma z Palermo we Włoszech, pod nadzorem Raimondo di Sangro, księcia Sansevero (1710–1771), alchemika i Wielkiego Mistrza Neapolitańskiej Loży Masońskiej, filozofa, poety, przyrodnika, anatoma, astronoma i filantropa.

Według anonimowego dokumentu – „Krótkiej notatki”, która jest uważana za przewodnik po Pałacu i Kaplicy Sansevero, w zabiegu zastosowano tajemniczy zastrzyk.

 

 

Czy technika znana jako „anatomiczne wstrzykiwanie substancji balsamujących” była częścią tej tajemniczej procedury?

Mówi się, że dr Salerno wstrzyknął obu zwłokom substancję – prawdopodobnie na bazie rtęci.

 

Substancja ta miała zostać stworzona w laboratorium przez księcia Sansevero i miała umożliwiać „metalizację” naczyń krwionośnych.

Istnieje również inna teoria, mówiąca o tym, że układ krwionośny został pomysłowo zrekonstruowany w tych dwóch niezwykłych anatomicznych „maszynach”.

W rzeczywistości tętnice i żyły zostały odtworzone z zadziwiającą perfekcją, nawet w przypadku najmniejszych naczyń, chociaż wiedza anatomiczna nie była wówczas tak precyzyjna jak dziś.

W „Krótkiej notatce” szczegółowo opisano „maszyny” przechowywane w pokoju w pałacu księcia Sansevero, zwanym „Apartamentem Feniksa”.

 

Po lewej: Czaszki zostały rozcięte, aby można było obejrzeć złożoną sieć naczyń krwionośnych obecnych w jamie czaszki; Po prawej: Zewnętrzna powierzchnia czaszki kobiety jest pokryta naczyniami krwionośnymi. Źródło: R. Peters - The American Institute for Conservation of Historic & Artistic WorksMuseo Cappella Sansevero

 

 

U stóp kobiety, jak podaje przewodnik, znajdowało się „maleńkie ciałko płodu”, obok którego znajdowało się nawet otwarte łożysko, połączone z płodem pępowiną.

Niektóre z ważnych organów są obecne, ale wydają się być nie na swoim miejscu. Chociaż organy nie zostały pobrane, badanie wizualne sugeruje, że mogły zostać wykonane z rdzenia drewnianego pokrytego woskiem.

Po lewej: Samiec ma tylko 16 zębów; niektóre mają podłużne pęknięcia; Po prawej: Samica jest umieszczona na cokole, przymocowana do niego od stóp. Źródło: R. Peters - The American Institute for Conservation of Historic & Artistic WorksMuseo Cappella Sansevero

 

Oba studia anatomiczne przeniesiono do kaplicy, gdzie uchroniono je przed zniszczeniem lub utratą na długo po śmierci księcia.

Szczątki płodu były widoczne jeszcze kilka dekad temu, dopóki nie zostały skradzione. Według powszechnego przekonania Raimondo di Sangro „kazał zabić dwóch swoich sług”, mężczyznę i kobietę, i zabalsamował ich ciała.

W mitologii greckiej Feniks – długowieczny ptak, który cyklicznie się regeneruje lub odradza – jest utożsamiany z mitem zmartwychwstania i nieśmiertelności.

Czy technika znana jako „anatomiczne wstrzykiwanie substancji balsamujących” była częścią tej tajemniczej procedury? Źródło: R. Peters - The American Institute for Conservation of Historic & Artistic WorksMuseo Cappella Sansevero

Czy te bezcielesne ciała były przedmiotem studiów di Sangro? Często przedstawiano go jako „niezrozumianego człowieka, wyprzedzającego swoje czasy”.

Czy nazwa „Apartament Feniksa” została użyta celowo, czy też nazwa „Feniks” została wybrana przypadkowo?

Te pytania mogą wydawać się dość trudne do odpowiedzi. Ze względu na brak pisemnej dokumentacji na temat wczesnej historii maszyn anatomicznych, zagadka prawdopodobnie nigdy nie zostanie rozwiązana.

Do niedawna wielu neapolitańczyków uważało, że modelki przedstawiają służącą i ciężarną kobietę, do których żył wstrzyknięto pod ciśnieniem sztuczną substancję, jednak najnowsze badania wykazały, że modelki są sztuczne.

Źródło: Museo Cappella Sansevero

Nie ma dowodów wskazujących na to, że do naczyń zwłok wykorzystywanych do produkcji „maszyn ludzkich” wstrzykiwano substancje balsamujące.

Di Sangro zniszczył własne archiwum naukowe przed śmiercią. Po jego śmierci jego pisma, formuły, sprzęt laboratoryjny i wyniki eksperymentów zostały zniszczone, prawdopodobnie pod groźbą ekskomuniki przez Kościół z powodu zaangażowania Di Sangro w masonerię i alchemię.

Zaktualizowano 25 maja 2022 r.

Napisane przez – A. Sutherland AncientPages.com  Starszy  pracownik redakcji

Copyright © AncientPages.com  Wszelkie prawa zastrzeżone. Materiału tego nie wolno publikować, transmitować, przepisywać ani rozpowszechniać w całości lub w części bez wyraźnej pisemnej zgody AncientPages.com

Rozwiń, aby uzyskać odniesienia

 

 

 

Więcej ze starożytnych stron