Słyszeliście, jak od miesięcy, a może nawet lat, piszę eseje na temat tych nieistniejących, tak zwanych czerwonych linii.

Dziś pomyślałem, że dam wam szansę przeczytania eseju, który ktoś inny napisał na ten temat.

Zazwyczaj dostarczam proste wiadomości i komentarze z postów Telegram, ale tym razem jest to pełnoprawny post, który może istnieć samodzielnie, który po prostu przetłumaczyłem. Został napisany przez starego Rosjanina mieszkającego w Ameryce, który służył w amerykańskiej armii (Ivan Muromtsev) i mówi on prawie wszystko, co ja tutaj. Natrafiłem na niego, ponieważ prowadziłem badania nad teoriami spiskowymi GRU kontra FSB, przeglądając archiwa rosyjskich schizo-teoretyków, którzy piszą na LiveJournal od prawie dwóch dekad, kiedy natknąłem się na ten ostatni wpis.

W tym poście nie ujawniono niczego nowego, więc dzielę się nim, ponieważ wciąż kurczowo trzymam się desperackiej wiary, że jeśli tylko znajdę odpowiednią kombinację słów, albo zastosuję odpowiednie odwołania do autorytetu, albo znajdę kogoś, kto w swoich artykułach będzie odwoływał się do Wielkiego Patriotycznego Zwycięstwa nad Analno-Saksońskim Nazizmem Nad Berlinem z 1945 r., to retoryka sygnałowa uruchomi właściwe receptory normików w mózgach ludzi i sprawi, że zastanowią się nad argumentami, zamiast po prostu odruchowo wyłączać się w panice, jak to robią, czytając moje teksty.

Kiedy ludzie czytają moje rzeczy, wielu odruchowo odrzuca przesłanie z powodów, których nie mogę kontrolować lub z powodów, które celowo tworzę (jak moje ciągłe ataki na Jahwe-anity). Ale to nie jest coś, co dotyczy mnie. Wszyscy blogerzy przyciągają i odpychają pewne rodzaje czytelników z powodów w dużej mierze niezależnych od nich.

Wygląda więc na to, że ktoś mógłby powiedzieć to samo, co ja, ale powiedzieć to w sposób bardziej formalny (czytaj: nudniejszy), bardziej patriotyczny (czytaj: z większą ilością odniesień do II wojny światowej) i mając wyższą pozycję społeczną (czytaj: weteran albo szpieg) i że ta kombinacja czynników sprawdziłaby się tam, gdzie nic innego nie działało.

Przyjrzyjmy się temu bliżej i sprawdźmy, czy mam rację.

Rosja nie musi zaczynać grozić użyciem broni jądrowej. Po pierwsze, Federacja Rosyjska nakreśliła tak wiele czerwonych linii, że później sama się przekroczyła, że ​​nikt tutaj na Zachodzie nie wierzy, że rosyjskie kierownictwo będzie miało odwagę nacisnąć przycisk.

Mieszkam w Ameryce, służyłem tutaj w armii i musiałem pracować w służbach specjalnych i widziałem reakcję na to wszystko:

Jeśli pozwolicie, aby wasi ludzie palili się bezkarnie w Odessie, (czy wyobrażacie sobie, że gdzieś w Meksyku banda degeneratów wpędziłaby 50 Amerykanów do budynku, rzuciła koktajlami Mołotowa, spaliła ich żywcem, a następnie wykończyła tych, którzy próbowali uciec na chodnikach? Tak, najechalibyśmy drugi dzień i zbombardowalibyśmy Meksyk, zamieniając go w piekło!). Ale przełknęliście to.

Podrapaliśmy się po tyłach głowy [w konsternacji].

Potem Turcy zestrzelili wasz samolot w Syrii. Znów go połknęliście. Znów podrapaliśmy się po tyłach głowy, ale niektórzy politycy ostrożnie mówili, że Turcy są wspaniali.

Potem patrzyliście na 8 lat mordowania waszych współobywateli i nie zadaliście ani jednego ciosu odwetowego nawet w Kijowie. Nie wspominając o uderzeniu w Brukselę czy Los Angeles.

Ale przeciwko wam w 2014 roku wprowadzono akt wojny. Niekonwencjonalna wojna. Przewrót państwowy w kolebce rosyjskiej cywilizacji – to akt wojny.

Po 8 latach sami rozpoczęliście wojnę i znów się poddaliście, podpisując Stambuł.

Po zdobyciu przyczółka w pobliżu Kijowa, powinniście byli zintensyfikować swoje wysiłki, szturmować stolicę, zlikwidować Zełenskiego i Sztab Generalny Sił Zbrojnych, tak jak [Amerykanie] zrobili w Iraku. Nie pozwoliliśmy Husseinowi chodzić po Bagdadzie, Tikricie czy Basrze i zapraszać polityków z Ligi Państw Arabskich.

Pierwszy cios w Pałac Husajna został zadany 2 minuty po wygaśnięciu ultimatum Busha. Nie można było go zabić od razu, więc został zapędzony do piwnicy, skąd 6 miesięcy później wydobyły go [amerykańskie] siły specjalne.

Imperium musi być w stanie zniszczyć swoich wrogów, w przeciwnym razie nie jest imperium.

Wasz tchórzliwy prezydent jęczy o tym, jak zabijają mężów stanu (Husajna, Kadafiego, Sulejmaniego). (…)

Rozpoczęliście wojnę jako degeneraci, ponieśliście pierwsze poważne straty i wycofaliście się z Kijowa.

Czy potraficie sobie wyobrazić, gdyby [Amerykanie] weszli do Iraku i rozpoczęli szturm na Bagdad, nagle się zatrzymali, okazali „wielką dobrą wolę” i wysłali delegację do Ammanu, aby negocjować z Saddamem Husajnem? Przez cały konflikt wykazaliście się tchórzostwem, niezdecydowaniem i słabym przywództwem, niwecząc wyniki waszej piechoty, która dzielnie walczy w walce w zwarciu, o czym nie śniliśmy w Iraku ani Afganistanie.  Potem wasze aktywa zostały zamrożone, zatopiono flagowy krążownik „Moskwa”, wysadzili most krymski i Północne Prądy, tym samym anulując wielomiliardowe inwestycje waszych podatników w te projekty. Zamiast zatopić niszczyciel NATO, wysadzić most londyński lub brookliński, znacjonalizować lub siłą przejąć nasze aktywa lub przeprowadzić sabotaż w krajach NATO, nadal tchórzliwie wyrażacie „zaniepokojenie” w ONZ i błagacie o negocjacje. W tym czasie [Amerykanie] wysłali na Ukrainę tysiące MANPADS i ATGM, za pomocą których spaliliśmy wasze tankowce i zestrzeliliśmy dziesiątki waszych śmigłowców.
 








Osobiście uważam, że gdybyś zestrzelił kilka naszych helikopterów na Bliskim Wschodzie w ramach zemsty, dostawy broni zostałyby natychmiast wstrzymane, ponieważ nikt tutaj nie chce walczyć z Rosją, a partia polityczna, która rozpętałaby taką wojnę, zostałaby pogrzebana na zawsze. Ale ty prawdopodobnie lubisz oglądać, jak twoi żołnierze płoną w czołgach. My tego nie rozumiemy.

W rezultacie wszyscy profesjonaliści tutaj odnieśli jasne wrażenie, że Rosjan można zabijać bezkarnie. To już nazywa się „wzorcem zachowania” – że nie będzie odwetu w naturze.  Dlatego nikt tutaj nie boi się twoich gróźb dotyczących broni jądrowej.

Jeśli nie masz charakteru, aby wziąć trofeum MANPADS, zestrzelić samolot lub helikopter NATO w Afryce i zabić 20 osób, to kto może uwierzyć, że masz charakter, aby użyć broni jądrowej i zabić setki tysięcy, jeśli nie miliony? „

Armia rosyjska jest w stanie wygrać wojnę w miesiąc, ale armii rosyjskiej nie pozwoli się wygrać.

1. Istnieje dość prosty i absolutnie prawdziwy sposób na wygranie wojny. Spotkałem się z opisem sposobu zwycięstwa wśród kilkudziesięciu ekspertów i argumentami ich żelbetonu. Sprzeciwiają się im, a nawet wtedy z absolutnie żywymi argumentami, tylko publicyści, którzy smarują swoich przełożonych.

Metodą zwycięstwa jest zburzenie wszystkich mostów na Dnieprze.

Milionowa grupa wroga na lewym brzegu traci w ten sposób całą logistykę. Dosłownie za kilka tygodni pozostaje bez BC, paliwa i smarów - bez wszystkiego. A ukraińscy neonaziści będą zmuszeni trzymać się prawego brzegu. A lewy brzeg będzie cały nasz. I to jest faktycznie zwycięstwo.

Moglibyśmy zostać, aby wziąć Nikołajew, Odessę, a Ukraina wtedy nic nie znaczy. Pozostawiony kikut bez dostępu do morza nie jest wykonalny. 

Na Dnieprze jest mniej niż dwadzieścia przepraw mostowych. Mniej niż dziesięć z nich to kolej, najbardziej szkodliwa dla naszej armii. Rosja ma dla tych mostów środki dostarczania niezbędnych ton materiałów wybuchowych. Potrzeba chęci i woli politycznej.

Czy pamiętacie długoletni film „Podążając za tygrysem”? Podczas II wojny światowej małe oddziały partyzantów niszczyły mosty w dziesiątkach. A teraz ponad rząd wielkości wymyśliło sposoby na niszczenie przepraw mostowych.

Przepraszam, ale pilnie strzeżony most krymski został wysadzony w powietrze. Naprawdę myślisz, że w Rosji nie ma takich specjalistów? A mosty nad Dnieprem nie są tak chronione. Chodzi o wolę polityczną. Konieczne jest, aby „Stalin wydał rozkaz!” A potem za miesiąc – Zwycięstwo!

Filozofowie starożytnej Grecji wywnioskowali również regułę: nie można rozwiązać problemów prywatnych bez rozwiązania problemu wspólnego.

Rosja należy tak naprawdę do oligarchów, a władza służy tylko ich interesom. Dlatego armia rosyjska jest związana oligarchami i urzędnikami na rękach i nogach. Wpływ oligarchów na generałów i wyjaśnia dziwność toczącej się wojny. W końcu oligarchowie mają w swoich rękach kontrolny pakiet rosyjskiej własności. To oligarchowie z pomocą urzędników narysowali czerwone linie na mapie Ukrainy, na które wojsku nakazano nie wkraczać. Walczymy tylko tutaj, ale tutaj nie walczymy. Armia

rosyjska jest zmuszona prowadzić błotnistą wojnę oligarchiczną, której dano uczciwy obraz walki o wyzwolenie Donbasu i części Nowej Rosji. Nie dotykaj rurociągów naftowych, nie podchodź nawet do gazociągów, nie podchodź do mostów, uderzaj w krytyczną infrastrukturę, ale nie krytycznie! A ile się tak walczy?

Dla rosyjskich oligarchów zwycięstwo jest nie do przyjęcia. Znaczna część dużych rosyjskich urzędników też nie jest potrzebna. Niektórzy gubernatorzy, generałowie i ważni rosyjscy urzędnicy są udziałowcami monopoli, więc nie są również zainteresowani wygraną. To koniec tranzytu ropy i gazu, koniec zysków z handlu.

Nie będzie zwycięstwa. A zwycięstwo nie jest wliczane do celów wojny. Władze otwarcie marzą o Mińsku-3. Tak, naród Rosji nie potrzebuje żadnego traktatu pokojowego, a dla terenów przygranicznych od Biełgorodu do Krymu Mińsk-3 jest tylko katastrofa, ale nie można wiele zrobić przeciwko oligarchom w Rosji. 

Oligarchowie potrzebują zachowanej Ukrainy. Potrzebują Mińska-3, który będzie porażką Rosji, ale który przy pomocy patriotów w telewizji można przedstawić jako remis, jako obsceniczny, ale ratunkowy traktat pokojowy.

Zawiłości wojny, które obserwujemy, są dziełem władz, aby chronić interesy rosyjskiego oligarchatu.

Więc nie będzie żadnych ciosów w mosty. Oligarchowie na to nie pozwolą.

(…)
-
Iwan Muromcew

I oto wszystko.

Spróbuj udostępnić ten wpis trudnym do złamania ofiarom propagandy ZAnon, które do tej pory odrzuciły twoje prośby.

A potem dajcie znać w komentarzach poniżej, jak poszło.

W międzyczasie będę kontynuował badania nad teoriami spiskowymi na temat państwa widmo.