แบกศพเด็กสาวเอาไว้บนบ่า เดินเข้าลิฟต์ไป มือข้างหนึ่งถือทั้งปืนทั้งระเบิด อีกข้างหนึ่งประคองศพไม่ให้ร่วง ของเต็มไม้เต็มมือจนขี้เกียจเอื้อมไปกดปุ่ม เลยยืนรอจนมันปิดเอง

 

วินาทีที่เธอหันตัวกลับมา ก็ทันเห็นเด็กผู้ชายคนหนึ่งยืนอยู่ที่หน้าลิฟต์ก่อนประตูจะเลื่อนปิดลงพอดี

 

"..."

 

ของเหลวหยดหนึ่งร่วงลงพื้นดังแปะ

 

ลิฟต์ปิดไปแล้ว แต่เธอยังไม่กดเลือกชั้น มันเลยยังไม่ขยับ ท่าทางว่าคนข้างนอกก็ไม่ได้กดลิฟต์ ประตูจึงไม่ได้เปิดเช่นกัน

 

ผ่านไปพักใหญ่กว่าเธอจะได้สติ

 

"ฮะ...ฮิโรมี้..."

 

ถอยหลังไปจนศพชนฝาผนังลิฟต์ พูดเบาๆ ใส่สมอลทอล์ค

 

"มีคนจ้องอยู่หน้าลิฟต์หรือเปล่าอ่า..."

 

[ทำไมเรียกฮิโรมิอีกคนแล้วล่ะครับ]

[เกิดอะไรขึ้นเหรอครับ]

 

"น่าจะโดนเห็นตอนเข้ามา..."

 

ถึงจะแค่แวบเดียว แต่เธอก็มั่นใจว่ามองไม่ผิดแน่

 

...สายตาของโอโตะเมื่อครู่นี้น่ะ

 

[ขึ้นมาเถอะครับ ยังไงเขาก็ตามมาไม่ได้]

 

"ไม่เป็นไรใช่ม้า..."

 

ยังลังเลอยู่เล็กน้อย แต่พอได้รับคำยืนยันแล้ว ก็ค่อยๆเอื้อมมือไปกดลิฟต์ชั้นดาดฟ้า

 

ลิฟต์เลื่อนขึ้น

 

เธอยืนเหม่อมองภาพตัวเองที่สะท้อนบนประตู เสื้อผ้าผ้าหน้าผมเปื้อนของเหลวสีเข้มเต็มไปหมด แถมยังมีเลือดจากศพหยดลงเปื้อนพื้นอีกต่างหาก

 

...

 

สกปรกจัง

 

หลุบตาลง ขยับเท้านิด รอยเลือดสีเข้มลากตามออกไปเป็นแนว

 

เหม็นด้วย...ไม่น่ารักเลย

 

แบบนี้ใครจะอยากเล่นด้วยกันล่ะ