1941 yılında almanya\'nın sovyetler birliği\'ne saldırması ile başlayan barbarossa harekatı\'nı takiben, almanların petrol\'e olan gereksınımleri gittikçe daha da fazlalaşmaya başlıyordu. ilerleyen yıllarda almanların rus topraklarından geri çekilmek zorunda kalması ve romanya da bulunan pitesti petrol rafinerilerinin de bu çekilmeyle birlikte kaybedilmesi, alman ordularının petrol ihtiyacını dayanılmaz boyutlara getrmişti.

nazi\'ler, ülkenin petrol ihtiyacını karşılamak için alman istihbarat subaylarından oluşan bir ekibi görevlendirmişti. bu ekibin içinde yer alan godfried johannes müller adındaki bir subay, molla mustafa barzani\'nin o dönemde ingiliz komutası altında bulunan kuzey ırakta bir isyan çıkarması isteğini bir rapor halinde nazi üst makamlarına bildirir.. bu harekat musul ve kerkük\'ün zengin petrol kaynaklarına hakım olmanın yanında, rusya\'ya kafkaslar üzerinden yapılabilecek yeni bir harekatın da kapılarını açmaktadır.. fikir hitler tarafından da beğenilir ve kabül görür. harekat genel kurmay başkanı wilhelm keitel tarafından hemen yürürlüğe sokulur ve hazırlıklar başlar. bölgeye gidecek ekibin başına herakatın fikir babası johannes müller atanır. müller, daha önce istanbul\'da tanıştığı ve kuzey ırak\'ta bulunan büyük bir kürt aşiretine mensup olan nafi remzi reşid\'i durumdan haberdar eder ve kuzey ırakta bulunan yerel aşiret büyüklerine iletilmek üzere bir teklifte bulunur. teklif kısaca; kuzey ırak petrolleri ve kurulacak alman hava üslerine karşılık ingilizlerin bölgeden atılarak kürtlere tam bağımsız bir devlet oluşturmaktır.

müller ve ekibi, nafi remzi reşid\'i de yanlarına alarak kuzey ırak\'a doğru yola çıkarlar.. yola çıkmadan önce müller ve reşid birbirlerine tam bağlılık yemini ederler.. müller elini nazi bayrağı üzerine koyar fakat reşid kürtlerin bir bayrağının olmadığını söyler. müller bu durumu günlüğünde şöyle anlatır;

\'\'berlin\'den hareket etmeden önce ilk eşime, kürtlerin bir sembole ihtiyacı olduğunu söyledim. operasyondan önce remzi ile, birbirimize ihanet etmeyeceğimize ve hep sadık kalacağımıza dair yemin ediyorduk. ben, alman bayrağına el basarak yemin ettim. remzi\'nin ise el basacak bir bayrağı yoktu. bu sırada aklımıza geldi. en güzel renkler kırmızı, yeşil ve beyazdı bana göre. kürt bayrağındaki renkler kürtlere yakışır renkler olmalıydı. bayraktaki kırmızı, yeşil ve beyaz renkleri bu düşünceden yola çıkarak koydum... remzi ile birlikte şekillendirdik bu bayrağı. bayrak benim kürtlere en büyük hediyemdir. uçaktan atlarken yanımızda bu bayraklar da vardı. sonra onları buldular. ama güzel olan, unutulmadı. başkaları da kullandı\". (alıntı prof. dr. reşat genç\'in bir nazi subayinin anilarindan \"üç renkli bayrak kürtlere hediyemdir\" adlı yazısındandır)